Οικονογράφημα: Μια άσχημη κατάσταση που γίνεται και... χειρότερη

“Είναι εξωφρενικό”, ήταν η πρώτη κουβέντα που άκουσα στο τηλέφωνο, μετά την βιαστική καλημέρα, από τον κ. Ψ.

“Δεν καταλαβαίνω” συνέχισε πριν καλά καλά προλάβω να τον ρωτήσω πως είναι, “Έχουν τρελαθεί εντελώς; Μας λένε έτσι απλά ότι έχουν ήδη πεθάνει 13 χιλιάδες και ότι μέχρι το Πάσχα θα έχουν πεθάνει τουλάχιστον άλλες επτά χιλιάδες;

Και το λένε αυτό σε κόσμο που ακόμα μυρίζει τους καπνούς στα αποκαϊδια του σπιτιού του;” είπε και σταμάτησε ξαφνικά, καθώς κατάλαβε ότι δεν είχα προλάβει να αρθρώσω κουβέντα.

“Με συγχωρείς, έχω θυμώσει πολύ, από την μία οι πυρκαγιές και οι φωτιές που δεν σταματάνε, από την άλλη η πυρκαγιά της πανδημίας που δεν λέει να σταματήσει, έχω αρχίσει να χάνω την ψυχραιμία...”.

“Σε καταλαβαίνω φίλτατε” είπα με μάλλον αργό τόνο στην φωνή, “αλλά όπως ξέρεις κάτι τέτοιες μέρες χρειάζεται αυτό που το λέμε... ψυχραιμία. Πως είσαι; Έχουμε μέρες να τα πούμε. Έχεις μιλήσει καθόλου με τον φίλο μας και την Ελένη; Σκέπτομαι να τους τηλεφωνήσω και να βρεθούμε διαδικτυακά μια από τις επόμενες ημέρες τι λες;...”.

“Μίλησα με την Ελένη προχθές, μου έλεγε ότι έχει εμπλακεί σε κάτι κινήσεις που γίνονται στο Λονδίνο για να βγάλουν κάποιες γυναίκες από το Αφγανιστάν. Καθηγήτριες σε ένα σχολείο, Αφγανές μεν, αλλά με αγγλικό διαβατήριο που είχαν γυρίσει και δούλευαν εθελοντικά εδώ και δύο χρόνια στην Καμπούλ... Δύσκολα πράγματα, ο Μπάιντεν απ' ότι φαίνεται κατάφερε να τα κάνει... μαντάρα με την αποχώρηση. Τι αποχώρηση δηλαδή, φιάσκο άνευ προηγουμένου. Η ήττα στο Βιετνάμ ήταν ήττα, αυτό εδώ είναι κωμικοτραγικό φιάσκο για την Ουάσιγκτον. Η Ελένη είναι πολύ απορροφημένη απ' ότι φαίνεται μ' αυτό. Με τον φίλο μας, όχι δεν έχω μιλήσει” είπε με πιο χαλαρή φωνή ο κ. Ψ.

“Όμως ήθελα να σε ρωτήσω, εσύ τι λες για τα δικά μας, βγάζεις άκρη τι γίνεται; Εμένα μου φαίνεται ότι πάμε για ένα πολύ άσχημο φθινόπωρο, από την μία η πανδημία με την μετάλλαξη που δεν την πιάνουν όπως φαίνεται όσο πρέπει τα εμβόλια, από την άλλη το μπάχαλο με τις φωτιές... Αν έχουμε και κανένα βαρύ φθινόπωρο - χειμώνα θα ήμαστε για κλάματα. Και το χειρότερο είναι ότι οι κυβερνήτες μας δεν φαίνεται ότι μπορούν να το διαχειριστούν αυτό.

Μάλλον τους έχει πέσει πολύ βαρύ...”.

