Η Πελόζι... έφυγε, η κρίση έμεινε
«Κατάλαβες τι ακριβώς έγινε χθες στην Ταϊβάν;». Ο κ. Ψ λίγο έλειψε να ξεχάσει να πει και καλησπέρα, με το που απάντησα στο τηλέφωνό του. «Διαβάζω και μαθαίνω αντιφατικά πράγματα και γι’ αυτό σε πήρα μήπως έχεις εσύ καθαρή εικόνα…», είπε βιαστικά αλλά κάπως διστακτικά, καθώς αντί απάντησης στο άμεσο ερώτημά του εγώ τον ρώτησα τι κάνει…
«Καλά, καλά ήμαστε όλοι, αλλά όπως καταλαβαίνεις θέλω να καταλάβω τι συμβαίνει…» πρόσθεσε. «Νομίζω ότι δεν ξέρω περισσότερα από όσα υποθέτω ξέρεις και συ» σχολίασα και τον ρώτησα τι νομίζει εκείνος.
«Κοίταξε σε μέρος του αμερικάνικου τύπου που υποστηρίζει δημοκρατικούς υπήρξε διάχυτη η εντύπωση ότι η επίσκεψη της Πελόζι δεν ήταν αυτό που ήθελε ο Λευκός Οίκος την συγκεκριμένη στιγμή.
Όχι ότι έχει διαφορετική θέση ο Λευκός Οίκος από την Πελόζι, αλλά λόγω της τρέχουσας κατάστασης στην Ουκρανία θεωρήθηκε ότι ήταν παρακινδυνευμένο. Όμως αν κρίνω από τις πρώτες αντιδράσεις μετά την αναχώρηση της Πελόζι από την Ταϊβάν, η εκτίμηση είναι ότι η κίνηση αυτή έφερε στην επιφάνεια την διστακτικότητα της Κίνας να ξεπεράσει τις λεκτικές απειλές… Εγώ όμως δεν είμαι της άποψης αυτής. Η Κίνα δεν λειτουργεί όπως η Δύση, η στρατηγική της στην εξωτερική πολιτική διακρίνεται από μία λογική αποφυγής σπασμωδικών κινήσεων αλλά επιμονής στην στρατηγική που έχει το δικό της χρονοδιάγραμμα και όχι αυτό των ΗΠΑ» παρατήρησε ο κ. Ψ.
Δεν απάντησα αμέσως, αλλά του υπενθύμισα ότι δεν λες και τίποτα τα στρατιωτικά γυμνάσια με πραγματικά πυραυλικά πυρά που γίνονται αυτή την στιγμή σχεδόν περικυκλώνοντας την Ταϊβάν… «αλλά έχεις δίκιο ότι οι απαντήσεις της Κίνας έχουν τα χρονοδιαγράμματα που αποφασίζει το Πεκίνο και όχι οι κινήσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου, της Βουλής ή του Λευκού Οίκου. Παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι πρέπει να δει κανείς λίγο και την βαθύτερη αλληλοσύνδεση της Κίνας με την Ταϊβάν…».
Τι εννοείς, ρώτησε ο κ. Ψ.
«Εννοώ» παρατήρησα, ότι «η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος μακράν εμπορικός εταίρος της Ταϊβάν. Και ήδη η Κίνα σαν οικονομικά αντίποινα έχει απαγορεύσει την εισαγωγή στα 2/3 των τροφίμων που έπαιρνε από την Ταϊβάν, ενώ την ίδια στιγμή αποφάσισε την απαγόρευση των εξαγωγών στην Ταϊβάν της ειδικής «άμμου» από την οποία παράγονται τα chips. Παρ’ όλα αυτά όμως δεν απαγορεύθηκε η δημιουργία μιας τεράστιας βιομηχανικής μονάδας παραγωγής chips από την Ταϊβάν στην Κίνα, μια επένδυση που αυτή την στιγμή κοστολογείται 800 εκατ. δολάρια… Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να περιμένουμε περισσότερο για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό που μπήκε στην νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ, ότι δηλαδή η Κίνα τοποθετείται πλέον στην κατηγορία του κύριου αντίπαλου και όχι ακόμα στην θέση του εχθρού όπως η Ρωσία…».
«Δεν αμφιβάλω» είπε ο κ. Ψ μετά από μικρή σιωπή, «ότι το πως θα αντιδράσει η Κίνα στην έμπρακτη αμφισβήτηση από τον τρίτο σε υψηλή θέση αξιωματούχο των ΗΠΑ, της θέσης που λέει η «Κίνα είναι Μία» και η Ταϊβάν είναι μέρος της, δεν είναι θέμα άμεσης «αντίδρασης» στην ταξίδι της Πελόζι.
