Η συγγνώμη του κ. Πατέλη και οι αλάνθαστοι και αδιόρθωτοι

Ένα πρόβλημα της πολιτικής που έχει παίξει ρόλο στην απομάκρυνση ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας από αυτήν και στην τάση απαξίωσης των πολιτικών, είναι ότι σπανίως αποδέχονται και αναγνωρίζουν τα λάθη τους. Σε πεπραγμένα αλλά και σε δηλώσεις. 

Δεν είναι κακό να κάνεις λάθος. Μόνο όποιος δεν πράττει είναι αλάνθαστος. Και δεν είναι λάθος να αναλαμβάνεις την ευθύνη μιας αστοχίας και να αναγνωρίζεις ότι μία δήλωσή σου ήταν ατυχής. Να πεις και ένα συγγνώμη βρε αδερφέ. Δεν μπορεί να είσαι σε όλα αλάνθαστος. Ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης, ζήτησε συγγνώμη με δημόσια τοποθέτησή του για τη δήλωσή του ότι, σε πολλές δουλειές, το διδακτορικό δεν είναι απαραίτητο αλλά μπορεί να θεωρηθεί και αρνητικό και ότι δεν θα προτιμούσε να προσλάβει κάποιον με διδακτορικό γιατί αυτό μπορεί και να δείχνει άνθρωπο που δεν έχει απαραιτήτως όρεξη για δουλειά. Και η οποία έδωσε στον Σύριζα την ευκαιρία να επιτεθεί μιλώντας περί αρίστων, απαξιωσής τους, προσβολή των επιστημόνων, εργασιακά κρυφά σχέδια κλπ. 

Ο κ. Πατέλης έκανε πράγματι ένα λάθος. Όχι απαραιτήτως ως προς την ουσία της δήλωσής του κατά την ταπεινή μου γνώμη, αλλά περισσότερο ως προς την έλλειψη εμπειρίας για τις εντυπώσεις και τις πιθανές ερμηνείες που μπορεί να λάβει η δήλωση ενός πολιτικού προσώπου. Ίσως και γιατί ο ίδιος είναι άνθρωπος της αγοράς, της πιάτσας υπό μία έννοια. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η επίμαχη δήλωση αφορούσε κομμάτι συνέντευξης με συμβουλές προς τραπεζικά στελέχη. Και επίσης είναι αλήθεια ότι σε όλες τις μέχρι σήμερα τοποθετήσεις του δεν τηρεί προσχήματα.

Τώρα για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, το διδακτορικό περισσότερο σε ακαδημαϊκή καριέρα παραπέμπει και όχι σε... πεδίο μάχης επαγγελματικού ανταγωνισμού. Αλλά ΟΚ ίσως δεν είναι πολύ σύνηθες να ακούγεται κάτι τέτοιο από επίσημα χείλη... Ή έστω μπορεί να μην θεωρείται... κομψό. Πολιτικά, όχι ως αγορά... Σε κάθε περίπτωση ο κ. Πατέλης κατάλαβε ότι δεν ακούστηκε καλά αυτό που είπε. Καλώς ή κακώς. Και ζήτησε συγγνώμη. Την πίστευε ή μη -κατά Σύριζα- μικρή σημασία έχει. Εκείνο που μετρά είναι ότι κάποιος που θεωρήθηκε ότι έσφαλε σε κάτι, είχε το θάρρος και απολογήθηκε γι αυτό. Και τούτο προφανώς δείχνει ήθος και είναι σαφώς προτιμότερο από τους διάφορους... αλάνθαστους. Η χώρα έχει τραβήξει πολλά και στις εποχές των παχέων αγελάδων αλλά και τα πρόσφατα μίζερα χρόνια από τους αλάνθαστους και άρα και αδιόρθωτους...