Οικονογράφημα: Τι συνέβη στο Eurogroup κ. Σταϊκούρα;

Άνοιξα το laptop για τη συνηθισμένη ματιά στα νέα, το απόγευμα της Κυριακής. Κάποια στιγμή και ενώ παρακολουθούσα ένα εξαιρετικά ανησυχητικό βίντεο, από την «εισβολή» στα κεντρικά γραφεία της Cigl στη Ρώμη, σε μία από τις οικονομικές ιστοσελίδες της Ιταλίας, βγήκε στο πλάι μια ειδοποίηση για ένα νέο mail από τον κ. Χ. Δεν βιάστηκα να το ανοίξω, αλλά κάποια στιγμή όταν τελείωσα την «βόλτα» στον διεθνή Τύπο, άνοιξα την αλληλογραφία για να δω περί τίνος πρόκειται. 

«Φίλε μου ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ένα... ερωτηματικό», έγραφε στην εισαγωγή του μηνύματος. «Και να σε ρωτήσω, αν καταλαβαίνεις το ίδιο που καταλαβαίνω και εγώ. Αν όχι δώσε μου την άποψή σου και δεσμεύομαι να το ψάξω και 'γω περισσότερο. Ιδού το ερώτημά μου. Προχθές παρακολούθησα τις δηλώσεις Σταϊκούρα για τα νέα μέτρα στήριξης απέναντι κυρίως στις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές ενέργειας. Παρατήρησα ότι όλα τα ΜΜΕ εστίασαν στην λεπτομερή παρουσίασή τους. Και καλά έκαναν γιατί αυτό ενδιαφέρει τον κόσμο προφανώς, δηλαδή να καταλάβει όσο μπορεί καλύτερα το πόσο τον αφορά το κάθε μέτρο και σε τι μπορεί να ωφεληθεί. Μέχρις εδώ τίποτα το περίεργο. Ο υπουργός όμως παρουσιάζοντας τα μέτρα ανέφερε και κάτι άλλο που αν και το είδα να γράφεται δεν το είδα να σχολιάζεται. Είπε λίγο πολύ ότι το πακέτο αυτών των παρεμβάσεων είναι ότι περισσότερο μπορεί να γίνει και ότι κάθε τι περισσότερο θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από την περικοπή πόρων από άλλους τομείς». 

Η υπογράμμιση στη συγκεκριμένη φράση είναι του κ. Χ και όχι δική μου. 

Και συνεχίζει: «Με άλλα λόγια ο κ. Σταϊκούρας είπε ότι τα δημοσιονομικά όρια της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται από την κατακόρυφη αύξηση των τιμών είναι ανελαστικά. Αυτό είναι κάτι εξαιρετικά διαφορετικό από ότι είχε συμβεί με τα δημόσια οικονομικά από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι και σήμερα, όπου η ελαστικότητα η οποία βασιζόταν στην αναστολή ισχύος του Συμφώνου, επέτρεπε στο ΥΠΟΙΚ να ξοδεύει όπου χρειαζόταν και όσο χρειαζόταν. Πάντα με σφικτό χέρι βέβαια...

Το πρώτο μου ερωτηματικό είναι τι ακριβώς συμβαίνει εδώ; Σε μένα και σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι γνωστό ότι η αναστολή ισχύος του Συμφώνου έχει επεκταθεί και το 2022. Στην Ελλάδα ξαφνικά γιατί σταμάτησε από τον Οκτώβρη του 2021; 

Από όσο γνωρίζω στο τελευταίο Eurogroup που συμμετείχε ο κ. Σταϊκούρας την περασμένη Δευτέρα, η Ιταλία αδιαφορώντας απέναντι στις όποιες διαμαρτυρίες, ενημέρωσε ότι θα συνεχίσει να δημιουργεί ελλείμματα και το 2022 και για όσο χρειάζεται ακόμα. Με τον Ιταλό ΥΠΟΙΚ να παραπέμπει όσους έχουν διαφορετική άποψη να τηλεφωνήσουν για διευκρινίσεις στον κ. Ντράγκι... Το αναφέρω αυτό για να σου υπογραμμίσω το κλίμα μέσα στο οποίο έγινε η σχετική συζήτηση στη συνάντηση της Δευτέρας. 

