Ροή
Υπέρ της έκδοσης κορoνο-ομολόγου τάσσονται αναφανδόν πολιτικοί, οικονομολόγοι, καλλιτέχνες και διανοούμενοι μέσα από κοινή τους έκκληση που δημοσιεύτηκε στη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit και τη γαλλική Le Monde, σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle.
«Δεν χρειάζεται να ανήκεις στους εραστές της μεσογειακής κουλτούρας, όπως εμείς οι υπογράφοντες, για να αντιληφθείς τις ανείπωτες συνέπειες της καταστροφής που προκάλεσε ήδη ο κορονοϊός σε αυτές τις χώρες», αναφέρουν οι οικονομολόγοι Πέτερ Μπόφινγκερ και Μαρσέλ Φράτσερ, οι καθηγητές Πολιτικής Επιστήμης Ουλρίκε Γκέροτ και Ράινερ Φορστ, οι πολιτικοί Ντάνιελ Κον Μπεντίτ και Γιόσκα Φίσερ, οι φιλόσοφοι Γιούργκεν Χάμπερμας, Άξελ Χόνετ και Γιούλιαν Νίντα-Ρύμελιν, η δημοσιογράφος και συγγραφέας Εύα Μενάσε, ο σκηνοθέτης Φόλκερ Σλέντορφ και οι ηθοποιοί Πέτερ Σνάιντερ και Μαργκαρέτε φον Τρότα.
Πρόταση για σύσταση «κορονο-ταμείου»
Όπως σημειώνουν στην κοινή τους έκκληση, ενώ η πανδημία έχει αναδείξει σε όλη την Ευρώπη εντυπωσιακά παραδείγματα βοήθειας, αλληλεγγύης, ενσυναίσθησης και ελπίδας, «[...] στο καθοριστικό ζήτημα οι Βορειοευρωπαίοι παραμένουν επιφυλακτικοί απέναντι στους αδερφούς και τις αδερφές του νότου: εξακολουθούν να αρνούνται κατηγορηματικά τη σύσταση ενός ταμείου, για το οποίο θα εγγυώνται όλα τα μέλη της ΕΕ και το οποίο θα έδινε τη δυνατότητα να επωμιστούμε από κοινού τα τεράστια οικονομικά βάρη της κρίσης. Ένα τέτοιο ταμείο θα απέτρεπε το ενδεχόμενο να εξαντληθούν […] οι αντοχές εκείνων των χωρών που είχαν ήδη προ κρίσης υψηλά χρέη».
Γι΄ αυτό και οι ίδιοι προτείνουν τη σύσταση ενός ειδικού ταμείου, εντός «κορονο-ταμείου» όπως το ονομάζουν, που θα είναι σε θέση να αντλεί από τις διεθνείς χρηματαγορές δάνεια μακροπρόθεσμης διάρκειας και το οποίο θα τα εμβάζει στη συνέχεια στις χώρες μέλη. «Με το οικοδόμημα αυτό αποτρέπεται ο κίνδυνος να αυξηθούν ακόμη περισσότερα τα χρέη μεμονωμένων χωρών. Για την εξυπηρέτηση των τόκων το Ταμείο θα λαμβάνει πόρους από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό».
Κορονο-ομόλογο δεν σημαίνει ευρωομόλογο
Οι υπογράφοντες επισημαίνουν ότι η πρότασή τους δεν θα πρέπει να εξισωθεί με το μοντέλο των ευρωομολόγων που είχε προταθεί για την αντιμετώπιση της ευρωκρίσης. «Στα ευρωομόλογα η πρόταση ήταν να θεσμοθετηθεί η κοινή ανάληψη ευθύνης για μεγάλο μέρος δημόσιου χρέους που είχε δημιουργηθεί στο παρελθόν. Με τα κορονο-ομόλογα, αντίθετα, διασφαλίζεται η κοινή ανάληψη των χρεών που δημιουργούνται στην παρούσα φάση και τους επόμενους μήνες. Πρόκειται δηλαδή για ένα χρονικά περιορισμένο μέτρο, το οποίο θα επιτρέψει στην Ιταλία και σε άλλες χώρες που απειλούνται υπαρξιακά να επιβιώσουν πολιτικά και οικονομικά την κρίση και την εποχή που θα την ακολουθήσει. Τυχόν αδράνεια σήμερα θα ισοδυναμούσε με άρνηση παροχής βοήθειας σε κάποιον που κινδυνεύει».
Η ομάδα των επιφανών οικονομολόγων, πολιτικών, καλλιτεχνών και διανοουμένων υπογραμμίζει μάλιστα ότι δυσκολεύονται να αντιληφθούν τους λόγους για τους οποίους η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών και αντικαγκελάριος Σολτς «έχουν τόσο έντονες επιφυλάξεις έναντι ενός τόσο αναγκαίου για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και σταθερότητας βήματος». Ποιο το νόημα της ΕΕ εάν την εποχή του κορονοϊού δεν δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι είναι ενωμένοι και αγωνίζονται για ένα κοινό μέλλον, διερωτώνται οι υπογράφοντες. «Δεν επιβάλλεται μόνον για λόγους αλληλεγγύης αλλά και ιδίου συμφέροντος. Σε αυτή την κρίση όλοι οι Ευρωπαίοι είμαστε στο ίδιο καράβι. Εάν ο βορράς δεν βοηθήσει τον νότο, τότε δεν θα χάσει μόνο τον εαυτό του αλλά και την Ευρώπη».
Πηγή: Deutsche Welle
