Ροή
Σε νέες «περιπέτειες» εισέρχονται αυτή την εβδομάδα οι επενδυτές, με αφορμή την έναρξη της δημοσιοποίησης των οικονομικών μεγεθών των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών επενδυτικών τραπεζών για το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους.
Κατά γενική ομολογία και σύμφωνα με τις συγκλίνουσες προβλέψεις των αναλυτών, τα εταιρικά αποτελέσματα των ισχυρότερων ευρωπαϊκών τραπεζών δεν θα είναι ενθαρρυντικά. Η πλειοψηφία των παραγόντων της αγοράς προβλέπει αδύναμα έσοδα από το trading, αλλά και υποχώρηση των βασικών τους επενδυτικών δραστηριοτήτων. Η εικόνα του ευρωπαϊκού banking δεν θα είναι καλή, αλλά η δυσκολότερη αποστολή για τους ανά τον κόσμο επενδυτές και αναλυτές είναι μία: Να αναζητήσουν μέσα στο γενικότερο αρνητικό κλίμα… τους ισχυρότερους «παίκτες» της βιομηχανίας.
Αυτό για το οποίο προειδοποιούν οι καλά γνωρίζοντες τα τραπεζικά είναι ο αντίκτυπος στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών πιστωτικών ιδρυμάτων από τις ραγδαίες, κατά καιρούς, διεθνείς εξελίξεις, όπως ο κίνδυνος επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας και η γενικότερη αναταραχή στις αγορές.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για όσους επιχειρούν να αποκωδικοποιήσουν τα οικονομικά μεγέθη μιας ευρωπαϊκής επενδυτικής τράπεζας – μέτοχοι, επενδυτές, αναλυτές – είναι η έλλειψη της δυνατότητας σύγκρισης ορισμένων αποτελεσμάτων, δεδομένου ότι οι περισσότερες τράπεζες αποκαλύπτουν με τρόπο άκρως αποσπασματικό ορισμένα από τα πιο κρίσιμα νούμερα των ισολογισμών τους.
«Η σύγκριση των οικονομικών μεγεθών των τραπεζών της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι δίκαιη λόγω των αποσπασματικών στοιχείων που δίδουν στη δημοσιότητα. Αυτό είναι πρόβλημα», σχολιάζουν παράγοντες της αγοράς.
Σε κάθε περίπτωση πάντως εκείνοι που δεν μένουν ποτέ στο απυρόβλητο, όταν τα οικονομικά μεγέθη μιας ευρωπαϊκής επενδυτικής τράπεζας είναι, κατά γενική ομολογία, άσχημα, είναι τα διευθυντικά της στελέχη. Ακόμη κι αν δίνουν επιβεβαιωμένη μάχη για την αύξηση της κερδοφορίας των ιδρυμάτων που διευθύνουν, βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο και αυτό δεν αλλάζει.
Γιατί; Γιατί είναι πάντοτε δύσκολο για έναν Διευθύνοντα Σύμβουλο να δικαιολογήσει γιατί μια επένδυση που αποφάσισε να πραγματοποιήσει δεν απέφερε, τελικά, τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ενδεικτικό παράδειγμα ο ισχυρός άντρας της βρετανικής Barclays, Jes Staley, ο οποίο δίνει μάχη να πείσει τους μετόχους της τράπεζας πως το τμήμα του investment banking έχει… λόγο ύπαρξης, ακόμη κι αν δεν αποδεικνύεται κερδοφόρο.
Υπό το πρίσμα αυτό, το στοιχείο εκείνο που σίγουρα θα καθορίσει το μέλλον του ευρωπαϊκού τραπεζικού banking είναι η ενίσχυση της διαφάνειας κατά τη δημοσιοποίηση των οικονομικών τους μεγεθών.