Τι ακριβώς συνέβη λοιπόν τη Δευτέρα στο Eurogroup και η Αθήνα υποχρεώνεται να σπεύσει να  επαναφέρει μόνη της σε... ισχύ το Σύμφωνο Σταθερότητας για την Ελλάδα από τώρα; Εδώ το ερώτημά μου μπορεί να ενισχυθεί λίγο περισσότερο υπενθυμίζοντάς σου ότι τη στιγμή που σου γράφω αυτό το σημείωμα, τα διαθέσιμα στο «μαξιλάρι» είναι κοντά 40 δισ. ευρώ...

Γνωρίζω από φίλους στις Βρυξέλες ότι η ομάδα των «οκτώ» σκληρών – που απ’ ότι μαθαίνω έχει διευρυνθεί - έχει αρχίσει να πιέζει για επιστροφή της δημοσιονομικής «πειθαρχίας» από το 2022 παρά την αναστολή του Συμφώνου για άλλο ένα χρόνο. 

Αλλά αυτό σε κάθε περίπτωση δεν καθορίζει τις πολιτικές του Eurogroup, όχι προς το παρόν τουλάχιστον. Και μάλιστα με την πανδημία και την κρίση να χτυπάνε ακόμα κόκκινο. 

Γνωρίζω επίσης ότι από πλευράς της Αθήνας έγινε μία προσπάθεια για κοινή στάση με την Ιταλία λόγω του υψηλού χρέους που υπάρχει και στις δύο χώρες, αλλά η προσπάθεια... ατύχησε. 

Το καταλαβαίνω αυτό, γιατί εδώ που τα λέμε κανένας δεν γνωρίζει τα αδύναμα στοιχεία των συνομιλητών του στην Ευρωζώνη περισσότερο από τον Ντράγκι. Και οπωσδήποτε αισθάνεται αρκετά ισχυρός για να λέει το ίδιο που είχαν πει πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες Γάλλοι και Γερμανοί, ήτοι "εγώ θα κάνω όσα ελλείμματα χρειάζομαι και δεν λογαριάζω κανένα…". 

Η Αθήνα δεν μπορεί να πει το ίδιο και αυτό είναι κατανοητό. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι γιατί σπεύδει να «χαρίσει» τις δημοσιονομικές ελαστικότητες του 2022 και μάλιστα από τον Οκτώβρη του 2021...

Επιμένω σ’ αυτό το ερώτημα γιατί όταν ο κ. Σταϊκούρας λέει πως ότι περισσότερο χρειασθεί να δοθεί, θα πρέπει να κοπεί από αλλού, σημαίνει ότι έχει υπ’ όψη του κάποια κατάσταση η οποία είναι τόσο άσχημη που η κυβέρνηση προτιμά να δυσαρεστήσει τον κόσμο "με περικοπές από αλλού" παρά να ενδώσει. Και μάλιστα σε απαιτήσεις που αφενός ο αυξανόμενος πληθωρισμός καθιστά αναγκαίο να αντιμετωπισθούν και αφετέρου το δημοσιονομικό πλαίσιο του 2022 με την παράταση αναστολής του Συμφώνου και τη συνεχιζόμενη πανδημία, καθιστούν «νόμιμες» στο εσωτερικό της Ευρωζώνης. 

Φίλε μου έχω την άποψη ότι κάτι έγινε στο Eurogroup που το αγνοούμε και μας αφορά... Ίσως απαντώντας στο ερώτημα αυτό μου απαντηθεί και ένα δεύτερο ερώτημα που έχει να κάνει με το αν τελικά την άνοιξη θα έχουμε εκλογές ή όχι...».

Κυριακή απόγευμα το μήνυμα του κ. Χ με έκανε να αλλάξω το πρόγραμμά μου. 

Αντί να πάω στον κινηματογράφο, να δω την τελευταία ταινία του Τζέιμς Μπόντ, όπως είχα συμφωνήσει με την γυναίκα μου, με υποχρέωσε να πιάσω το τηλέφωνο... Μου χάλασε την Κυριακή. 

Γ. Αγγέλης