Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε… και στην Κίνα;
Τα τελευταία 24ωρα τα νέα από την Κίνα γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ με αυξανόμενη πυκνότητα.
Η «είδηση» είναι ότι τα lockdown έχουν προκαλέσει μία χωρίς – πρόσφατο – προηγούμενο «έκρηξη» αντιδράσεων που πολλαπλασιάζονται σαν πυρκαγιά και στρέφονται κυρίως εναντίον του Σι Τζινπίνγκ, εξ αιτίας την επίμονης zero covid πολιτικής που έχει υποστηρίξει και επιβάλει στην χώρα.
Η αλήθεια είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτή την στιγμή σχεδόν ένας στους τρεις ή τέσσερεις Κινέζους, ζει σε παρατεταμένες συνθήκες lockdown, καθώς με κάθε τοπική έξαρση της πανδημίας αυτόματα η περιοχή οδηγείται σε «κλείσιμο».
Αυτό σημαίνει ότι εκατοντάδες εκατομμύρια Κινέζοι, σχεδόν τόσοι όσοι είναι οι κάτοικοι της Ευρωζώνης βρίσκονται σε καραντίνα στα περισσότερα αστικά και βιομηχανικά κέντρα της χώρας, του 1,4 δισ. κατοίκων.
Οι συνέπειες είναι σε δύο επίπεδα.
Το ένα αφορά στους Κινέζους που υφίστανται τον αποκλεισμό με δραματική σε ορισμένες περιοχές επιδείνωση των συνθηκών ζωής.
Αυτό έχει προκαλέσει την αλυσίδα των κοινωνικών εκρήξεων σε πολλά σημεία της χώρας με συνθήματα που στοχεύουν κυρίως στο πρόσωπο του για τρίτη θητεία γραμματέα του ΚΚΚ, Σι Τζινπίνγκ και βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία.
Μέχρι στιγμής η αντίδραση του ηγεσίας του ΚΚΚ στο Πεκίνο έχει περιορισθεί σε μέτρα «ήπιας καταστολής» όπως περιγράφονται, αλλά δεν είναι εύκολο να γνωρίζει κανείς το πώς καταλαβαίνουν και εφαρμόζουν την «ήπια» καταστολή οι αστυνομικές αρχές. Και κυρίως μέχρι που θα φτάσουν οι αντιδράσεις των Κινέζων σ’ αυτή.
Η επόμενη ημέρα ακόμα έχει πολλά – πολλά ερωτηματικά για το τι θα ακολουθήσει όσο αφορά την εσωτερική σταθερότητα στην χώρα.
Το δεύτερο επίπεδο των συνεπειών από τα γεγονότα αυτά είναι ότι τα αλλεπάλληλα lockdown έχουν προκαλέσει απρόβλεπτες τόσο σε έκταση όσο και σε όγκο διακοπές στην λειτουργία της μεγαλύτερης βιομηχανικής «μονάδας» του πλανήτη, διακόπτοντας την παραγωγή σε κρίσιμες τροφοδοτικές αλυσίδες τόσο προς την Ευρώπη όσο και προς τις ΗΠΑ και τις άλλες οικονομικές ζώνες.
Οι «διακοπές» αυτές ξεκίνησαν από το εργοστάσιο της Foxconn που είναι ο βασικός παραγωγός και προμηθευτής συσκευών και ανταλλακτικών για πλέον «ευ-πώλητα» κινητά τηλέφωνα.
Η διακοπή της παραγωγής στην διάρκεια των lockdown έχει δημιουργήσει μία ασφυκτική πίεση στις αλυσίδες τροφοδοσίας ανταλλακτικών, συσκευών όλων των ειδών. Κυρίως όμως έχει αρχίσει να εξαντλεί τα αποθέματα με τα οποία συνεχιζόταν μέχρι πριν από λίγο καιρό η προσπάθεια αποκατάστασης των ρήξεων στις διεθνείς τροφοδοτικές αλυσίδες καθώς απειλεί πλέον και τα μεγάλα Λιμάνια εξαγωγής στην Ανατολική και Ν.Α Κίνα.
Με άλλα λόγια πριν καν αποκατασταθούν οι ρήξεις στις τροφοδοτικές αλυσίδες μεταξύ της παγκόσμιας οικονομίας και της πλανητικής κλίμακας «αντιπληθωριστικής» βιομηχανικής τροφοδοσίας από την Κίνα, αυτή μπαίνει και πάλι σε αμφισβήτηση. Και αυτό όχι μόνο λόγω των lockdown από την πολιτική zero covid που εφαρμόζεται, αλλά και από τις διαστάσεις που φαίνεται να παίρνει η αντίδραση σ’ αυτή την πολιτική του Πεκίνου.
Ήδη σε πολλούς σημαντικούς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας διεθνώς, που εξαρτώνται από αυτές τις γραμμές τροφοδοσίας – η Κίνα είναι πλέον ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρους στον πλανήτη – επιχειρείται να εκτιμηθούν οι συνέπειες από το νέο πρόβλημα που έρχεται να προστεθεί σε ένα ήδη αβέβαιο λόγω του πληθωρισμού, της ενεργειακής κρίσης και της επερχόμενης ύφεσης, περιβάλλον.
Αυτός ο παράγοντας είναι «νέος» και ασφαλώς μετά το 20ο Συνέδριο του ΚΚΚ με τον κ. Σι να βγαίνει πανίσχυρος, ήταν εκτός κάθε πρόβλεψης, τόσο μάλιστα που ο Μπάιντεν, παρά την επιθετική πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα, είχε υποχρεωθεί στο G-20 να ανοίξει ένα διάλογο «συνεννόησης».
Αν οι εξελίξεις στην Κίνα αυτές τις ημέρες αποδειχθούν περισσότερο «δυναμικές» από όσα μπορεί να διαχειριστεί ο κ. Σι, αναμφίβολα το διεθνές περιβάλλον και η οικονομία για το 2023, πρέπει να ετοιμασθεί για ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις…