INSIDE OUT

Inside Out: Καλά τα πλατάνια, με τα φρεάτια τι γίνεται... - ΚΙΝΑΛ: Γερουλάνος και Κεγκέρογλου

Η μέρα πέρασε ήσυχα εδώ πάνω. Ένα σύννεφο βροχής περαστικό από τον τόπο, έφερε πολύ νερό. Ξέπλυνε τα πάντα και τρόμαξε τα πουλιά. Κάθε χρόνο και χειρότερα. Τι να κάνω παραπάνω πείτε μου; Έβαλα τον πρίγκιπα Ουίλιαμ να τα πει ένα χεράκι σ’ αυτά τα ανόητα πλουσιόπαιδα που κάνουν διαγωνισμό για διαστημικό τουρισμό. Και μια χαρά τους τα είπε. Αντί να ενωθούν δυνάμεις και πόροι για να σωθεί ο πλανήτης, αυτοί διαγκωνίζονται σαν πεντάχρονα, για το ποιος έχει καλύτερο πύραυλο. Εννοώ τον Μασκ, τον Μπέζος και τον Μπράνσον φυσικά.

Βρέχει υποψήφιους

Εκτός από τεράστιους όγκους νερού, υπάρχει και η βροχή υποψηφίων στο ΚΙΝΑΛ. Παύλος Γερουλάνος το αποφάσισε! Ζητάει, ως αναμενόταν ολιγοήμερη παράταση για να συγκεντρώσει τις 5.000 υπογραφές. Με προίκα το 16% που έλαβε ως υποψήφιος Δήμαρχος της Αθήνας, αναμένεται να ανακατέψει την τράπουλα στην εσωκομματική αναμέτρηση του Δεκεμβρίου. Εκτός του Παύλου, θα κατέλθει και ο νυν Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Βασίλης Κεγκέρογλου.

Βεντέτα

Οι ευαίσθητες κεραίες μου έπιασαν να «τρώει πόρτα» και από την Πρόεδρο (Φώφη) και από τον Πρόεδρο (ΓΑΠ), όταν έκανε διερευνητικές κινήσεις. Πολλοί είναι εκείνοι που βλέπουν πίσω από την αψυχολόγητη κίνηση, τον φόβο να «κοπεί» από το ψηφοδέλτιο στο Ηράκλειο. Ιδιαίτερα αν η κάλπη βγάλει Ανδρουλάκη, που με τη σειρά του, είχε βάλει βέτο να κατέλθει ο ευρωβουλευτής από το Αρκαλοχώρι, υποψήφιος στο Ηράκλειο. Κρητική βεντέτα σα να λέμε.

Η τύχη

Οι καταιγίδες προκαλούν αστάθεια και στη δουλειά. Λίγοι κατάφεραν να φτάσουν μέχρις εμένα- οι περισσότεροι προσπαθούν να συνδεθούν με διάφορα (webex, teams, zoom κλπ). Προσαρμόζομαι. «Εσείς κι εμείς είμαστε ακριβώς ίδιοι, δεν φαντάζεσαι πόσο ίδιοι» μου λέει ο επισκέπτης μου. «Η μόνη διαφορά είναι ότι εσείς είστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Ευγενής, καλοβαλμένος, και κοσμοπολίτης. Από την χώρα των Φοινίκων, Λιβανέζος. Ήρθε να με ρωτήσει για θέματα εμπορίου και αγωγών. Υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στην περιοχή και ψάχνει ευκαιρίες. Ζει παντού στον κόσμο, αλλά πονάει για την χώρα του. Η φωνή του έχει μια δόση πίκρας, ανάμικτη με ζήλια για την τύχη που επιφύλαξαν οι θεοί και η γεωγραφία στην Ελλάδα. Ούτε καν ο καλός μου χρησμός για τα συμφέροντά του δεν του ‘φτιαξε το κέφι, όταν σκέφτηκε πως ήταν και πως κατάντησε η χώρα του.