Ξέρουμε ότι θα αφορά μία ολόκληρη τακτική που θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται τόσο στο οικονομικό όσο και στο στρατιωτικό επίπεδο, τόσο έναντι της Ταϊβάν, όσο και απέναντι σε όλα τα μέτωπα που αυτή την στιγμή κινούνται σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Υπάρχουν ήδη σχετικές αναλύσεις με αρκετές πληροφορίες στον αμερικάνικο Τύπο.
Και αυτό όπως και να το κάνουμε «βολεύει» στην συγκεκριμένη κατάσταση και την Ρωσία... Πιστεύω όμως ότι η ιστορία αυτή πέρα από τις δυσάρεστες εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει στο άμεσο μέλλον, θέτει και ζητήματα για το τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στις ΗΠΑ…».
«Εννοείς την διαμόρφωση της κοινής γνώμης εν όψη των εκλογών του Νοέμβρη φαντάζομαι» παρατήρησα χωρίς να διακόψω τον κ. Ψ.
«Ναι, αλλά όχι μόνο. Ξέρεις καλά ότι όσο και αν επιμένουν οι οικονομολόγοι του Λευκού Οίκου να υποστηρίζουν ότι η αμερικάνικη οικονομία είναι σε τεχνική και όχι πραγματική ύφεση, αυτό το φθινόπωρο, δηλαδή όσο θα γίνονται οι ενδιάμεσες εκλογές, το χρήμα στις ΗΠΑ θα είναι πολύ ακριβότερο, λιγότερο…διαθέσιμο και η απασχόληση λιγότερη και χωρίς προγράμματα κυβερνητικής στήριξης σαν αυτά που είχαν δρομολογήσει με την πανδημία. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν κερδίζεις εύκολα εκλογές σε ένα εκλογικό κοινό διασπασμένο ήδη από την ήττα του Τράμπ… Δεν έχω ξανακούσει τόσες φορές και με τόση ευκολία να μιλάνε στον αμερικάνικο τύπο για τον κίνδυνο «εμφυλίου πολέμου». Εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν το πιστεύω αλλά για πες μου τι γίνεται με τον κόσμο που είδε με ανοχή ή ακόμα και με καλό μάτι την εισβολή στο Καπιτώλιο;
Δεν πιστεύω ότι είναι η κατάσταση εύκολα πολιτικά διαχειρίσιμη και μάλιστα με ένα πρόεδρο που πρέπει να κάνει πως τρέχει σε κάθε δημόσια εμφάνιση για να πείσει ότι στέκεται στα πόδια του…».
«Φίλε μου σε ένα νομίζω ότι έχεις δίκιο. Η αντίδραση της Κίνας δεν είναι αυτή που είδαμε στις πρώτες 24 ώρες αυτού του ταξιδιού της Πελόζι. Θυμάμαι ένα φίλο που μου μετέφερε της εντυπώσεις του μετά από κάποιες συναντήσεις με κινέζους αξιωματούχους που είχαν κάποια στιγμή δείξει ότι ενδιαφέρονται για σοβαρές αγορές ελληνικών ομολόγων. Πριν από καιρό, όχι πρόσφατα. Αυτό που του είχε μείνει ήταν ότι ποτέ δεν κατάλαβε πως σχετιζόταν αυτό που έλεγαν με αυτό που τελικά έκαναν…
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κίνα είναι παρούσα και στον Πειραιά. Και αν τα πράγματα γίνουν δύσκολα θα πρέπει να περιμένουμε ότι οι δυσκολίες και τα προβλήματα αυτής της παρουσίας θα γίνουν σοβαρά.
Αλλά ας μη βιαζόμαστε, θα δούμε τι θα γίνει πιστεύω άμεσα.
Εδώ όμως σε αφήνω και θα σου πρότεινα να περάσεις να τα πούμε ακόμα και αυτή την εβδομάδα κάποια μέρα από το γραφείο.
Σου το προτείνω γιατί την άλλη εβδομάδα μάλλον θα είμαι εκτός Αθήνας».
Ο κ. Ψ συμφώνησε και υποσχέθηκε να τα πούμε από κοντά.
Ήξερα ότι όταν θα ξαναβρεθούμε θα έχει νεότερα από φίλους του στην Ουάσιγκτον και την Βοστώνη, δημοκρατικούς, αλλά αυτό πλέον δεν λέει τίποτα…
Γ. Αγγέλης