BACKSTORY

When life gives you lemons, make lemonade

Συνεχίζοντας και σήμερα για τους μάνατζερς που ζηλεύω, δηλώνω ότι θα θαυμάζω ιδιαίτερα εκείνο τον Σταύρο της ασφαλιστικής (αν τα καταφέρει) που λέει πως θα μείνει CEO και με την καινούργια κατάσταση. Γιατί ο μέτοχος έψαξε και άλλον Σταύρο δεν βρήκε. Ποιος ξέρει τώρα τι φύκι για μεταξωτή κορδέλα έχει πουληθεί.... Πάντως με αυτά και με εκείνα αρχίζουν και λύνονται οι απορίες γιατί το μαγαζί πουλήθηκε τόσο φθηνά και γιατί ο Σταύρος μένει.....  κάνοντας πριν αντάρτικο με άσφαιρα πυρά. Προς το παρόν τουλάχιστον, γιατί όλοι οι μέτοχοι κάποια στιγμή αποτιμούν αξίες. Παρεμπιπτόντως, για το πόσο φθηνά πουλήθηκε το μαγαζί, θα τα πούμε προσεχώς...

Διάβασα εκεί στον τοπικό Τύπο το αίτημα του βουλευτή  Λάρισας Βασίλη Κόκκαλη για να στηριχθούν με αναστολές πληρωμών οι σεισμόπληκτοι αγρότες Λάρισας και Τυρνάβου. Και το αίτημα αν και δίκαιο,  απευθύνθηκε μάλλον σε λάθος αποδέκτη, στον πρόεδρο της Ένωσης Τραπεζών τον κ. Χατζηνικολάου. Την απάντηση  στο αίτημα βέβαια δεν διαβάσαμε από το Ναυπάκτιο πρόεδρο, μιας και τα μορατόρια ακόμη και για τους σεισμόπληκτους δεν βρίσκονται στο χέρι των προέδρων... 

Στο περίμενε σταθμεύει σχεδόν κορυφαίο στέλεχος συστημικής τράπεζας που καιρό τώρα ράβει κοστούμι για να κάνει την έξοδο ηρωικά πριν ο κύκλος του τελειώσει.

Τελειωμένος, όμως, θα πρέπει να θεωρείται ο κύκλος της MLS. Και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο αν λάβουμε υπό όψιν μας ότι χρήματα έκαναν φτερά, ροβόλησαν  και κατέληγαν σε προσωπικούς λογαριασμούς. Αυτό όμως που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε είναι οι ενέργειες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Όταν έσκασε η υπόθεση του ελέγχου από την ΕΛΤΕ αντί να στείλει δικό της επιτόπιο έλεγχο ανέθετε έλεγχο σε συμβουλευτική της Deloitte για να πιστοποιήσει τι; Αυτά που είχε πιστοποιήσει μια άλλη ανεξάρτητη αρχή; Δεν είμαστε καθόλου στα καλά μας.

Κι έχει δίκιο ο Ζαββός που θέλει να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί η Επιτροπή η οποία έχει σαπίσει και ουσιαστικά δεν εποπτεύει την αγορά αλλά απλώς παρακολουθεί και που και που ρίχνει κανένα πρόστιμο για ξεκάρφωμα.

 Άσχετο αλλά όταν είσαι διοικητικό-διευθυντικό στέλεχος της Κεφαλαιαγοράς και ο σύζυγός σου δικηγόρος φαντάζομαι ότι αποκλείεται ο δεύτερος να παίρνει δουλειές που έχουν conflict με τις δραστηριότητες της συζύγου; Εγκυκλοπαιδικώς αναφέρεται το προφανές... Προς το παρόν.

Τους θυμάστε του Λεμονήδες; Κυκλοφορεί εδώ και κάποιο καιρό ότι ετοιμάζουν come back. Φαντάζομαι με νέα φιλοσοφία που θα απέχει από εκείνα που κάποτε γράφονταν ότι... κάποιοι νόμισαν ότι είναι Λάτσηδες επειδή πουλούσαν παπούτσια στη Λάτση... Ανακάμπτουν λοιπόν καθώς τους έδωσε μεγάλη χείρα βοηθείας ο Φάις καθώς χρώσταγαν από Learjet μέχρι μηνιάτικα και εισφορές της Καλογήρου. 

Βεβαίως, η οικονομική κατάσταση δεν θυμίζει σε τίποτε τα λούσα της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά με σκληρή δουλειά το γυρνάνε το καράβι. Μου λένε ότι ο ένας γιος είναι καπετάνιος σε πολυτελή σκάφη στα νερά της Μυκόνου, ο άλλος εμπορεύεται εκλεπτυσμένα κρασιά από το εξωτερικό και ο άλλος εργάζεται για την ομάδα του Φάις. Θα μου πείτε, τι μπορεί να είναι 3-4 κατοστάρικα ή όσο τέλος πάντων - άλλωστε δεν μας νοιάζει, εφορία δεν είμαστε- που μπορεί να πάρει κάποιος ως στέλεχος σε σχέση με τα εκατομμύρια που κάποτε είχε; 

Μακάρι να πάνε καλά οι άνθρωποι και οπωσδήποτε κάθε (νέα) αρχή και δύσκολη όμως.Για να γίνει δε κατανοητό πόσο δύσκολα ήταν κάποια στιγμή τα πράγματα, φανταστείτε ότι τράπεζες που ήλπιζαν να πάρουν κάτι από τα δανεικά πίσω, είχαν απογοητευτεί καθώς μάθαιναν από την οικογένεια ότι τα περνάει πολύ δύσκολα. Καθώς όπως λένε μάλιστα ορισμένα τραπεζικά στελέχη, είχαν την εικόνα ότι όχι μόνο εισοδήματα δεν υπήρχαν, αλλά εκποιούνταν και αντικείμενα συναισθηματικής αξίας για να πληρώνονται τα βασικά, ακόμα και τα ενοίκια.. Και πάλι καλά που είχαν εξ αγχιστείας οικονομική αρωγή. Πάλι καλά που τώρα κάτι πάει να γίνει. Εδώ ταιριάζει το... όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα...

Πάσχα έρχεται και βγήκαν βόλτα τα λαγουδάκια. Ο Γιάννης Σγουρός λέει πως το κόστος για κάθε πασχαλινό φωτιζόμενο λαγουδάκι ανέρχεται σε 15.000 ευρώ. Τώρα πάλι εμένα το λαγουδάκι αυτό μου μοιάζει περισσότερο με ποντικάκι, αλλά δεν φημίζομαι και για το εικαστικό μου... Πάντως, τσουχτερό το βρίσκω αλλά και πάλι οι γνώσεις μου δεν είναι τόσες που να κοστολογώ τα έθιμα.