Ροή
Δεν περίμενε κανείς από έναν Πρωθυπουργό που απογείωσε το λαϊκισμό και την προπαγάνδα σε άλλα επίπεδα, να κάνει τίποτα διαφορετικό από ένα ακόμη show. Έβαλε γραβάτα, μετά πάλι την έβγαλε, έτσι για να έχουμε να θυμόμαστε τη θηλιά που έβαλε στο λαιμό των επόμενων γενεών προκαθορίζοντας σε μεγάλο βαθμό ένα δύσβατο μέλλον.
Πλεονάσματα πάνω από 3% που θα κρατούν την οικονομία σε ασφυξία.
Μειώσεις συντάξεων και αφορολόγητου.
Ασφαλιστικές εισφορές που θα κλείνουν το δρόμο για νέες θέσεις εργασίας και επενδύσεις.
Κάθε τρίμηνο αξιολόγηση από την Τρόικα και πρόσθετα μέτρα όταν οι στόχοι δεν εκπληρώνονται.
Αυτά είναι τα βασικά που αφορούν την οικονομία γιατί ο κατάλογος στους επιμέρους τομείς είναι μακρύς και ....επιμηκύνεται διαρκώς σε βαθμό ικανό να πνίξει κάθε δημιουργική δύναμη σε αυτό τον τόπο.
Όταν για παράδειγμα η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας θα στηρίζεται σε συμβάσεις ιατρών που θα παρακολουθούν κατά μέσο όρο 15000 ανθρώπους σε ένα τετράωρο την ημέρα και θα αμείβονται με ψίχουλα, όταν η μεσαία τάξη θα πτωχοποιείται στη μέγγενη της φορολογίας για να χρηματοδοτείται η επιδοματική πολιτική της ελεημοσύνης και του εξευτελισμού, πως να αισθανθεί ο πολίτης ότι το μνημόνιο έφυγε και τι η ελπίδα να έχει για το αύριο;
Δε πρέπει ωστόσο στο βωμό της προπαγάνδας και της ισοπέδωσης που επέλεξε ως άρμα αυτή η κυβέρνηση να κάνει ο πολίτης το λάθος να πιστέψει πως «όλοι το ίδιο είναι» και πως «τίποτα και ποτέ δε μπορεί να αλλάξει» σε αυτό τον τόπο! Αυτό είναι ομολογία ήττας που μόνο σε Έλληνες δε ταιριάζει, ειδικά μετά από όσα πέρασαν και υπέστησαν στην κρίση αυτή.
Η Νέα Δημοκρατία, όπως κάθε υπεύθυνη πολιτική δύναμη, πρέπει να πει την αλήθεια στους πολίτες. Οι πολίτες θέλουν να γνωρίζουν ποια είναι τα περιθώρια χειρισμών μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο δεσμεύσεων και ποιο είναι το ρεαλιστικό σχέδιο που μπορεί να φέρει την χώρα σε καλύτερες συνθήκες ζωής και αληθινής προοπτικής για όσους έμειναν εδώ και αγωνίζονται να την ανορθώσουν πληρώνοντας φόρους και δουλεύοντας 18 και 20 ώρες την ημέρα.
Υπάρχει ο δρόμος της ταπείνωσης για εκείνους που συνειδητά ή επιπόλαια στέκονται ακόμη δίπλα στον Αλέξη, πιστεύοντας ότι δεν τρέχει τίποτα και όλα καλώς έγιναν.
Όμως υπάρχει και ο δρόμος της συμπόρευσης όλων των Ελλήνων σε ένα κοινό στόχο ανόρθωσης της πατρίδας πάνω σε στέρεα θεμέλια και σοβαρό σχέδιο. Ο Αλέξης δεν πρέπει να μας κάνει ξανά συνένοχους στα λάθη του. Οι επόμενες γενιές δε θέλουν ακάλυπτες επιταγές και αδειανά πουκάμισα χωρίς γραβάτες, θέλουν αποτελέσματα και πράξεις.
Και αυτά που αξίζουμε πρέπει επιτέλους να τα έχουμε...
