Ο Κατρίνης ψάχνει αγάπη κι ο Ανδρουλάκης πολιτικό πρόσωπο για Πρωθυπουργό αν πάρει διψήφιο στις πρώτες κάλπες

«Όταν βρίσκεις αγάπη πρέπει απλά να την ανταποδίδεις». Νησίδα ηρεμίας και γλυκύτητας η φωτογραφία του του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Μιχάλη Κατρίνη σε εποχή σκοτεινή και ταραγμένη. Ένα χάδι σ’ ένα τέτοιο πλάσμα, επιδρά σίγουρα ευεργετικά στην ψυχολογία, ιδιαίτερα των υποψηφίων που έχουν μπροστά τους το τελευταίο δύσκολο μίλι πριν ανοίξουν οι κάλπες το Μάιο. Εάν δεν βρεθεί τριχωτό πλάσμα στο δρόμο τους, συνιστώ ION αμυγδάλου με stevia τις οποίες μου στέλνει ο Θεοδωρόπουλος κάθε Πέμπτη.  

Απόμακρος

Ωστόσο δεν είναι ο Κατρίνης ο μοναδικός υποψήφιος που λαμβάνει παγωμένα vibes από την ίδια την πολιτική του οικογένεια κι αναζητά λίγη ζεστασιά. Ούτε η Σιμητροπούλου. Ούτε ο Κυριάκος ο οποίος πάει Βρυξέλλες με το παράπονο ότι δεν του δίνει σημασία ο  Πρόεδρος Ανδρουλάκης. Υπάρχει κι άλλος. Και μάλιστα της πολύ στενής πασοκικής οικογένειας, με ιδιαίτερο δέσιμο με τον Ανδρουλάκη, αλλά δεν θα μιλήσω ακόμα γι’ αυτό. Όταν λοιπόν ο Νίκος, φέρεται τόσο απόμακρα στους δικούς τους ανθρώπους, υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να ανταποκριθεί στο αυθόρμητο κάλεσμα (δις) του Πρωθυπουργού; Καμία. Εκτός εάν το γραφείο του Πρωθυπουργού καλέσει το γραφείο του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και διερευνήσει πότε υπάρχει χρόνος για συνάντηση γνωριμίας. Όμως με τις υποχρεώσεις του στην Ευρωβουλή, το βλέπω δύσκολο. Ίσως μετά τις εκλογές.

Βρυξελλιώτης από κούνια

Στρέφω την προσοχή μου στην συνέντευξη του Προέδρου Ανδρουλάκη (ΕΡΤ), ο οποίος εξαπολύει μύδρους κατά των πολιτικών του αντιπάλων κατηγορώντας τους πως ότι κάνουν, το κάνουν για να κρατήσουν σφιχτά τις καρέκλες της εξουσίας. Περιμένω υπομονετικά εάν θα ερωτηθεί και  για την θέση του στην ευρωβουλή. Καταλήγω πως ο λόγος που δεν παραιτείται είναι γιατί τελικά δεν εμπιστεύεται το Νίκο Παπανδρέου.                                                                                                  

Μεταβατική αποκρατικοποίηση

Στην συνέντευξη ο Πρόεδρος είναι Καστρικός. Χείμαρρος. Οι λέξεις πέφτουν βροχή, ο Μαγγηριάδης ψάχνει με αγωνία μια ανάσα για να ρωτήσει. Ο Πρόεδρος ξεκαθαρίζει ότι αυτό που πρότεινε για την Hellenic Train, δεν είναι επανακρατικοποίηση, αλλά μεταβατική αποκρατικοποίηση. Δηλαδή να ξαναγυρίσει η εταιρία στο κράτος, αλλά όχι για πάντα. Για λίγο. Και μετά να αναζητηθεί στρατηγικός επενδυτής. Η ιδέα είναι καταπληκτική και σίγουρα θα έχει το ίδιο μέλλον με τα AT1 των τραπεζών. Είπε κι άλλα πολλά. Είπε και κάτι για φόρους που πρέπει να πληρώσουν κάποιοι,  αλλά δεν το συγκράτησα.

Δεν συναντάει ολιγάρχες

Ο ήρεμος Μαγγηριάδης εξανίσταται. «Σας ρώτησα τρεις φορές και δεν απαντήσατε» λέει κάποια στιγμή. Εξανίσταται κι ο Πρόεδρος. Ξεκαθαρίζει πως δεν είναι απ’ αυτούς που αρνούνται ν’ απαντήσουν σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις, ούτε λέει στους δημοσιογράφους τι να ρωτήσουν και τι όχι, ούτε συναντάει ολιγάρχες (νομίζω αυτό είπε, γιατί μιλάει πολύ γρήγορα και δεν πιάνω όλες τις λέξεις) για να ζητήσει κάτι, ή να πάρει κάτι άλλο.

Καταιγιστικός

Οι λέξεις εκσφενδονίζονται  με τρομακτική ταχύτητα και κρητική προφορά. Κάτι λέει για τις πρώτες εκλογές, κάτι για τις δεύτερες, κάτι για την Γιορτή της Δημοκρατίας, κάτι για τις υποκλοπές, κάτι για τις διερευνητικές, δεν καταλαβαίνω αν θέλει να μιλήσει με τον Τσίπρα ή θα του πετάξει το τηλέφωνο στο κεφάλι, ούτε αν θα βάλει τον Αλιβιζάτο στο Επικρατείας, ούτε τι θα κάνει αν πάρει μονοψήφιο, πέφτω ξερή στο πάτωμα και δεν έχω μασήσει ούτε ένα φύλλο. Το μόνο βέβαιο είναι δεν θέλει ούτε Μητσοτάκη, ούτε Τσίπρα, ούτε τραπεζίτη για Πρωθυπουργό, αλλά άλλο πολιτικό πρόσωπο. Το πρόσωπο αυτό θα το επιλέξει ο λαός ο με την ψήφο του. Επίσης όταν βλέπει Βαρουφάκη αλλάζει δρόμο γιατί ήθελε να μας βγάλει από το ευρώ.

Σας φιλώ

Η Πυθία