Ροή
Ένα από τα πιο διάσημα είδη μελιού του κόσμου προέρχεται από τον Υμηττό, που βρίσκεται λιγότερο από πέντε χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πολύβουης Αθήνας. Μύθοι και ποιητές έχουν εξυμνήσει τον Υμηττό για τουλάχιστον 1.000 χρόνια αλλά τώρα για τον εξωτερικό παρατηρητή όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν σαν ένας φανταστικός αντικατοπτρισμός. Η σύγχρονη Αθήνα είναι περιβόητη για τον μολυσμένο αέρα της και τον υπερπληθυσμό της. Στην αρχαιότητα λέγεται ότι οι μέλισσες μετέφεραν μέλι από τον Υμηττό κατευθείαν στα χείλη του νεαρού Πλάτωνα. Σήμερα, θα πάλευαν να βρουν τον δρόμο τους για την Ακαδημία του φιλοσόφου ανάμεσα σε λεωφόρους και τη τσιμεντένια πανεπιστημιούπολη που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού. Λέγεται ότι ο Τίμων ο μισάνθρωπος είχε αποσυρθεί σε μια σπηλιά στον Υμηττό αηδιασμένος από τους συμπολίτες του. Εκείνος είχε προσφέρει απλόχερα την προσωπική του περιουσία στους αθηναίους και δεν είχε λάβει ούτε ένα ευχαριστώ. O Τίμων θα χαρακτήριζε εξωφρενική την ιδέα του να ξοδέψει κανείς μια περιουσία για τον Υμηττό .
Και όμως, ο Υμηττός είναι μια καταπληκτική ιστορία μοντέρνας ανάπλασης και αναδάσωσης, η οποία χρηματοδοτήθηκε με ιδιωτικά κεφάλαια. Στις πλαγιές του υπάρχει και ένας βοτανικός κήπος. Ο Βοτανικός Κήπος της Φιλοδασικής Ένωσης χρησιμοποίησε θαυμάσια μια ξερή πλαγιά του βουνού για να αναδείξει εκατοντάδες φυτά που μεγαλώνουν φυσικά στην Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.
Το τέλος του πολέμου, το 1945 βρήκε τον Υμηττό κατεστραμμένο από τις μάχες και από την καταστροφή που έφεραν οι Αθηναίοι κόβοντας τα ξύλα του, μια από τις ελάχιστες πηγές θέρμανσης για αυτούς εκείνη την εποχή. Το βουνό είχε γίνει ένα οικολογικό ερείπιο. Μια ένωση φίλων του δάσους σχηματίστηκε για να αντιμετωπίσει την φυσική καταστροφή και κατήρτισε ένα σχέδιο για την φύτευση 3 εκατομμυρίων δέντρων της επόμενες τρεις δεκαετίες. Στο κέντρο του σχεδίου βρίσκεται το Μοναστήρι της Καισαριανής. Υπό την καθοδήγηση της Καίτης Αργυροπούλου και άλλων, ο Υμηττός απέκτησε ξανά δέντρα, θάμνους και αρωματικά φυτά που έφεραν πίσω τις μέλισσες και το μέλι του Υμηττού.
Η μεταφύτευση υποστηρίχθηκε από ένα δώρο από την οικογένεια Μελά. Τα τελευταία 60 χρόνια η δωρεά έχει βοηθήσει στην δημιουργία ενός πράσινου δάσους και ενός βοτανικού κήπου. Μεταξύ του 1997 και του 1999 ένα προσωπικό πέντε ατόμων κατάφερε να φτιάξει δασικά μονοπάτια, να μεταφυτεύσει τον κήπο και να εγκαταστήσει σύστημα ύδρευσης. Η αναβάθμιση του τοπίου κόστισε 170.000 ευρώ και τώρα, στα χρόνια της κρίσης, ένας ετήσιος προϋπολογισμός των 30.000 ευρώ διατηρεί ένα ελάχιστο προσωπικό: έναν κηπουρό πλήρους εργασίας, τον Νίκο Πάγκα, με μια μερικής απασχόλησης έφορο, την Σοφία Πιλαβάκη και επίσης έναν μερικής απασχόλησης βοτανολόγο. Πολλοί εθελοντές πάνε για να βοηθήσουν σε δουλειές που χρειάζεται το δάσος.
