Βαρέλι δίχως πάτο

Με βάση τα τελευταία στοιχεία του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχει κοστίζει κάτι παραπάνω από 35 δισ. ευρώ. Καθώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βίωσαν στο πετσί τους όλα τα στάδια της ελληνικής κρίσης, η διάσωσή τους αποδείχθηκε αναγκαία μεν, αλλά και ταυτόχρονα εξαιρετικά κοστοβόρα.

Η μία ανακεφαλαιοποίηση διαδέχθηκε την άλλη και σε κάθε μία από αυτές το ΤΧΣ –και κατ’ επέκταση ο Έλληνας φορολογούμενος- αναδείχθηκε φτωχότερος.

Μόνο μέσα στο 2015, ο λογαριασμός ξεπέρασε τα 10,5 δις. ευρώ, λόγω της τρίτης κατά σειρά ανακεφαλαιοποίησης, την οποία αναγκάστηκαν να πραγματοποιήσουν οι εγχώριες τράπεζες.

Προφανώς τα χρήματα είναι πάρα πολλά και οι συνεχόμενες διασώσεις των τραπεζών έχουν προκαλέσει το λαϊκό αίσθημα.

Το ζητούμενο από εδώ και πέρα είναι να μην μετατραπούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε ένα βαρέλι δίχως πάτο, μια εξέλιξη που θα οδηγήσει στην πλήρη απαξίωσή τους. Ο κίνδυνος αυτός είναι υπαρκτός, καθώς, στην περίπτωση που χρειαστούν και νέα κεφάλαια μέσα στους επόμενους μήνες, πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να τα αντλήσουν από τις αγορές.

Πλέον, όπως παραδέχονται από κοινού τα τραπεζικά στελέχη, το «στοίχημα» έγκειται στα κόκκινα δάνεια που έχουν συσσωρεύσει στα χαρτοφυλάκιά τους. Γιατί, κακά τα ψέματα, με επισφάλειες άνω των 100 δισ. ευρώ, ο κίνδυνος να χρειαστούν νέα κεφάλαια είναι εξαιρετικά υψηλός.

Και καθώς το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα περνά μια φάση (βίαιου) μετασχηματισμού, τα ατυχήματα δεν είναι διόλου απίθανα.

Ένα τέτοιο ατύχημα είναι ικανό να πάει πολλά χρόνια πίσω το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και μαζί του τις όποιες προσπάθειες διοχέτευσης ρευστού στην οικονομία. Γιατί, όσο οι τράπεζες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε κεφάλαια, αντίστοιχα δεν υπάρχει περίπτωση να τροφοδοτήσουν με «ζεστό χρήμα» τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Συνεπώς, η πλήρης απαξίωσή τους –που μπορεί να συμφέρει όσους θέλουν να πάρουν «κόκκινα δάνεια» έναντι πινακίου φακής- είναι ολέθριο ενδεχόμενο και για την αγορά, αλλά και για τον φορολογούμενο που για ακόμη μια φορά θα πληρώσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το λογαριασμό.