Ροή
Για Ιανουάριο μετατίθενται οι δεσμευτικές προσφορές για την πώληση του 50,1% των ΕΛΠΕ σύμφωνα με πηγές της επιχείρησης, εξέλιξη η οποία πάει «πίσω» το διαγωνισμό αλλά και την πρόθεση του υπουργείου να έχει κλείσει το θέμα τον Δεκέμβριο.
Η πορεία της ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ θυμίζει μάλλον το «γεφύρι της Άρτας» καθώς από τη μία φαίνεται να ξεκαθαρίζει το τοπίο ως προς το ένα «αγκάθι» το οποίο αφορά στην υποχρέωση υποβολής δημόσιας προσφοράς από την πλευρά του νέου επενδυτή αλλά, από την άλλη, το θέμα της εταιρείας holding στην οποία θα μεταβιβαστούν τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων φαίνεται ότι περιπλέκει τα πράγματα.
Πώς έχει η κατάσταση μέχρι στιγμής
Η ενδεχόμενη υποχρέωση του νέου επενδυτή, ο οποίος θα αποκτήσει το 50,1%, να υποβάλει δημόσια προσφορά είχε «μουδιάσει» τη διαδικασία, ωστόσο, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει αποφανθεί υπέρ της μη υποχρέωσης του επενδυτή για μια τέτοια κίνηση και μάλιστα το ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να ενημερωθεί άμεσα σχετικά με αυτή την απόφαση.
Αυτό θεωρητικά καθησυχάζει τους επενδυτές οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να διπλασιάσουν τα budget τους. Ωστόσο, παρά την ανακούφιση που μπορεί να έχει προκαλέσει στα ενδιαφερόμενα μέρη η εξέλιξη αυτή, δεν θα μπορούσε να λεχθεί το ίδιο και για το θέμα της εταιρείας holding στην οποία θα μεταβιβαστούν τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.
Όπως είναι γνωστό, προωθείται η δημιουργία εταιρείας holding, στην οποία τα ΕΛΠΕ θα συμμετέχουν με 75% και το ελληνικό δημόσιο μέσω αύξησης κεφαλαίου θα αποκτήσει το 25%. Σε συνδυασμό με το 15% που θα ελέγχει το ΤΑΙΠΕΔ στα ΕΛΠΕ, συνολικά η συμμετοχή του δημοσίου στη holding εταιρεία θα ανέλθει σε 36,25%.
Σε αυτό το σημείο προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι σε περίπτωση που βρεθούν κοιτάσματα, πώς θα καταφέρει να αγοράσει το κράτος εφόσον η τιμή της μετοχής θα είναι υπερτιμημένη σε σχέση με την τωρινή. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν τα σενάρια σύμφωνα με τα οποία το υπουργείο επεξεργάζεται αλλαγή της συμφωνίας με την πλευρά Λάτση (Paneuropean) και τους επενδυτές (Vitol, Glencore) η οποία προσανατολίζεται προς μεγαλύτερο ποσοστό (άνω του 25%) για το δημόσιο.
