Διαδοχή στις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ - Τα σενάρια του Politico και το live test του Κυριάκου στο Νταβός

Και γιατί όχι τέσσερις γυναίκες στην κορυφή όλων των ευρωπαϊκών αξιωμάτων; Το Politico όχι μόνο ρίχνει την ιδέα- την κάνει και εικόνα με ονοματεπώνυμα. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να παραμείνει επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ρομπέρτα Μέτσολα να παραμείνει πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Μέτε Φρεντέρικσεν, πρωθυπουργός της Δανίας, να γίνει πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, και η Κάγια Κάλας, πρωθυπουργός της Εσθονίας, να αναλάβει καθήκοντα ύπατης εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (δηλαδή, επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ).

Πέντε μήνες πριν τις ευρωεκλογές και η συζήτηση για τη διαδοχή στην ΕΕ φουντώνει. Το Politico εκτός από ονοματεπώνυμα, έχει και επιχειρήματα σε ό, τι αφορά τις πολιτικές ισορροπίες. Όπως σημειώνει, με το σχήμα των τεσσάρων γυναικών, πέρα από τους αυτονόητους συμβολισμούς, η Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα παρέμεναν στο ΕΛΠ, οι σοσιαλιστές θα έπαιρναν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και οι φιλελεύθεροι την εξωτερική πολιτική.

Ηγετικός

Το σενάριο δεν είναι κακό. Ωστόσο θα συμβούν πολλά μέχρι τις τελικές αποφάσεις. Χθες, παρακολούθησα τον εντυπωσιακό Κυριάκο, όχι τόσο στο CNN, αλλά στη συνομιλία που είχε με τον Ravi Agrawal, του Foreign Policy στο Νταβός. Μια συνομιλία εστιασμένη στα κρίσιμα γεωπολιτικά ζητήματα της ευρύτερης γειτονιάς της ΕΕ, αλλά και στις προκλήσεις στο εσωτερικό, κυρίως με την άνοδο των άκρων.

Ο Κυριάκος στάθηκε με άνεση και αέρα απέναντι σε κάθε πρόκληση που του τέθηκε, ενώ η ενέργεια της συνέντευξης θύμιζε ανεπίσημο interview για την εκπροσώπηση της ΕΕ έναντι τρίτων. Φυσικά ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει διαψεύσει κάθε σενάριο να μεταπηδήσει σε ευρωπαϊκή θέση, όμως παρατηρώντας το στυλ και το στήσιμο, δεν μπορεί παρά να περάσει απ’ το μυαλό πολλών αυτό το ενδεχόμενο.

Η συνταγή

Ρωτήθηκε για τη συνταγή της πολιτικής του επιτυχίας καθώς, ενώ οι ευρωπαίοι ηγέτες πέφτουν κάτω σαν τις μύγες, κατάφερε να βγει θριαμβευτής από διπλές εκλογές και να κερδίσει νέα τετραετία. Πώς το κατάφερε;

«Στην πολιτική επιστήμη χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο «τριγωνοποίηση», απάντησε.

Ποιο είναι το «τρίγωνο»; 

Οικονομική ανάπτυξη, πατριωτική πολιτική και προοδευτικές ιδέες.

Το ίδιο και στο ΕΛΚ

«Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτή η μορφή «τριγωνοποίησης», να εστιάζουμε στην οικονομική ανάπτυξη, να είμαστε υπεύθυνοι πατριώτες, ενώ ταυτόχρονα να είμαστε προοδευτικοί όταν πρόκειται για θέματα στα οποία πρέπει να ευθυγραμμιστούμε με τον τρόπο με τον οποίο η ίδια η κοινωνία προοδεύει, λειτούργησε καλά για την Ελλάδα.

Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Και κάθε χώρα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. (…) Και θα υποστηρίξω ότι αυτό είναι επίσης ένα είδος στρατηγικής που πρέπει να υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα όταν θα δώσουμε τη μάχη στις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές, σε λίγους μήνες από τώρα. Και ελπίζουμε ότι θα είμαστε και πάλι το μεγαλύτερο κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

Εξωτερική πολιτική

Οι απαντήσεις του Έλληνα πρωθυπουργού σε όλα τα επίμαχα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής είχαν το ίδιο ενδιαφέρον με την συνταγή του τριγώνου στα εσωτερικά.

Είτε τοποθετήθηκε για το Ουκρανικό, είτε για τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς, είτε για τις περιφερειακές προκλήσεις, έδωσε μαθήματα μετριοπάθειας και συνετής στάσης.

Για το Ισραήλ:

«Έχουμε δημιουργήσει μια πολύ ισχυρή στρατηγική εταιρική σχέση με το Ισραήλ, η οποία υπερβαίνει την ασφάλεια και την άμυνα. Έχουμε μια ισχυρή οικονομική εταιρική σχέση. Έχουμε σημαντικές ισραηλινές επενδύσεις στην Ελλάδα, για παράδειγμα σε ακίνητα. Και γι' αυτό υπάρχουν οι φίλοι. Οι φίλοι είναι για να λένε στους φίλους τους ποια είναι η γνώμη τους».

«Στο τέλος της ημέρας, αν δεν αντιμετωπιστεί η βασική αιτία του προβλήματος, μια πολιτική λύση στη δυσχερή θέση των Παλαιστινίων που θα βασίζεται σε δύο κράτη, τα οποία θα ζουν ειρηνικά δίπλα-δίπλα, τότε όλες οι περιφερειακές συμμαχίες που έχουν σχηματιστεί, των οποίων ο λόγος ύπαρξης είναι ή ισχυρίζονται ότι είναι -γιατί μερικές φορές δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι όλα τα μέρη είναι απολύτως ειλικρινή σε αυτά που λένε-, η υποστήριξη της παλαιστινιακής υπόθεσης… εννοώ ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η βασική αιτία του προβλήματος. Και θα ήθελα η Ευρώπη να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό ρόλο μόλις τελειώσει αυτή η φάση της σύγκρουσης».

