Ροή
Σφίγγει ο εποπτικός κλοιός γύρω από τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων (servicers), οι οποίες, μετά και την αδειοδότηση της θυγατρικής Πειραιώς-Intrum, διαχειρίζονται πλέον κόκκινα δάνεια ύψους 45 δισ. ευρώ.
Το σχέδιο «Ηρακλής» που εγκρίθηκε πρόσφατα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ δεν θα προσφερθεί ως «δωρεάν γεύμα» στις τράπεζες, προειδοποιεί στο insider.gr ο συνιδρυτής & Senior Partner της Octane Σύμβουλοι Επιχειρήσεων, Γιώργος Παυλάτος. Όπως εκτιμά ο ίδιος, οι κρατικές εγγυήσεις 9 δισ. ευρώ που περιλαμβάνει το πρόγραμμα με στόχο την τιτλοποίηση μη εξυπηρετούμενων δανείων 30 δισ. ευρώ από τις τράπεζες θα συνοδεύονται από αυστηρή εποπτεία.
«Εκτιμούμε ότι το πλαίσιο εποπτείας των servicers θα αλλάξει με τις πρώτες τιτλοποιήσεις μέσω του “Ηρακλή”, καθώς η παροχή κρατικών εγγυήσεων προϋποθέτει reporting στους αρμόδιους εποπτικούς φορείς όπως είναι ο SSM, η Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους», σημειώνει ο κ. Παυλάτος.
«Αυτό είναι απολύτως λογικό, εάν αναλογιστεί κανείς πόσο μεγάλο μέρος των NPEs μεταφέρεται από τον τραπεζικό κλάδο στη δευτερογενή αγορά που απαρτίζεται από τους servicers», τονίζει. Όπως εξηγεί, αυτό που συμβαίνει στις τιτλοποιήσεις είναι ότι από την εισπραξιμότητα των underlying assets (δλδ των δανείων) εξαρτάται η αξία των ομολόγων, συμπεριλαμβανομένου του ομολόγου ανώτατης διασφάλισης (senior note).
Σε περίπτωση που η εισπραξιμότητα που επιτυγχάνει ο servicer είναι πολύ χαμηλότερη της προβλεπόμενης, μπορεί να επηρεαστεί ακόμη και η αξία του senior note, επιδρώντας αρνητικά στον ισολογισμό του ιδρύματος που το διακρατεί αλλά και ενεργοποιώντας την υποχρέωση καταβολής της κρατικής εγγύησης. Για τον λόγο αυτό, προβλέπονται κυρώσεις και ο servicer που έχει αναλάβει ένα χαρτοφυλάκιο μπορεί ακόμη και να αντικατασταθεί εάν οι αποδόσεις δεν είναι οι αναμενόμενες, όπως αποκάλυψε σε δημοσίευμά του την Τρίτη το Bloomberg.
Σημειώνεται ότι τους τελευταίους μήνες βλέπουμε δύο τάσεις στην αγορά κόκκινων δανείων: η πρώτη αφορά πωλήσεις σε funds και η δεύτερη ανάθεση της διαχείρισής τους σε servicers από τις ίδιες τις τράπεζες, οι οποίες διατηρούν στους ισολογισμούς τους τα κόκκινα δάνεια (π.χ. Τράπεζα Πειραιώς). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η διαχείριση τους καταλήγει στα χέρια των servicers, οι οποίοι θα πρέπει να λογοδοτούν με «τραπεζικά πρότυπα» στις δημόσιες αρχές σχετικά με το πλαίσιο, τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματα της διαχείρισής τους.
Οι αυξημένες εποπτικές απαιτήσεις, όμως, συνεπάγονται μεγαλύτερα λειτουργικά κόστη για τις 21 εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων που έχουν αδειοδοτηθεί έως σήμερα από την Τράπεζα της Ελλάδος. Το γεγονός αυτό επαναφέρει τη συζήτηση περί συγκέντρωσης του κλάδου, η οποία θα αναδείξει λιγότερους αλλά μεγαλύτερους «παίκτες». «Οι μεγάλοι servicers διαθέτουν ήδη τη δομή για να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις, ωστόσο, οι μικρότεροι είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί να ενισχύσουν τη λειτουργία της Κανονιστικής Συμμόρφωσης (Compliance)», υπογραμμίζει ο κ. Παυλάτος.
Στην ερώτηση πόσοι servicers θα επιβιώσουν τελικώς στην ελληνική αγορά, ο ίδιος εκτιμά ότι θα είναι περισσότεροι από όσους φανταζόμαστε, καθώς θα υπάρχουν εταιρείες δύο ταχυτήτων: οι μεγάλοι «τραπεζικοί» servicers, και οι διεθνείς παίκτες και παράλληλα θα λειτουργούν οι «δορυφόροι», δηλαδή μικρότεροι servicers που ειδικεύονται σε συγκεκριμένα asset classes (στεγαστικά /μη εξασφαλισμένα καταναλωτικά / επιχειρηματικά) ή φάσεις διαχείρισης (π.χ. νομική διαχείριση).
«Η ενεργοποίηση του σχεδίου “Ηρακλής” σε συνδυασμό με την ενεργότερη διαχείριση στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων αναμένεται να οδηγήσει την αγορά των NPLs στην ωριμότητα», καταλήγει ο κ. Παυλάτος, «η οποία θα επιβεβαιωθεί και επίσημα μόλις δούμε και την πρώτη συναλλαγή χαρτοφυλακίου στην “τριτογενή” αγορά κατόπιν ολοκλήρωσης της διαχείρισης από servicer».
