Λεφτά υπάρχουν για business, αλλά όχι για πάντα...

Croissant στα γαλλικά σημαίνει αυξάνεται, μεγαλώνει. Και είδατε τα κρουασάν της Chipita; Χρυσώθηκαν οι Άραβες της οικογένειας Olayan από την Mondelez. Βεβαίως, το χρυσό deal ευνόησε και τον Σπύρο Θοδωρόπουλο που πέτυχε το τέλειο buy out για τη συμμετοχή του. Μπες βγες άλλωστε στην Chipita από τον καιρό του μακαρίτη του Βγενόπουλου, το είχε δουλέψει έξυπνα το πράγμα.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, το αν δηλαδή ένας Έλληνας μάνατζερ ευτύχησε να συνδεθεί με τους κατάλληλους ανθρώπους, τους Olayan την κατάλληλη στιγμή. Το θέμα είναι η υπερβάλλουσα ρευστότητα που οδηγεί πλέον διεθνώς σε μεγάλα deals και κυρίως... large, κιμπάρικα όπως θα λέγαμε άλλες εποχές από την πλευρά των αγοραστών. Πλέον σε τομείς, όπως αυτός των τροφίμων σε σχεδόν όλους τους κλάδους του, σε επενδύσεις που αφορούν εταιρείες με υψηλές ταμειακές ροές και βεβαίως στον τομέα της καινοτομίας, οι ισχυροί παίκτες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πληρώσουν θεαματικές αποτιμήσεις. Τόσες φορές τα ebidta όπως αυτές που πληρώνονται πλέον; Είχαμε να τις δούμε από εποχές... φούσκας.

Το χρήμα είναι φθηνό, οι εναλλακτικές αποδόσεις αρνητικές, η πανδημία έχει αλλάξει τα δεδομένα και όσο οι κεντρικές τράπεζες δεν διαφοροποιούν την πιστωτική πολιτική τους, πολλοί είναι πρόθυμοι και να πληρώσουν πολύ πιο εύκολα το ρίσκο, αλλά και να υπερβάλλουν όπου χρειάζεται για να επιτύχουν στόχους συγκέντρωσης της αγοράς τους. Αυτό είναι ασφαλώς μία σημαντική ευκαιρία για Έλληνες επιχειρηματίες, άλλωστε έχει ήδη παρατηρηθεί ότι η διεθνής ρευστότητα οδηγεί σε επιτυχία ομολογιακές εκδόσεις και αυξήσεις κεφαλαίου. Όμως είναι και μία ευκαιρία για πραγματικές επενδύσεις. Εταιρείες με μεγάλο ενδιαφέρουν υπάρχουν κι άλλες, δεν είναι μόνο η Chipita, αν και ίσως οι Olayan να ήξεραν να κάνουν καλύτερα το... νταραβέρι. Όμως ευκαιρίες υπάρχουν. Και λεφτά υπάρχουν. Και για τους επιχειρηματίες να προσελκύσουν partners και για το κράτος που μπορεί να αξιοποιήσει επιτέλους καλύτερα την περιουσία του. Αλλά λεφτά δεν θα υπάρχουν για πάντα...