Για τη Ρωσία:

«Η Ελλάδα έχει υποστηρίξει απερίφραστα την Ουκρανία από την πρώτη στιγμή. Έχουμε προσφέρει στήριξη, όχι μόνο διπλωματική αλλά και στρατιωτική.(…) Και για την Ελλάδα, πρέπει να επισημάνω ότι αυτή δεν ήταν μια τόσο αυτονόητη απόφαση, δεδομένων των ισχυρών ιστορικών και πολιτιστικών δεσμών με τον ρωσικό λαό. Και δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τον ρωσικό λαό. Το πρόβλημα δεν είναι ο ρωσικός λαός, είναι η ρωσική ηγεσία και οι φρικτές αποφάσεις που πήρε, να επιτεθεί στην Ουκρανία».

Για τις κυρώσεις:

«Η ρωσική οικονομία έχει αποδειχθεί πιο ανθεκτική από ό,τι πιστεύαμε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Ρωσία δεν πληρώνει ένα πολύ βαρύ τίμημα όσον αφορά στην οικονομία της. Και θεωρώ ότι μια οικονομία πολέμου ουσιαστικά καταστρέφει τη δυνατότητα της Ρωσίας μακροπρόθεσμα να επιστρέψει σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης.

Η Ρωσία πλήττεται και γι' αυτό επιμένουμε στις κυρώσεις. Είναι ένα οικονομικό εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας και γι' αυτό πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρξει παράκαμψη των κυρώσεων, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό. Αλλά αυτό που με ανησυχεί είναι αυτό που επισημάνατε, ότι αυτή η αφήγηση για το τι είναι σωστό και τι λάθος δεν φαίνεται να βρίσκει τόση απήχηση όσο νομίζαμε ότι θα είχε σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, ιδίως στον παγκόσμιο Νότο, όπου τα επιχειρήματά μας, όσο σωστά και αν είναι, μερικές φορές φαίνονται μάλλον κενά».

Για τις σχέσεις με περιφερειακές δυνάμεις όπως η Ινδία:

«Καταρχάς, πρέπει να ξεπεράσουμε αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως “αλαζονεία του Νταβός”, οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται εδώ, οι εκπρόσωποι των “φιλελεύθερων ελίτ”, κυρίως από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι δήθεν εμείς είμαστε αυτοί που ξέρουμε πώς να λύσουμε όλα τα προβλήματα του κόσμου. Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που κατά καιρούς ενοχλεί ιδιαίτερα τις χώρες του παγκόσμιου Νότου που αναδύονται ως παγκόσμιες δυνάμεις. Και, φυσικά, αν κοιτάξετε τους διεθνείς διακανονισμούς, τους διεθνείς θεσμούς, την παγκόσμια τάξη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα του σημερινού κόσμου. Επομένως, η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας είναι μια πολύ καλή αρχή για να μπορέσουμε τουλάχιστον να συνομιλήσουμε με αυτές τις χώρες, επικοινωνώντας επίσης ότι λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες, τις δυσαρέσκειες και τις ιδιαιτερότητές τους, το στάδιο στο οποίο βρίσκονται, τον δικό τους αναπτυξιακό κύκλο».

Για τον Τραμπ:

Το τελευταίο κρας τεστ του Κυριάκου ήταν μια ευθεία ερώτηση για την πιθανότητα εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.

-Ravi Agrawal: «Πώς σκέφτεστε, όχι μόνο από την ελληνική, αλλά και από την ευρωπαϊκή σκοπιά, την πιθανότητα επανεκλογής του, και τι αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει σε μια σειρά άλλων ζητημάτων στα οποία εμπλέκεται η Ελλάδα, είτε πρόκειται για την Ουκρανία και το ΝΑΤΟ είτε για τη Μέση Ανατολή;»

-Κυριάκος Μητσοτάκης: «Νομίζω ότι τελείωσε ο χρόνος»

-Ravi Agrawal: «Δεν μπορώ να δω την ώρα»

-Κυριάκος Μητσοτάκης: «Κοιτάξτε, έχω συνεργαστεί τόσο με τον Πρόεδρο Trump όσο και με τον Πρόεδρο Biden, και στο τέλος της ημέρας, θα ήταν, νομίζω, μάλλον ανάρμοστο για οποιονδήποτε ξένο ηγέτη να εκφράσει τις απόψεις του για αυτό που είναι κατά βάση μια δημοκρατική διαδικασία. Και εμείς, ως Ευρώπη, θα πρέπει να συνεργαστούμε με όποιον επιλέξει ο αμερικανικός λαός να εκλέξει ως τον επόμενο Πρόεδρό του. Νομίζω ότι μερικές φορές η έκφραση απόψεων ή η παρουσίαση σεναρίων καταστροφής ή πολύ αισιόδοξων σεναρίων καταλήγει στο αντίθετο αποτέλεσμα. Στους πολίτες δεν αρέσει να τους κάνουν κήρυγμα ούτε να τους υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνουν. Μπορεί όλοι να έχουμε τις προτιμήσεις μας, αλλά πιστεύω ότι είναι μάλλον καλύτερο να τις κρατάμε για τον εαυτό μας.

-Ravi Agrawal: «Είστε πιο διπλωματικός από τον Jamie Dimon, κύριε Πρωθυπουργέ. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ».

Το πρώτο τεστ ως πιθανού υποψήφιου για κάποιο από τα ευρωπαϊκά αξιώματα πήγε καλά στο Νταβός. Φυσικά ο δρόμος είναι μακρύς.

Σας φιλώ

Η Πυθία