Ροή
Με την εξέταση του καθηγητή Οικονομικών της Υγείας Λυκούργου Λιαρόπουλου, και του δημοσιογράφου Γιάννη Ντάσκα, συνεχίστηκε, στη Βουλή, η Εξεταστική Επιτροπή για την Υγεία.
Στην αρχή δε της διαδικασίας ο πρόεδρος της Επιτροπής Αντώνης Μπαλωμενάκης, ενημέρωσε ότι διαβιβάστηκε δικογραφία, η οποία αφορά δύο αδικήματα στο ΚΕΕΛΠΝΟ επί υπουργίας Άδωνι Γεωργιάδη.
Ο Λυκούργος Λιαρόπουλος με την ιδιότητα του μάρτυρα δήλωσε ότι γνώρισε την οικονομική εικόνα του Ντυνάν όταν του ανατέθηκε από τον πρόεδρο Ανδρέα Μαρτίνη το 2010 να κάνει μία μελέτη. Η κύρια εικόνα του προς το νοσοκομείο ήταν εικόνα «κακοδιαχείρισης έως και κατάχρησης», ισχυρίστηκε ο κ. Λιαρόπουλος. Κατονομάζοντας τον Ανδρέα Μαρτίνη, είπε ότι η λειτουργία του «Ερρίκος Ντυνάν» ήταν «ενός ανδρός αρχή».
Τα «αίματα άναψαν» όταν ο ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σαρακιώτης αναφέρθηκαν σε έγγραφο της εταιρείας του κ. Λιαρόπουλου (3/11/11), με το οποίο υποστήριζε ότι στη μισθοδοσία του νοσοκομείου υπάρχουν άτομα των οποίων «δεν έγινε αντιληπτό το διακριτό έργο τους». Όταν ζήτησαν διευκρινίσεις για καθέναν από αυτά και καθώς για κάποιους προέκυπταν σχέσεις με κόμματα της αντιπολίτευσης, προκάλεσαν την αντίδραση τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, με την Εύη Χριστοφιλοπούλου να κατηγορεί τους Νικολόπουλο και Σαρακιώτη ότι έκαναν παραπλανητικές ερωτήσεις στον μάρτυρα.
Ο Λυκούργος Λιαρόπουλος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι τον είχε στείλει στο Ντυνάν ο τότε υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, ωστόσο επισήμανε ότι «όταν πληροφορήθηκε ο κ. Λοβέρδος τη συνεργασία του με το νοσοκομείο συμφώνησε».
Επανέλαβε, σε όλους τους τόνους, ότι «τα προβλήματα του Ερρίκος Ντυνάν οφείλονται στην κακοδιαχείριση και στην ενός ανδρός αρχή» και ανέφερε, χαρακτηριστικά, ότι «μόνο στο γραφείο του ο κ. Μαρτίνης είχε 18 άτομα». Επιπλέον, ανέφερε ότι «οι ζημιές του νοσοκομείου μεγάλωναν, χρόνο με το χρόνο, και όλα ήταν σε γνώση του κ. Μαρτίνη» ενώ τόνισε ότι «η προβληματική διαχείριση του νοσοκομείου ήταν εμφανής».
Ακόμα υποστήριξε ότι ο ίδιος «λίγο πριν τα Χριστούγεννα το 2011 ενημέρωσε το προσωπικό του νοσοκομείου για τα οικονομικά», ενώ στις αρχές του 2012 έστειλε στον κ. Μαρτίνη επιστολή όπου περιέγραφε τη δραματική εικόνα στην οποία είχε περιέλθει το νοσοκομείο και τις ευθύνες του ίδιου.
Συμπερασματικά, είπε ο κ. Λιαρόπουλος, «το Ερρικός Ντυνάν όντως αποτελεί διαχρονικό σκάνδαλο κακοδιαχείρισης το οποίο τελείωσε με την ευτυχή κατάληξή του, την πώληση».
Ερωτηθείς από τον εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, Σπύρο Λάππα, γιατί δεν υλοποιήθηκε το σχέδιο που είχε προτείνει στον κ. Μαρτίνη, ο κ. Λιαρόπουλος το απέδωσε στα τεράστια προβλήματα που υπήρχαν τότε στις σχέσεις του Μαρτίνη με τη Μαρφίν τις οποίες χαρακτήρισε «προβληματικές». Επίσης υποστήριξε ότι «το νοσοκομείο αυτό ήταν το καλύτερο της Ελλάδας και με σωστή διοίκηση θα ήταν το πιο κερδοφόρο νοσοκομείο της Ελλάδας ωστόσο ο κ. Μαρτίνης δεν είχε σχέδιο για τίποτα».
Όταν, ο κ. Λάππας ζήτησε τη γνώμη του μάρτυρα «αν έπραξε ορθά το υπουργείο Υγείας, μέσω του υπουργού κ. Λοβέρδου, να ζητήσει από το Ντυνάν να αποσύρει τις μηνύσεις στον κ. Βγενόπουλου» και ο κ. Λιαρόπουλος ισχυρίστηκε ότι «η συγκεκριμένη διένεξη ήταν προϊόν δικομανίας καθώς όπως διαπίστωσα ότι ο κ. Μαρτίνης ήταν δικομανής». Τέλος ο καθηγητής κ. Λιαρόπουλος αναφέρθηκε, ερωτώμενος, και στις δωρεές νοσηλίων τις οποίες χαρακτήρισε πολλές.