Πότε ακυρώνεται μια ιδιωτικοποίηση;
Πότε όμως τελικά ακυρώνεται μια ιδιωτικοποίηση και πόσο εύκολο είναι να συμβεί αυτό; Σίγουρα και στην ιστορία των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις ακύρωσης αποκρατικοποιήσεων χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι αυτή των ΕΛΠΕ ή άλλες που επίκεινται θα πάρουν τον ίδιο δρόμο. Για λόγους ενημερωτικούς ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί η απάντηση που έδωσε στο insider.gr ο κ. Κωνσταντίνος Τοκατλίδης, δικηγόρος ο οποίος ειδικεύεται σε αυτές τις υποθέσεις (και νομικός σύμβουλος του ΠΣΕΕΠ) αναφορικά με τις ιδιωτικοποιήσεις γενικά:
«Η πώληση αυτή τελείται μέσω μιας διαδικασίας η οποία περιλαμβάνει πράξεις και αποφάσεις περισσότερων οργάνων δηλαδή απαιτούνται αποφάσεις γενικών συνελεύσεων και διοικητικών συμβουλίων περισσότερων φορέων και επιχειρήσεων, υπάρχει η προϋπόθεση έκδοσης ορισμένων διοικητικών/υπουργικών αποφάσεων, υπάρχει η έκδοση αντιστοίχως αποφάσεων από αρμόδιες αρχές όπως είναι η Κεφαλαιαγορά κλπ και στο τέλος υπάρχει η συμβασιοποίηση της συμφωνίας εφόσον έχουν υπάρξει όλα αυτά τα προηγούμενα εγκριτικά στάδια. Καθένα από αυτά μπορεί να ελεγχθεί νομικά για πολλούς λόγους. Άλλα είναι αρμόδια να τα ελέγξουν τα πολιτικά δικαστήρια άλλα είναι αρμόδια να τα ελέγξουν τα διοικητικά. Αν μια από τις προαπαιτούμενες πράξεις ή αποφάσεις ακυρωθεί, τότε η διαδικασία πρέπει να σταματήσει. Και έτσι πράγματι έχουν σταματήσει διαδικασίες ιδιωτικοποίησης (για παράδειγμα διοικητική πράξη έχει ακυρωθεί από το ΣτΕ). Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις και μία από αυτές είναι και η ύδρευση Θεσσαλονίκης όπου προέκυψαν νομικά ζητήματα τα οποία οδήγησαν σε ακυρωτικές αποφάσεις. Επομένως το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην περίπτωση των ΕΛΠΕ. Δεδομένου ότι υπάρχει προφανές πρόβλημα ως προς τη νομιμότητα της διαδικασίας θα ήταν απλούστερο οι επισπεύδοντες τη διαδικασία να την ματαιώσουν και να προχωρήσουν σε άλλες ενέργειες ή σε επανασχεδιασμό από την αρχή όπως προβλέπει η νομοθεσία λαμβάνοντας υπ' όψιν όλες τις παραμέτρους περιλαμβανομένων των εργαζομένων και βεβαίως του δημοσίου συμφέροντος».
ΠΣΕΕΠ: Τα επόμενα βήματα μετά από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς
Πάντως οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια οι οποίοι έχουν κινήσει και τη διαδικασία κατά της πώλησης, αναφέρουν ότι δεν τους έχει κοινοποιηθεί καμία επίσημη απόφαση από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Μάλιστα σε σχετική ανακοίνωση, σημειώνουν ότι σε περίπτωση που υπάρξει επίσημη ανακοίνωση θα προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο κατά της πώλησης, δηλαδή στη δικαστική οδό. Συγκεκριμένα, αναφέρουν ότι:
«Ακούγεται τις τελευταίες ηµέρες ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, παρά τις αντίθετες εισηγήσεις και νοµικές γνωµοδοτήσεις που έλαβε, λύγισε υπό τις αφόρητες πιέσεις και δώρισε στην Κυβέρνηση τη σύµφωνη γνώµη της, καθώς η κυβέρνηση δεν µπορούσε να λύσει το πρόβληµα µε νοµοθετική ρύθµιση (δεν θα µπορούσε µε τροποποίηση της ελληνικής νοµοθεσίας να τροποποιήσει τους κανόνες της ΕΕ που εφαρµόζονται στην περίπτωση αυτή)... Όµως, µε τον τρόπο αυτό - αν ισχύουν οι πληροφορίες που φέρουν την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να έχει λυγίσει - ας γνωρίζουν όλοι οι εµπλεκόµενοι ότι δεν έλυσαν το ζήτηµα.Το Σωµατείο µας, έχοντας ασφαλώς διαβλέψει και προετοιµαστεί για ένα τέτοιο ενδεχόµενο (επιµονής της κυβέρνησης παρά το νόµο και υποχώρησης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς), έχει ήδη απευθυνθεί στις αρµόδιες εποπτικές αρχές του Ηνωµένου Βασιλείου, στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ έχει σε ετοιµότητα και σηµαντικό νοµικό οπλοστάσιο στην περίπτωση που χρειαστεί να προσφύγουµε και δικαστικά πλέον».
