Editorial

Editorial: Το έλλειμμα αντιπολίτευσης και το τέλμα της πολιτικής

Υπάρχουν ορισμένοι σοβαροί άνθρωποι κυρίως εντός ΝΔ, γιατί στην αντίπερα όχθη η κατάσταση είναι δραματική.

Κάθε κυβέρνηση όσο καλά και αν τα πηγαίνει, γίνεται καλύτερη όταν έχει απέναντί της μία σοβαρή αντιπολίτευση αλλά και όταν στο εσωτερικό της υπάρχει η δυνατότητα για πολιτική ζύμωση η οποία στο τέλος της ημέρας πηγαίνει και την παραγωγή πολιτικής παρακάτω. Η σημερινή κυβέρνηση δεν τον έχει αυτόν τον δημιουργικό πονοκέφαλο. Ανεπιτυχής και ασόβαρη σχεδόν σε όλα τα επίπεδα η αντιπολίτευση.

Σε μία συζήτηση τις προάλλες, ένα σοβαρό παλιό πολιτικό στέλεχος σχολίαζε ότι πλέον όχι μόνο δεν παράγεται πολιτική αλλά ούτε και ηγετικές προσωπικότητες. Συμπληρώνοντας:

«Κάποτε θυμάμαι που στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, πέραν των ηγετών τους, είτε βρίσκονταν στην εξουσία είτε στην αντιπολίτευση, υπήρχαν σημαντικές πολιτικές εφεδρείες. Υπήρχαν 3-4 και περισσότερα αναλόγως την περίοδο στελέχη πρώτης γραμμής, που θεωρούνταν όχι ακριβώς δελφίνοι μια και οι ηγεσίες ήταν ισχυρές, αλλά εν δυνάμει πρωθυπουργίσιμοι. Σήμερα μπορεί να το ισχυριστεί αυτό κανείς;». Ποιος μπορεί να υποδείξει έστω και έναν πολιτικό σήμερα; Η απόσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη από οποιονδήποτε άλλον εντός ΝΔ είναι μεγάλη, με εξαίρεση βεβαίως τους πρώην πρωθυπουργούς. Θα πείτε ίσως ότι ο Κυριάκος και φρέσκος ακόμα είναι και νέος ηλικιακά, οπότε η συζήτηση δεν έχει νόημα. Και δεν απειλείται από πουθενά θα συμπλήρωνα, όμως το τέλμα στην πολιτική όπως και η ανυπαρξία σοβαρού αντίπαλου δέους δεν βγάζει σε καλό. Γι αυτό και η συζήτηση αυτή είναι πάντα επίκαιρη. Ακόμα και όταν αυτό δεν φαίνεται…

Βεβαίως, η αλήθεια είναι ότι η επιλογή ενός σφιχτού κυβερνητικού μοντέλου με άξονα το Μαξίμου αποδίδει σε ταχύτητα και σε προώθηση κεντρικών επιλογών, είναι όμως επίσης αλήθεια ότι θέτει σε έναν διαφορετικό ρόλο αυτό που λέμε κομματικό στέλεχος. Επαναλαμβάνουμε ότι το μοντέλο του επιτελικού κυβερνητικού σχήματος έχει πλεονεκτήματα κυρίως ως προς την άμεση υπερπήδηση εμποδίων και εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων που παραδοσιακά δεν ήταν και ιδιαίτερα επιθυμητές από τα κόμματα. Ωστόσο, η αίσθηση που προκαλεί είναι ότι διαφοροποιεί πλήρως τα επίπεδα της διακυβέρνησης.

Υπάρχουν ορισμένοι σοβαροί άνθρωποι κυρίως εντός ΝΔ, γιατί στην αντίπερα όχθη η κατάσταση είναι δραματική, αλλά πέραν τούτου... Αλλά και οι σοβαροί αυτοί άνθρωποι δεν έχουν δείξει ότι έχουν κάποιο «γκελ». Είναι τόσο όσο… Και μιλάμε για τη ΝΔ, γιατί στον Σύριζα υπάρχει χάος και στο ΚΙΝΑΛ ούτε καν χάος… Σκοτάδι.

Και το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το έλλειμμα αυτό δεν είναι ελληνικό. Αλλά διεθνές. Και ιδιαίτερα εντός Ευρωπαικής Ένωσης ανησυχητικό. Ούτε ισχυρές ηγεσίες, ούτε ισχυρός αντίλογος. Αντίλογος δημιουργικός και όχι λαικιστικός και μηδενιστικός…