Σε ερώτηση του εισηγητή της ΝΔ Νότη Μηταράκη για την ταμειακή κατάσταση του Ντυνάν το 2011, ο κ. Λιαρόπουλος τη χαρακτήρισε «μείον», ενώ όταν ρωτήθηκε «αν συνέχιζε να λειτουργεί με τη μορφή που ήταν θα σωνόταν;» ο κ. Λιαρόπουλος απάντησε κατηγορηματικά: «Με αυτή τη διοίκηση και την υπάρχουσα διάρθρωση δαπανών όχι».
Αναφερόμενος στο προσωπικό, ο καθηγητής Λιαρόπουλος εκτίμησε ότι «δεν ήταν υπεράριθμο, ωστόσο, υπήρχαν αρκετοί υψηλόμισθοι» και υποστήριξε ότι «θα μπορούσε να είναι μία καλή λύση μία μικρή μείωση μισθοδοσίας και μικρή μείωση του προσωπικού», ενώ ερωτηθείς από τον κ. Μηταράκη για το αν «υπήρξε εμπλοκή πολιτικών για να μην εφαρμοστεί το σχέδιο σας» ο κ. Λιαρόπουλος απάντησε: «Όχι, μόνο του Μαρτίνη». Τέλος, στην ερώτηση «στην περίπτωση που γινόταν δημόσιο το νοσοκομείο αν όλα τα χρέη του θα πήγαιναν και στο Δημόσιο;» ο κ. Λιαρόπουλος απήντησε κατηγορηματικά «Ναι, ο Ντυνάν κέρδιζε από το Δημόσιο. Το Δημόσιο δεν κέρδιζε από το Ντυνάν» και ερωτηθείς «πώς γίνονταν τα δωρεάν νοσήλια και οι αναβαθμίσεις κλινών» ο μάρτυρας υποστήριξε ότι «όλα τα κανόνιζε το γραφείο προέδρου».
Επιπλέον, απαντώντας και στην ερώτηση της εισηγήτριας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Εύης Χριστοφιλοπούλου «ποιος είχε την αρμοδιότητα να αναθέσει το έργο που σας ανέθεσε;» ο κ. Λιαρόπουλος απάντησε κατηγορηματικά, «ο κ. Μαρτίνης». Ανέφερε ακόμη ότι η επιχείρησηι «υπήρχε και λειτουργούσε ανάλογα με τη διάθεση της διοίκησής της, δεν υπήρχαν ιδέες για συνέργειες κ.λπ.» και απαντώντας στο ερώτημα «αν μπορούσε να διασωθεί το Ντυνάν με επίσχεση εργασίας από τους εργαζόμενους;» η απάντηση του κ. Λιαρόπουλου ήταν και πάλι «Όχι», ενώ την ίδια απάντηση έδωσε και στο ερώτημα «αν ήταν βιώσιμο το νοσοκομείο με το ύψος των χρεών του».
Απαντώντας σε ερωτήσεις του εισηγητή των ΑΝΕΛ Θανάση Παπαχριστόπουλο, ο κ. Λιαρόπουλος χαρακτήρισε «ευτυχή κατάληξη την πώληση του Ντυνάν», ενώ δήλωσε άγνοια όταν ρωτήθηκε από την εισηγήτρια της Ένωσης Κεντρώων Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου αν το Ντυνάν είχε εμπράγματες εξασφαλίσεις απέναντι στη Μαρφίν.
Εκτός τούτων, ο κ. Λιαρόπουλος υποστήριξε, ερωτηθείς από τον εισηγητή του Ποταμιού Γιώργου Μαυρωτά, δήλωσε ότι τόσο οι γιατροί όσο και το προσωπικό (νοσηλευτές κ.λπ.) προσλαμβάνονταν με τον καθεστώς του ιδιωτικού δικαίου και στην ερώτηση «αν υπήρχε εναλλακτική λύση εκτός από αυτή που δόθηκε» υπογράμμισε ότι «θα μπορούσε να γίνει ένα ΣΔΙΤ, σύμπραξη δημόσιου με ιδιωτικού τομέα με το πανεπιστήμιο μέσα».
Στην παρατήρηση δε του βουλευτή του ΚΚΕ «τι άλλαξε και ενώ στη μελέτη του δεν εισηγούνταν την πώληση του νοσοκομείου και τώρα τη χαρακτηρίζει σοφή πράξη» ο κ. Λιαρόπουλος υποστήριξε ότι έγινε σοφότερος.
Στη συνέχεια, στην Εξεταστική Επιτροπή κατέθεσε ο δημοσιογράφος Γιάννης Ντάσκας, ο οποίος χαρακτήρισε την υπόθεση ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο του ελληνικού κράτους.
Υποστήριξε ότι δόθηκαν «κάτω από το τραπέζι» χρήματα σε δημοσιογράφους και πρόσωπα από την πολιτική ζωή και τη Δικαιοσύνη. «Το Ερρίκος Ντυνάν λεηλάτησε δημόσιο χρήμα και ακίνητα με τη βοήθεια πολιτικών οικογενειών, μεγαλοδημοσιογράφων, οικονομικών παραγόντων και μελών της δικαστικής εξουσίας», είπε χαρακτηριστικά.
Θεωρεί ότι εκποιήθηκε το νοσοκομείο στη Ημιθέα, μια «εταιρεία της πλάκας» όπως είπε, και αναρωτήθηκε «πώς ένα ίδρυμα το οποίο στήθηκε εξ ολοκλήρου από δημόσιο χρήμα σε δημόσια ακίνητη περιουσία, πέρασε σταδιακά από τον Ερυθρό Σταυρό σε καθεστώς ιδιωτικής κλινικής και τελικά εκποιήθηκε» με πολιτική συγκάλυψη.
