Ροή
Τους παράγοντες που οδήγησαν σταδιακά στην αύξηση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας, όπως αυτή αποτυπώνεται αφενός στην ενισχυμένη συμβολή των εξαγωγών στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας και αφετέρου στο αυξημένο μερίδιο στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, των κλάδων που παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες (44,7% το τέταρτο τρίμηνο του 2018, από́ 38,8% το πρώτο τρίμηνο του 2013) παρουσίασε η Alpha Bank.
Όπως αναφέρει η Alpha Bank στο καθιερωμένο οικονομικό της δελτίο η διατήρηση αυτής της εξαγωγικής δυναμικής απαιτεί την ανάκαμψη των παραγωγικών επενδύσεων που ενσωματώνουν τεχνολογικές καινοτομίες και προσδίδουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Η ανάκαμψη των επενδύσεων καθίσταται αναγκαία, καθώς οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν στην ενδυνάμωση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας την προηγούμενη πενταετία, αναμένεται να συμβάλλουν σε μικρότερη κλίμακα κατά τα επόμενα έτη. Συγκεκριμένα, ο ρυθμός μεγέθυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατά συνέπεια η ζήτηση από το εξωτερικό εκτιμάται ότι θα επιβραδυνθεί το 2019, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Παράλληλα, όπως επισημαίνει η τράπεζα το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα – μετά από μια μακρά πτωτική πορεία – αναμένεται υψηλότερο, καθώς η παραγωγικότητα αυξάνεται λιγότερο σε σχέση με τις ονομαστικές αμοιβές.
Στο ανωτέρω πλαίσιο, οι επενδύσεις στις τεχνολογίες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών (ICT), καθώς και υποδομών ενέργειας είναι καθοριστικές για την οικονομική σύγκλιση της Ελλάδας με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι επενδύσεις σε αυτούς τους τομείς είναι αναγκαίες, ούτως ώστε να μετριασθούν οι επενδυτικές απώλειες κατά τη διάρκεια της κρίσης και να επιτευχθεί η μετάβαση από το προ κρίσης παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας με κύριο χαρακτηριστικό την εγχώρια καταναλωτική δαπάνη, σε ένα υπόδειγμα στο οποίο θα προέχει η εξαγωγική διεισδυτικότητα. Η υστέρηση που παρατηρείται για παράδειγμα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες στο πεδίο της ευρυζωνικής σύνδεσης υψηλότερης ταχύτητας, μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη για τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαγωγικού προσανατολισμού.
Επιπρόσθετα, η ανεπάρκεια των υποδομών στον τομέα της ενέργειας μπορεί να αυξήσει το σχετικό κόστος για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Σημαντικό επίσης εμπόδιο στην προσπάθεια των εγχώριων επιχειρήσεων να παράγουν καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες συνιστά και η καταγεγραμμένη, όπως αναλύουμε κατωτέρω, στενότητα ψηφιακών δεξιοτήτων στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, η οποία εντάθηκε την τελευταία δεκαετία λόγω της μαζικής μετανάστευσης ανθρώπινου δυναμικού υψηλής εξειδίκευσης (brain drain).
Επιπλέον, η στενότητα ψηφιακών δεξιοτήτων, εξασθενίζει την απασχολησιμότητα, η οποία όμως συνιστά κορυφαία πρόκληση στη χώρα μας, καθώς 7 περίπου στους 10 ανέργους είναι μακροχρόνια άνεργοι (Δελτίο 26/3/2019). Στην ίδια κατεύθυνση άλλωστε, το διαχρονικά χαμηλό ποσοστό επενδύσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη στην Ελλάδα συνιστά ένα ακόμη βασικό πρόσκομμα για την ενίσχυση της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας. Παρά την αύξηση των επενδύσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη τα τελευταία έτη (Ευρώ 2 δις το 2017, από Ευρώ 1,6 δις. το 2008), το επίπεδο των επενδύσεων αυτών παραμένει χαμηλό συγκριτικά με άλλες χώρες (1,1 % του ΑΕΠ έναντι 2,1 % του ΑΕΠ που είναι ο κοινοτικός μέσος όρος). Τα τελευταία έτη όμως φαίνεται να έχει ενισχυθεί σημαντικά η συμμετοχή των εγχώριων επιχειρήσεων στην αύξηση της δαπάνης για Έρευνα και Ανάπτυξη.
Όπως αποτυπώνεται στο Γράφημα 1, η Alpha Bank αναφέρει πως οι δαπάνες για Έρευνα και Ανάπτυξη που χρηματοδοτήθηκαν από τον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα υπερέβησαν το 2016 (0,4% του ΑΕΠ) τις αντίστοιχες δαπάνες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή του δημοσίου, ενώ κινήθηκαν ανοδικά και το 2017 (0,6% του ΑΕΠ). Παρά την άνοδο αυτή όμως, οι συνολικές δαπάνες για Έρευνα και Ανάπτυξη παραμένουν σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με εκείνα της ΕΕ. Επιπλέον, η αναλογία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) που αγοράζουν προϊόντα στο Διαδίκτυο καταγράφεται ως η χαμηλότερη στην Ευρώπη σύμφωνα με το «SBA Small Business Act Fact Sheet» (2018). Αντιθέτως, το ποσοστό εκείνων που πωλούν διαδικτυακά (online) έχει ελαφρώς αυξηθεί, αν και παραμένει χαμηλό συγκριτικά με άλλες χώρες (10,7% έναντι 17,2% του μέσου όρου της ΕΕ).