“Εννοείς” παρατήρησα, “ότι οι... δικοί σου θα τα καταφέρουν καλύτερα;” είπα για να δω πως θα αντιδράσει. Δεν απάντησε αμέσως. Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα σιωπής και από την άλλη άκρη του τηλεφώνου άκουσα τον κ. Ψ να λέει “Δεν ξέρω, αλήθεια δεν ξέρω... Αλλά η κατάσταση νομίζω ότι έχει ξεφύγει. Άκουσα προχθές ότι μέσα σ' αυτή την κατάσταση, έχουν αρχίσει να κόβουν και αυτά τα επιδόματα επιβίωσης που έδιναν στους μουσικούς και σε άλλους. Τι κάνουν ρε παιδάκι μου, από τους μουσικούς τα κόβουν για να δώσουν στους πυρόπληκτους;...”.

“Φίλε μου” σχολίασα, “νομίζω ότι αποφεύγεις το ερώτημα, ούτε και συ είσαι σίγουρος τελικά ότι οι δικοί σου θα τα κατάφερναν καλύτερα. Όμως σε ένα πράγμα έχεις δίκιο. Και 'γω πιστεύω ότι αυτό το φθινόπωρο και το χειμώνα, η κατάσταση θα είναι δύσκολη. Και όχι μόνο για τους λόγους που είπες. Η πανδημία αναμφίβολα φουντώνει και πάλι, αλλά αυτό το ξέραμε. Με το άνοιγμα στον τουρισμό ήταν δεδομένο ότι θα τα είχαμε αυτά με ποσοστά εμβολιασμού που δεν ξεπερνάνε το 50%, πολύ περισσότερο που η μετάλλαξη delta απ' ότι φαίνεται δεν... μασάει από εμβόλια. Άμα αρχίσουν και οι τροπικές βροχές θα έχουμε άλλα ζόρια. Το κακό όμως θα συμπληρωθεί τον Οκτώβρη, αν και έχει αρχίσει να δείχνει τα δόντια του από τον Αύγουστο”.

“Τι εννοείς;” με διέκοψε ο κ. Ψ. “Εννοώ ότι η ζωή θα γίνει πιο δύσκολη και δεν θα αντιμετωπίζεται ούτε με επιδόματα επιβίωσης, όπως σωστά το είπες πριν για τους μουσικούς και τους καλλιτέχνες... Ο πληθωρισμός φίλε μου, ο πληθωρισμός στο σούπερ μάρκετ, στο φυσικό αέριο, στο ηλεκτρικό, στις μεταφορές, στην θέρμανση. Έχω την εκτίμηση ότι θα θυμηθούμε τα παλιά. Έχεις παρακολουθήσει μήπως τις τιμές στα φασολάκια, τις μπάμιες, τα φρούτα, τα γαλακτοκομικά, τα κρέατα και γενικά τα φρέσκα τρόφιμα; Φοβάμαι ότι θα έχουμε ένα πολύ πολύ δύσκολο χειμώνα...”.

“Και μ' αυτή την κατάσταση δεν πρόκειται να πάει και για εκλογές βέβαια...” σχολίασε σαν να μιλούσε στον εαυτό του ο κ. Ψ.

“Εγώ σου μιλάω για δύσκολο χειμώνα και συ το μυαλό σου στις εκλογές, παρ' ότι δεν φαίνεσαι και τόσο βέβαιος για το τι θα κάνουν και οι δικοί σου” παρατήρησα στον κ. Ψ. “Όμως να σου πω κάτι. Εγώ δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι αποκλείονται οι εκλογές. Να δούμε και τι θα κάνουν οι Γερμανοί με τις δικές τους σε ένα μήνα και μετά τα ξαναλέμε για το αν γίνονται ή όχι εκλογές...” συμπλήρωσα.

“Φίλε μου νομίζω ότι πρέπει να... συγκαλέσω την παρέα σε σύσκεψη. Νομίζω ότι πρέπει να τα πούμε όλοι μαζί το συντομότερο. Η κατάσταση είναι πραγματικά σοβαρή...” είπε ο κ. Ψ.

Μιλήσαμε λίγο ακόμα βλέποντας το πότε θα μπορούσαμε να τα πούμε και αφού συμφωνήσαμε ανέλαβε ο κ. Ψ να συνεννοηθεί με τον κ. Χ και την Ελένη.

Κάπου εκεί ο κ. Ψ με αποχαιρέτησε και έκλεισε το τηλέφωνο.