Tip of the day: Παγίδες που πρέπει να αποφεύγουμε κατά την αλλαγή παρόχου ρεύματος

Η αλλαγή παρόχου ρεύματος αποτελεί πλέον εύκολη υπόθεση αλλά ίσως να μην είναι εύκολη …. απόφαση καθώς συχνά μπερδευόμαστε με τις εκπτώσεις, τις τιμές και τις προσφορές οι οποίες συχνά είναι δύσκολο να συγκριθούν στην ίδια βάση.

Σε κάθε περίπτωση, ο καταναλωτής πρέπει να επιλέγει τον πάροχο που του «ταιριάζει», κάνοντας μια σύγκριση στα τιμολόγια (πάγια) και τις εκπτώσεις. Κατά την επιλογή πακέτου, ο καταναλωτής πρέπει να αξιολογεί πρόσθετες παροχές (όπως πόντοι επιβράβευσης, υπηρεσίες ασφάλισης ή εξοικονόμησης ενέργειας), και άλλα πρακτικά ζητήματα όπως η συχνότητα έκδοσης λογαριασμού κλπ. 
Συχνά ένα σταθερό τιμολόγιο ρεύματος, ακόμη και αν είναι ακριβότερο, μπορεί να αποβεί τελικά πιο οικονομικό συγκριτικά με ένα τιμολόγιο που εμπεριέχει μια έμμεση, κυμαινόμενη χρέωση (ρήτρα), η οποία προσαυξάνει ουσιαστικά την ανταγωνιστική χρέωση μέχρι και κατά 30 ευρώ τη μεγαβατώρα.

Πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι ο λογαριασμός, ανεξάρτητα από τον πάροχο, αναγράφει ξεχωριστά: α) τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις β) τις ανταγωνιστικές χρεώσεις ή χρεώσεις προμήθειας, και γ) τις λοιπές χρεώσεις. Οι ρυθμιζόμενες και οι λοιπές χρεώσεις είναι ίδιες για όλους τους προμηθευτές και εισπράττονται από τον προμηθευτή προκειμένου να αποδοθούν στους αρμόδιους διαχειριστές συστήματος και δικτύου, στο υπουργείο Οικονομικών, στους δήμους ή σε άλλους φορείς (ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ, ΥΚΩ, ΕΤΜΕΑΡ). Οι ανταγωνιστικές χρεώσεις καθορίζονται από τον προμηθευτή για την προμήθεια της ηλεκτρικής ενέργειας και τις εμπορικές υπηρεσίες που παρέχει και, συνεπώς, σε αυτές βασιζόμαστε για να επιλέξουμε τον πλέον οικονομικά συμφέροντα προμηθευτή. Στις λοιπές χρεώσεις εντάσσονται διάφορα τέλη όπως το Ειδικό Τέλος του άρθ. 5 του ν. 2093/1992, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, τα δημοτικά τέλη, το τέλος για την ΕΡΤ, το ΕΕΤΗΔΕ ή ΕΕΤΑ κλπ. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι όσον αφορά στα νοικοκυριά, όταν πρόκειται για μικρές καταναλώσεις ίσως το όφελος από την αλλαγή παρόχου να μην είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα νοικοκυριά. Το πάγιο να αποτελεί την πιο καθοριστική παράμετρο, ενώ το όφελος συνήθως αυξάνεται για μεγαλύτερα επίπεδα κατανάλωσης.

Ακόμη, οι εκπτώσεις που παρουσιάζουν οι διάφοροι πάροχοι δεν αφορούν στο σύνολο του λογαριασμού αλλά μόνο στις ανταγωνιστικές χρεώσεις δηλαδή περίπου στο 50% του τελικού λογαριασμού. Ο καταναλωτής οφείλει πέραν αυτού να ενημερώνεται για το αν οι εκπτώσεις συνδέονται με συγκεκριμένες δεσμεύσεις οι οποίες σχετίζονται με τη χρονική ισχύ των συμβολαίων, ένα συγκεκριμένο όριο κατανάλωσης, την εμπρόθεσμη εξόφληση κλπ.

Δεδομένου του σχετικά μεγάλου αριθμού εναλλακτικών παρόχων, η τιμή δεν πρέπει να είναι το μοναδικό κριτήριο. Ο καταναλωτής πρέπει να επιλέγει τον πάροχο που του «ταιριάζει», κάτι το οποίο μπορεί αρκετά εύκολα να αντιληφθεί αρκεί να κάνει μια επίσκεψη στο φυσικό κατάστημα ή να κάνει ένα τηλέφωνο στην εκάστοτε εταιρεία (ο χρόνος απόκρισης σε κάποιο αίτημα και ο τρόπος επικοινωνίας αποτελούν συχνά αλάνθαστα κριτήρια). 

Όπως επισημαίνει το ΕΚΠΟΙΖΩ, υπάρχουν τρεις χρυσοί κανόνες:

1. Πρέπει το κάθε νοικοκυριό  να γνωρίζει πόσες kWh καταναλώνει σε ετήσια αλλά και 4μηνιαία βάση καθώς και πόσα χρήματα ξοδεύει για το ηλεκτρικό ρεύμα εξαιρώντας τις χρεώσεις ΥΚΩ, ΕΤΜΕΑΡ, υπέρ τρίτων Δήμος, ΕΡΤ κτλ
2. Να μην υπερβαίνει τις 2000 kWh το 4μηνο, διότι οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις αυξάνονται πάρα πολύ με αποτέλεσμα οι λογαριασμοί να εκτοξεύονται
3. Στην νυχτερινή κατανάλωση δεν υπάρχει επιβάρυνση ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