Πώς οι εταιρείες μπορούν να συνδυάσουν την κοινωνική προσφορά με την ανταγωνιστικότητα

Οι δράσεις εταιρικής κοινωνικής υπευθυνότητας έχουν ενταχθεί για τα καλά στη στρατηγική μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων και αποτελούν πλέον έναν κοινό τόπο προκειμένου να επιστρέψουν μέρος των κερδών τους στην κοινωνία μέσω φιλανθρωπικών και άλλων δράσεων. Τέτοιες δράσεις εκτός από το προφανές όφελος για το κοινωνικό σύνολο,  συμβάλουν σημαντικά στη δέσμευση των εργαζομένων και στην επιχειρηματική ανάπτυξη.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 71% των εργαζομένων δηλώνει ότι θέλει να εργαστεί σε μια επιχείρηση που επιστρέφει μέρος των κερδών της στην κοινωνία. Επιπλέον, σύμφωνα με μια έκθεση του 2016 από την Aflac, το 61% των επενδυτών λέει ότι οι φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες είναι σημάδι μιας ηθικής (και λιγότερο επικίνδυνης) επιχείρησης.

Οι δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης έχουν και αυτές τη δική τους συνταγή επιτυχίας. Για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι η συνεργασία με μια εθνική ή διεθνή φιλανθρωπική οργάνωση επιφέρει αδιαμφισβήτητα οφέλη, μια μικρή επιχείρηση ίσως να είναι προτιμότερο να ξεκινήσει με τροπικές δράσεις και να συνεργαστεί με τοπικές φιλανθρωπικές οργανώσεις για παιδιά ή τράπεζες τροφίμων. Φυσικά, καλό είναι η φιλανθρωπική οργάνωση με την οποία θα επιλέξει να συνεργαστεί μια επιχείρηση να είναι αξιόπιστη και αναγνωρίσιμη καθώς αυτή η επιλογή θα μεγιστοποιήσει την αναγνωρισιμότητα και τα οφέλη των δημοσίων σχέσεων.

Μια άλλη επιλογή είναι η συνεργασία με έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι ο σκοπός του οργανισμού να συνδέεται με την ιστορία, το προϊόν ή την αποστολή της εκάστοτε επωνυμίας. Για παράδειγμα, εάν το κύριο κοινό μιας επιχείρησης είναι γυναίκες, τότε θα μπορούσε να συνεργαστεί με μια φιλανθρωπική οργάνωση που υποστηρίζει την εκπαίδευση των γυναικών ή την υγειονομική περίθαλψη που αφορά σε μητέρες. Ένα σημείο που η επιχείρηση οφείλει να ελέγξει είναι ο τρόπος που η φιλανθρωπική οργάνωση ή ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός αξιοποιεί τα χρήματα. Για παράδειγμα, εάν η φιλανθρωπική οργάνωση ξοδεύει τις δωρεές σε εκδηλώσεις συγκέντρωσης κεφαλαίων και όχι σε άτομα που εξυπηρετεί, ίσως τελικά να μην αποτελεί και πολύ αξιόπιστο στόχο για τέτοιες δράσεις.

Η εμπλοκή των εργαζομένων αποτελεί επίσης ένα σημαντικό κίνητρο και συμβάλει στη δέσμευση. Σύμφωνα με μια έρευνα το 31% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν προσφέρεται εθελοντικά ή δεν συμμετέχει στα προγράμματα ανταμοιβής του εργοδότη τους επειδή δεν συνάδουν με εκείνα υποστηρίζουν προσωπικά. Για το λόγο αυτό, ίσως να ήταν χρήσιμο να λαμβάνεται υπ’ όψιν και η γνώμη των εργαζομένων όταν επιλέγονται δράσεις εταιρικής υπευθυνότητας.

Παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν υπήρχε η τάση να μην «διαφημίζονται» οι δράσεις ΕΚΕ των επιχειρήσεων, αυτές πλέον εντάσσονται στα επικοινωνιακά προγράμματα και για το λόγο αυτό πρέπει να είναι κατάλληλα να αξιοποιηθούν από τα τμήματα marketing.  Σε αυτό θα μπορούσε να συμβάλει η συνεργασία με μια φιλανθρωπική οργάνωση που διαθέτει τμήμα επικοινωνίας/δημοσίων σχέσεων καθώς έτσι θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και οι δικοί της πόροι για την γνωστοποίηση των εκάστοτε δράσεων.

Στο τέλος της ημέρας, οι πρωτοβουλίες ΕΚΕ θα πρέπει να κάνουν τη διαφορά. Η δημοσιοποίηση αυτών των δράσεων είναι θεμιτή και προσθέτει κύρος και αναγνωρισιμότητα στην εταιρεία αλλά το πρωταρχικό κίνητρο του management θα πρέπει να είναι η θέληση να κάνει θετικές αλλαγές. Με άλλα λόγια, χρειάζεται πρωτίστως μεράκι και κέφι και δευτερευόντως ένας γενναιόδωρος προϋπολογισμός γιατί συχνά το πρώτο χωρίς το δεύτερο μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα αλλά το δεύτερο (υψηλός προϋπολογισμός) χωρίς το πρώτο (μεράκι) μπορεί να καταλήξει σε σπατάλη χρημάτων και ενέργειας.

Με πληροφορίες από το Forbes.