Άλλο ελεύθερη επιλογή, άλλο προστασία της δημόσιας υγείας και της οικονομίας

Προφανώς και είναι δικαίωμα του καθενός να αρνηθεί να εμβολιαστεί. Με μία εξαίρεση. Τους εργαζόμενους στον κλάδο υγείας. Εκεί φοβάμαι ότι η άποψή μου δεν είναι και πολύ... δημοκρατική Θα πρέπει για λόγους δημόσιας υγείας ο εμβολιασμός τους να είναι υποχρεωτικός. Για όλους τους υπόλοιπους... δικαίωμά τους. Ουδείς μπορεί να τους στερήσει την ελεύθερη επιλογή.

Όμως την ίδια στιγμή θα πρέπει να είναι δεκτικοί και στις συνέπειες. Ποιες; Εκείνες που διαφοροποιούν τις προϋποθέσεις ελεύθερης μετακίνησης. Οι οποίες θα είναι ευνοϊκότερες για τους εμβολιασμένους.  Καθώς οι υπόλοιποι θα κληθούν να υπόκεινται σε τεστ κλπ. Δεν είμαι από εκείνους που έχουν ήδη εμβολιαστεί. Η σειρά μου έρχεται στο τέλος του μήνα, οπότε δεν με ευνοεί η απελευθέρωση.

Όπως όμως πρέπει να γίνεται σεβαστή η επιλογή της άρνησης, έτσι θα πρέπει να γίνεται σεβαστή και η πρόθεση μίας χώρας να προστατέψει το κύριο προϊόν της οικονομίας της, τον τουρισμό. Το προϊόν από το οποίο θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η δυνατότητά της να εξέλθει ταχύτερα από τη σημερινή άβυσσο. Τα περί διχασμού λόγω εμβολίων και όσοι σπεκουλάρουν με αυτά, είναι επικίνδυνες ανοησίες.

Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ο αριθμός των σκεπτικιστών στο θέμα του εμβολιασμού είναι μεγάλος. Και εδώ θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική της η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ευρωπαικές ηγεσίες που έχουν καταφέρει με τις παλινωδίες, τις λαϊκιστικές κορώνες και την κοντόφθαλμη εμπλοκή στην σύγκρουση συμφερόντων των φαρμακευτικών που έχει λάβει γεωπολιτικές διαστάσεις, να εντείνουν και να ισχυροποιήσουν την ανασφάλεια και τον φόβο για τα εμβόλια. Για μία ακόμη φορά οι μεγάλες δυνάμεις αποδείχτηκαν πολύ κατώτερες των περιστάσεων.