ΟΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Οικονογράφημα: Η μετάλλαξη του covid βάζει πάλι αναπάντητα ερωτήματα

«Τελικά ποιόν θα πρέπει να πιστέψουμε, τους Κεντρικούς Τραπεζίτες ή τους διευθυντές των νοσοκομείων;» αναρωτήθηκε με μάλλον …ρητορικό τρόπο η Ελένη. Η τακτική μας συνάντηση είχε ξεκινήσει κατά το πρόγραμμα, ο κ. Ψ είχε στείλει για άλλη μια φορά τους κωδικούς και με ελάχιστη διαφορά χρόνου είχαμε εμφανιστεί ο καθένας στο …τετραγωνάκι στου στην οθόνη. Ο κ. Ψ μάλιστα αναρωτιόταν απλοϊκά πως γίνεται να βγαίνουμε σχεδόν πάντα στο ίδιο τετραγωνάκι στην οθόνη και ο κ. Χ του απάντησε πως είναι καθαρή σύμπτωση.

Η απορία της Ελένης αφορούσε τις αντιφατικές τελευταίες επίσημες ανακοινώσεις που από την μία πλευρά έδειχναν να αναβιώνει η πανδημία με την μετάλλαξη Δέλτα να απειλεί άμεσα πλέον με νέα lockdown και από την άλλη τους Κεντρικούς Τραπεζίτες να επιμένουν ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σημείο που να πρέπει να συζητηθεί το πως και πότε της απόσυρσης της χαλαρής νομισματικής πολιτικής. Το ερώτημα μπορεί να τέθηκε με ρητορικό τρόπο, αλλά κάθε άλλο παρά «ρητορικό» σχήμα ήταν. Πραγματικά όπως επιβεβαίωσε και ο κ. Χ πριν καν τελειώσει ο Αύγουστος έχουν αρχίσει να επανέρχονται περιορισμοί ή προειδοποιήσεις για νέους περιορισμούς στα … τέσσερα σημεία του ορίζοντα, στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Ασία, παντού.

Στο σημείο αυτό έκανα μία μικρή ενημέρωση στην παρέα, σύμφωνα με την οποία φαίνεται να έχουν πυκνώσει οι παρεμβάσεις σε διεθνές επίπεδο που αμφισβητούν ανοικτά πλέον τις επίσημες εκτιμήσεις για δυνατότητα αναδίπλωσης των κεντρικών τραπεζών από την τρέχουσα νομισματική τους πολιτική.

«Φίλε μου η κατάσταση είναι πως να το πω, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, κατά την γνωστή ρήση» είπε ο κ. Χ. «Τα στοιχεία που διαμορφώνονται διαρκώς δείχνουν δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Από την μία φαίνεται να έρχεται ένα δεύτερο κύμα πληθωριστικών πιέσεων, κυρίως από τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές παραγωγού, που δεν μπορεί να αγνοηθεί από τις Κεντρικές Τράπεζες που θα φέρει εκτός απροόπτου τον πληθωρισμό σε πολύ ψηλότερα επίπεδα από αυτά που έχουν στο μεταξύ «νομιμοποιηθεί» από τις Κεντρικές Τράπεζες. Και από την άλλη διαφαίνεται επίσης ότι η απότομη ανάκαμψη της οικονομία διεθνώς μετά την περσινή βουτιά στην κόλαση, αφ’ ενός δεν θα είναι τόσο ισχυρή όσο αρχικά είχε εκτιμηθεί και αφ’ εταίρου το φθινοπωρινό κύμα της πανδημίας θα της ασκήσει τόσο μεγάλες πιέσεις που είναι άγνωστο το πως θα κλείσει το 2021…

Με αυτά τα δεδομένα και με το γεγονός ότι οι πέντε μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν πλημυρίσει τον πλανήτη με 30 περίπου τρις δολ για να αναχαιτίσουν τις συνέπειες της ύφεσης και της πανδημίας που πρέπει να τα ξαναμαζέψουν με κάποιο τρόπο στα θησαυροφυλάκιά τους, έχει δημιουργηθεί ένα χωρίς ιστορικό προηγούμενο αδιέξοδο… Κανείς δεν πιστεύω ότι γνωρίζει με βεβαιότητα για το πως θα πρέπει να προχωρήσουν και ταυτόχρονα όλοι περιμένουν από αυτούς να βρούν την μαγική λύση. Και ως γνωστόν μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αυτό το αδιέξοδο έχει κάνει πολλούς οικονομολόγους να επιστρέφουν «ψάχνοντας» στο τι συνέβει πραγματικά το 1971 για να βρουν μία διέξοδο…».

«Θα έλεγα αλλά όχι και με μεγάλη σιγουριά ότι την άλλη εβδομάδα στο Jackson Hole ίσως ακούσουμε κάποιες ιδέες επι του προκειμένου» παρατήρησε η Ελένη. «Κάτι θα πρέπει να πουν για τι σκέπτονται να κάνουν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Έτσι δεν είναι;».

«Τι θα γίνει στο …πως το είπες; Jackson Hole;» ρώτησε χαμηλόφωνα ο κ. Ψ. «Έλα τώρα» παρατήρησε ο κ. Χ, «μου φαίνεται πως έχεις αρχίσει να ξεχνάς, πρέπει να το κοιτάξεις αυτό... Στο Jackson Hole του Γουαϊόμινκ μαζεύονται κάθε χρόνο τον Αύγουστο οι Κεντρικοί Τραπεζίτες και οι πιο σημαντικοί οικονομολόγοι  και συζητάνε την κατάσταση διεθνώς. Εκεί, στο περιβάλλον αυτό, οι κεντρικοί τραπεζίτες, δίνουν κάποια σήματα για το πως εκτιμούν την κατάσταση και από μία άποψη προειδοποιούν και τις αγορές για τα μέλλοντα να συμβούν… Δεν μπορεί να το ξέχασες και πέρσι τέτοιο καιρό αυτό συζητούσαμε εν μέσω πανδημίας…». Κάπου εκεί και για να κάνουμε τον κ. Ψ να ξεχάσει ότι …έχει αρχίσει να ξεχνάει, η Ελένη γύρισε και πάλι την συζήτηση στα όσα συμβαίνουν στο Αφγανιστάν.

Η συζήτηση κράτησε αρκετά, αλλά το ερώτημα του γιατί οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αποχωρήσουν τώρα από το Αφγανιστάν με τόσο σοβαρό «κόστος» δεν καταφέραμε να το απαντήσουμε με τρόπο αξιόπιστο…

Γιάννης Αγγέλης