Editorial

Η νέα... παλιά οικονομία και το μεγάλο στοίχημα

Το νέο οικονομικό μοντέλο που θα κληθεί να βγάλει τη χώρα μπροστά και να οδηγήσει κοινωνία και αγορά σε μία περίοδο ανασύνταξης και ανάκαμψης, ίσως δεν είναι τόσο νέο τελικά. Απαραίτητο ναι, καθώς οικονομία και επιχειρηματικότητα μετά από τη δραματική εμπειρία της αντιεπενδυτικής και αντιεπιχειρηματικής πολιτικής των Συριζανέλ και της επίθεσης σε εισοδήματα, καθώς και της πρωτοφανούς λαίλαπας της πανδημίας, μόνο μέσα από ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις μπορούν να ελπίζουν σε ουσιαστικό restart και σε επίτευξη ικανοποιητικών ρυθμών ανάπτυξης.

Το νέο οικονομικό μοντέλο που θα κληθεί να βγάλει τη χώρα μπροστά και να οδηγήσει κοινωνία και αγορά σε μία περίοδο ανασύνταξης και ανάκαμψης, ίσως δεν είναι τόσο νέο τελικά. Απαραίτητο ναι, καθώς οικονομία και επιχειρηματικότητα μετά από τη δραματική εμπειρία της αντιεπενδυτικής και αντιεπιχειρηματικής πολιτικής των Συριζανέλ και της επίθεσης σε εισοδήματα, καθώς και της πρωτοφανούς λαίλαπας της πανδημίας, μόνο μέσα από ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις μπορούν να ελπίζουν σε ουσιαστικό restart και σε επίτευξη ικανοποιητικών ρυθμών ανάπτυξης. Αλλά νέο;

Γιατί υπάρχει και η αίσθηση ότι στον αέρα υπάρχει κάπως ένα... dejavu Σημίτη που δεν έχει να κάνει μόνο με επιλογές στην οικονομία, με την ισχυρή επενδυτική προοπτική αλλά και με αρκετά πρόσωπα και παίκτες. Που τότε ανδρώνονταν πολιτικά, επαγγελματικά και ιδεολογικά εντός και εκτός συνόρων και σήμερα στελεχώνουν θέσεις στο Επιτελικό Κράτος και σε θεσμικούς και κυβερνητικούς ρόλους. Ή συμβουλευτικούς κάποιοι παλαιότεροι. Αυτό δεν είναι καθόλου αρνητικό. Και το μοντέλο είναι σαφώς και φιλελεύθερο και αναπτυξιακό. Μένει όμως να φανεί αν οι ολιγοπωλιακές συνθήκες που εκ των πραγμάτων προκαλεί αυτή τη φορά θα λειτουργήσουν καλύτερα σε βάθος χρόνου για την οικονομία αλλά και για την κοινωνία. Κακά τα ψέμματα, σε λίγα χέρια μαζεύεται πλέον η ισχύς. Σε 2-3 τράπεζες (επί της ουσίας...), σε 2-3 leaders στις υποδομές, την ενέργεια, τα telecoms, τις υπηρεσίες, παντού.

Το πρότυπο των εθνικών πρωταθλητών, ημεδαπής ή αλλοδαπής προέλευσης σιγά σιγά επιστρέφει. Και έλκεται από τα πρωτοφανή κονδύλια που μετά από σχεδόν 20 χρόνια έρχονται και πάλι να ενισχύσουν ανάπτυξη και επενδυτικές ευκαιρίες. Και το ζητούμενο είναι αυτή τη φορά να διδαχτούμε από τος αστοχίες της προηγούμενης φοράς. Σε όλα τα επίπεδα. Γιατί εκτός από τα προφανή θετικά υπήρξαν τότε και τα αρνητικά καθώς πολλοί γίγαντες αποδείχτηκε ότι είχαν... πήλινα θεμέλια και στα δύσκολα κατέρρευσαν και ακολούθησαν χρεοκοπίες και συστημικοί κίνδυνοι. Αυτή τη φορά ας έχουμε νου και εμπειρία να το διαχειριστούμε καλύτερα. Για να διαχυθεί το όφελος σε περισσότερους και να επιτευχθεί εκτός από την ευημερία των δεικτών και ευημερία της κοινωνίας.