ΟΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Οικονογράφημα: Να γιατί «αδειάζουν» τις τράπεζες από «χάρτινο» χρυσό

Ήταν η πρώτη φορά που το επιχειρήσαμε και είχε επιτυχία παρά τις κάποιες μικρές δυσκολίες που είχαμε στην... εκκίνηση. Η πανδημία αν μη τι άλλο μας έμαθε – όταν το θέλουμε - να μη χάνουμε τα ραντεβού μας ακόμα και όταν είναι αδύνατο να είμαστε εκεί. Στην περίπτωσή μας, εγώ βρισκόμουνα στο πλέον απομακρυσμένο χωριό του Οροπεδίου και η υπόλοιπη παρέα στη βεράντα του κ. Ψ, οποίος είχε φροντίσει για την διαδικτυακή μου παρουσία στην παρέα. 

«Λοιπόν τι γίνεται εκεί πάνω; Όλα καλά;», ρώτησε ο κ. Ψ καθώς εμφανιζόμουνα στην οθόνη του laptop που είχε τοποθετηθεί σε μία βολική θέση στο τραπέζι. «Όλα καλά και μπόλικη δροσιά εδώ πάνω», απάντησα, αν και δεν ήταν εντελώς αλήθεια. 

Με το που μπήκαμε στο σχεδόν... αρχαίο κτίσμα/σπίτι ανακαλύψαμε ότι από τα πολλά χιόνια του χειμώνα είχε πέσει το μισό ξύλινο κάλυμμα του ταβανιού της κουζίνας, αποκαλύπτοντας τις σκλήθρες και τους κορμούς των δένδρων που το στερέωναν. 

Αλλά, δεν είπα τίποτα γιατί στη συνέχεια θα έπρεπε να εξηγήσω τα πως και τι… Από τα λεγόμενα της Ελένης κατάλαβα ότι δεν είχα μπει εξ αρχής στην κουβέντα και ο κ. Χ ήδη μιλούσε για κάτι που του είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. 

Πράγματι στράφηκε προς εμένα, δηλαδή την οθόνη του laptop και σχεδόν φώναξε σαν να ήμουνα μακριά και δεν άκουγα, «νομίζω ότι έλυσα το μυστήριο με εκείνη την απόφαση της BIS (σ.σ. Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών) για τις τράπεζες και τον «χάρτινο» χρυσό» είπε, ενώ ταυτόχρονα ο κ. Ψ του έκανε νόημα να χαμηλώσει το ύψος της φωνής του γιατί το μικρόφωνο του laptop έπιανε πολύ καλά και γυροσκοπικά τις φωνές όλων τους. 

«Θυμάσαι εκείνο που είχατε γράψει, ότι η BIS υποχρεώνει τις εμπορικές τράπεζες στην Ευρωζώνη, είτε να απαλλαχθούν από τα παράγωγα σε «χάρτινο» χρυσό είτε να αγοράσουν τον αντίστοιχο χρυσό σε φυσική μορφή; Ε, λοιπόν φαίνεται ότι περιμένουν... μπόρες ή για να είμαι ακριβής, περιμένουν καταιγίδες. Η ESRB, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου, προειδοποιεί αφ’ ενός ότι το ευρωσύστημα σε πολύ υψηλό ποσοστό ενσωματώνει κινδύνους στα χαρτοφυλάκιά του τους οποίους δεν υπολογίζει όπως πρέπει, δηλαδή σκόπιμα τους υποτιμά και αφ’ εταίρου ότι το 80% του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι εκτεθειμένο και απροστάτευτο από τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής. Και οι δύο εκθέσεις έχουν προκαλέσει αναταραχή, πολύ περισσότερο που οι επισημάνσεις έγιναν από μέλη του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ…», εξήγησε ο κ. Χ. 

Η Ελένη τον κοίταξε προσεκτικά και μετά ρώτησε μάλλον διστακτικά, «εντάξει, αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό που είπες για τις παρεμβάσεις του ESRB με την απόφαση της BIS για τον «χάρτινο» χρυσό…».

Ο κ. Ψ εκείνη την στιγμή άφηνε το πιατάκι με τα κεράσια που αρέσουν στον κ. Χ στο τραπεζάκι απέναντι του, χαμογέλασε με συγκατάβαση προσπαθώντας να μη προσβάλει την Ελένη και παρατήρησε «βρε Ελένη, αυτοί είναι οι κίνδυνοι που δεν αναφέρει η ανακοίνωση της ESRB, ο «χάρτινος» χρυσός και όλες οι άλλες φούσκες που τιμολογούν με αξίες που δεν υπάρχουν, συμβόλαια με χάρτινες αξίες που ορίζονται από τους λογιστές τους…». 

Παρατηρούσα μέσα από το δικό μου το laptop, ότι ο κ. Χ είχε εφορμήσει στα κεράσια - είναι η αδυναμία του - και σχεδόν μπουκωμένος σχολίασε «ναι και αν έχετε παρατηρήσει από τότε που έγινε η ανακοίνωση/υπενθύμιση της BIS, ίσως έχετε προσέξει ότι η τιμή του χρυσού με μικρά σκαμπανεβάσματα κινείται σταθερά προς τα πάνω…». 

Στο σημείο αυτό αναγκάστηκα να ειδοποιήσω την παρέα ότι εκτάκτως θα πρέπει να εγκαταλείψω την συνάντηση γιατί είχε έρθει ένας μάστορας για κάποιες δουλειές που έπρεπε να γίνουν. Τους αποχαιρέτησα και έκλεισα την σύνδεση. 

Είχε έρθει πράγματι ο μάστορας για να δούμε τι θα γίνει με το ταβάνι της κουζίνας. Το δίλημμα ήταν αν θα ρίξουμε και το υπόλοιπο ξύλινο κάλυμμα και θα αποκαλύψουμε το «παλιό» ταβάνι με τους κορμούς και τις σκλήθρες, πράγμα δύσκολο, γιατί η στερέωση του θα χρειασθεί άλλο τεχνίτη και ειδικά υλικά ή θα το ξανα-σκεπάσουμε. 

Η απάντηση βρισκόταν στο πορτοφόλι μου. Και τελικά ήταν μονόδρομος. Θα ξανα-σκεπάσουμε το ταβάνι με μία εύκολη κατασκευή ραμποτέ... Όσο καλύτερη μπορούμε. 

Γ. Αγγέλης