Η φωνή

«Ο πατέρας μου ήταν λαϊκός. Βασιλικός. Είχε ζήσει τους διχασμούς. Όταν  του είπε ότι θέλει να πολιτευτεί, του είπε: "Η πολιτική είναι κατάρα. Που πας; Τι πας να κάνεις;". Ήταν 1932. Πέθανε το Νοέμβριο, μετά από 5-6 μήνες. Στις εκλογές του 1935 ο Πρόεδρος ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα». Ανατρίχιασα. Βραδάκι Τετάρτης , δίπλα από το μνήμα, ο αείμνηστος Κωσταντίνος Καραμανλής «μπήκε» στο σώμα του αδελφού του Αχιλλέα, και είπε αυτά τα λόγια στην εκδήλωση του Ιδρύματος για τα 47 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ. Η φωνή του βαθιά, αργή. Με μεγάλες παύσεις. Πιστεύω δεν ήμουν η μοναδική που ένοιωσε την ανατριχίλα ακούγοντας αυτή τη φωνή.

Ανήκομεν εις την Δύσιν

Ένα μαυρόασπρο πουλί, παρακολούθησε την εκδήλωση, γιατί εντωμεταξύ είχε έρθει ο Λιβανέζος. Η στοχοπροσήλωση του Καραμανλή να βάλει στην Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τις πρώτες χώρες, μου φαίνεται πιο σημαντική παρά ποτέ σήμερα. Ρίχνω μια ματιά στη χώρα των Φοινίκων, το Λίβανο και μια ματιά στη σημερινή Ελλάδα. Ασταθής, φτωχή, έρμαιο, σχεδόν ένα γιγάντιο στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων και κατατρεγμένων η πρώτη, παρά τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος. Με προβλήματα, έφτασε στο χείλος του γκρεμού το 2015 η δεύτερη, αλλά αντέχει. Πού θα ήταν άραγε σήμερα η Ελλάδα χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πως θα ήταν; Φτωχότερη; Πλουσιότερη; Ολόκληρη ή διαμελισμένη; Ποιες θα ήταν οι συμμαχίες της; Στην εκδήλωση πάντως, πέραν του ότι μίλησε ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, παραβρέθηκε το όλον, όπως λένε κι οι γαλάζιοι. Υπάρχει και φωτό, αν δεν με πιστεύετε.  


Τα φρεάτια

Από τα μεγάλα στα μικρά. Ως συνήθως οι μεγάλες μπόρες δοκιμάζουν τα έργα των ανθρώπων. Ειδικά όσων έχουν διεκδικήσει ευθύνες και κέρδισαν αξιώματα. Τις μέρες της βροχής, ο βασιλιάς είναι τα ταπεινά φρεάτια. Αυτά τα σιδερένια σκεπάσματα στις άκρες των δρόμων που πρέπει να 'ναι καθαρά για να τρέχει το νερό. Μέχρι να φυτέψει ο Δήμαρχος τα 83 μεγάλα πλατάνια, κι αυτά να ριζώσουν, την δουλειά πρέπει δυστυχώς να την κάνουν τα φρεάτια. Και δυστυχώς, αντί οι πόροι να ριχτούν σ’ αυτά τα ταπεινά θέματα της καθημερινότητας, σπαταλήθηκαν σε φοίνικες φυτεμένους σε ζαρντινιέρες. Θ’ ακούσω με προσοχή την εισήγηση του Κωνσταντίνου Μπακογιάννη στη θεματική «τα οικονομικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σήμερα» στο πλαίσιο του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ στη Θεσσαλονίκη. Το ότι στο ίδιο πάνελ θα ξεκινήσει ο Γιώργος Μαρινάκης, Πρόεδρος ΕΔΕΥΑ, με θέμα «Τα προβλήματα των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης & Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ)», το βρίσκω ένα ακόμα εύστοχο παιχνίδι της μοίρας.

Ο Λιβάνιος

Άσχετο με τα φρεάτια, αλλά σχετικό με το συνέδριο της ΚΕΔΕ, είναι ότι ο δαιμόνιος, αλλά δυσεύρετος, Θοδωρής Λιβάνιος του υπ. Εσωτερικών, έδωσε συνέντευξη. Ξεχωρίζω μια είδηση από το μέλλον: «Στις επόμενες εκλογές, θα πετύχουμε κάτι σημαντικό. Με το νέο τρόπο μετάδοσης των αποτελεσμάτων, την Κυριακή των εκλογών, το αργότερο έως τις 9 το βράδυ, θα γνωρίζουμε το τελικό αποτέλεσμα και έως τα μεσάνυχτα, και τους βουλευτές που εκλέγονται, είπε. Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος. Με βοήθησε να ετοιμάσω εγκαίρως κι εγώ τους χρησμούς μου και να μην επαναπαύομαι στις δάφνες μου.

Σας φιλώ

Η Πυθία