Ροή
Ερευνητές από τις ΗΠΑ και τον Καναδά, μεταξύ των οποίων κι ένας Έλληνας ηλεκτρολόγος μηχανικός, ανακάλυψαν κάτω από τον πίνακα του 1902 «La Misereuse Accroupie», που ανήκει στη λεγόμενη πρώιμη «μπλε ή γαλάζια περίοδο» του Πάμπλο Πικάσο (1901-1904), ένα τοπίο της Βαρκελώνης, έργο ενός άγνωστου ζωγράφου, που ο Πικάσο φαίνεται πως είχε χρησιμοποιήσει ως βάση για το δικό του έργο.
Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές, οι οποίοι αξιοποίησαν μια βελτιωμένη μη επεμβατική τεχνική απεικονιστικής σάρωσης των έργων τέχνης. Το νέο σύστημα φθορισιμετρίας ακτίνων-Χ είναι φθηνότερο και πιο εύχρηστο από τα υπάρχοντα συστήματα ανάλυσης των έργων τέχνης, καθώς είναι φορητό, πράγμα που το καθιστά διαθέσιμο σε όποια γκαλερί ή μουσείο θέλει κάτι τέτοιο.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι είναι αξιοπρόσεκτος ο τρόπος που το κρυμμένο έργο -μάλλον δημιούργημα κάποιου ντόπιου Καταλανού ζωγράφου- έχει αξιοποιηθεί από τον Πικάσο, καθώς π.χ. το περίγραμμα των λόφων στο υπόστρωμα έχει μετατραπεί στην καμπουριασμένη πλάτη της γυναίκας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται ένα κρυμμένο έργο κάτω από πίνακα του Πικάσο. Έχει συμβεί σε άλλα δύο έργα του, κάτω από τα οποία βρέθηκε το πορτρέτο ενός άνδρα, μάλλον του ίδιου του ζωγράφου.
Οι ίδιοι ερευνητές εξέτασαν επίσης με την ίδια τεχνική γλυπτά του Πικάσο. Κατάφεραν έτσι να ιχνηλατήσουν την προέλευση των μετάλλων που είχε χρησιμοποιήσει ο καλλιτέχνης από συγκεκριμένα χυτήρια της εποχής του, αλλά και το πώς η έλλειψη ορισμένων μετάλλων στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1940 λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είχε αναγκάσει τον Πικάσο να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά υλικά.
Στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για την ανάλυση των έργων του Πικάσο έχει συμβάλει και ένας Έλληνας, ο καθηγητής 'Αγγελος Κατσάγγελος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern, απόφοιτος του αντίστοιχου Τμήματος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ο Κατσάγγελος χρησιμοποιεί υπολογιστικές μεθόδους για να ανακατασκευάσει τα χαμένα εικονοστοιχεία (πίξελ) του σήματος της φθορισιμετρίας ακτίνων-Χ, έτσι ώστε να βελτιωθεί η απεικόνιση του έργου τέχνης.
