ΤτΕ: Επαναξιολόγηση φοροαπαλλαγών και νέο πλαίσιο για κοινωνικά επιδόματα – Οι συστάσεις Στουρνάρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής

Παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επαναξιολόγηση των φοροαπαλλαγών και αλλαγές στο μοντέλο χορήγησης των κοινωνικών επιδομάτων συστήνει στη κυβέρνηση ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας. Επίσης προτείνει την παροχή ισχυρών κινήτρων στους καταναλωτές για ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών αλλά και τη περαιτέρω μείωση ή επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών.

• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Στουρνάρας: Απαιτείται συνέχιση των μεταρρυθμίσεων – Ανάπτυξη 2,3% και πληθωρισμό 2,8% «βλέπει» για το 2024 η ΤτΕ

Ειδικότερα η ΤτΕ προτείνει:

1) Φοροαπαλλαγές: Η επαναξιολόγηση των υφιστάμενων φοροαπαλλαγών θα πρέπει να εστιάσει στην κοινωνική τους χρησιμότητα και στην κατάλληλη στόχευση. Καθώς τόσο το πλήθος όσο και το κόστος των φοροαπαλλαγών έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, μια επαναξιολόγηση κρίνεται αναγκαία προκειμένου να διαπιστωθεί η αναγκαιότητά τους στην τρέχουσα συγκυρία και να διασφαλιστεί η επίτευξη του σκοπού τους (στήριξη ευάλωτων ομάδων, ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, προώθηση της καινοτομίας κ.ά.). Μια τέτοια προσέγγιση, συνδυαστικά με την αύξηση των ελέγχων ως προς τη χρήση των φοροαπαλλαγών, θα ενίσχυε τη φορολογική δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των φορολογικών εσόδων. Με αυτό τον τρόπο η φορολογική πολιτική μπορεί να έχει αναπτυξιακό προσανατολισμό, κατανέμοντας παράλληλα το φορολογικό βάρος πιο δίκαια και αναλογικά. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό το ποσό των φοροαπαλλαγών έχει ανέβει στα 15,5 δισ. ευρώ το 2023 από 12,88 δισ. ευρώ το 2022 και ο αριθμός τους σε 1.064 από 1.047.

2) Κοινωνικά επιδόματα: Καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών καθώς σε οικονομίες, όπως η ελληνική, στις οποίες υπάρχει εκτεταμένη απόκρυψη των εισοδημάτων, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλα κριτήρια πέραν των φορολογικών δηλώσεων. Η συνήθης πρακτική χορήγησης επιδομάτων με βάση μόνο τα δηλωθέντα εισοδήματα σε μια οικονομία με αυξημένη φοροδιαφυγή οδηγεί σε ανορθολογική και άδικη χρησιμοποίηση των δημόσιων πόρων. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής των κοινωνικών δαπανών στην Ελλάδα είναι χαμηλός, το οποίο υποδηλώνει ότι οι δαπάνες αυτές διαχέονται σε ευρύτερα εισοδηματικά στρώματα και δεν καταλήγουν στοχευμένα στα κατώτερα κλιμάκια της εισοδηματικής κατανομής.

3) Φορολογικά κίνητρα: Αύξηση της δέσμης των κινήτρων για την ενθάρρυνση της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής καθώς τα εν εξελίξει μέτρα ενίσχυσης του τεχνολογικού οπλοστασίου των φορολογικών αρχών συμβάλλουν στον περιορισμό της φοροδιαφυγής και ως εκ τούτου βελτιώνουν τη δυνατότητα στόχευσης των παροχών.

4) Εισφορές: Μείωση ή επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας μετά την αύξηση του μισθολογικού κόστους. Ταυτόχρονα οι αποφάσεις για μισθολογικές αυξήσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα της εργασίας ώστε να μην επιδεινωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.