Ροή
Την καταδίκη του με τον πιο απόλυτο τρόπο για το αιματηρό σκηνικό στην Νέα Ζηλανδία εξέφρασε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ανοίγοντας τις εργασίες του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου για το μέλλον της ΕΕ που διοργανώνουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ευρωομάδα της Αριστεράς.
«Θα ήθελα πρώτα, και από αυτό το βήμα, να καταδικάσω με τον πιο απόλυτο τρόπο μια ακόμα αποτρόπαια πράξη της ακροδεξιάς τρομοκρατίας, αυτή τη φορά στη Νέα Ζηλανδία ότι σε μια χώρα μακρινή είναι αλήθεια, αλλά κανείς και καμία δεν είναι πλέον αρκετά μακριά» είπε ο Αλ. Τσίπρας, τονίζοντας ότι κανείς και καμία δεν είναι ασφαλής από μανιασμένους δολοφόνους της φυλετικής, εθνοτικής, θρησκευτικής καθαρότητας, είτε στην Ούτογια της Νορβηγίας είτε στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας.
«Ας αναλογιστούν ξανά τις ευθύνες τους όλοι εκείνοι που προάγουν την ισλαμοφοβία, τη μισαλλοδοξία, το μίσος για τους διαφορετικούς και το κάνουν μάλιστα, και αυτό είναι το πιο εξοργιστικό, ακόμα και στα έδρανα των εθνικών κοινοβουλίων μας ή σε αυτά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».
Σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις ο κ. Τσίπρας ανέφερε πως «μπορεί να είναι σημαντικά αυτά που πετύχαμε αυτά τα χρόνια, δεν ήταν όμως αρκετά. Γιατί σε γενικότερο επίπεδο στην Ευρώπη, τα ίδια αναποτελεσματικά και εχθρικά για τους λαούς δόγματα κυριαρχούν ακόμη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Οι ίδιες εμμονές της νεοφιλελεύθερης οικονομικής ορθοδοξίας για τη διαρκή ενίσχυση του κεφαλαίου σε βάρος της εργασίας. Και, οι ίδιες πρακτικές έλλειψης λογοδοσίας, τεχνοκρατικής διακυβέρνησης και περιφρόνησης της βούλησης των λαών και των πιο μικρών κρατών. Από αυτήν την άποψη, ήταν ίσως αναμενόμενο αυτό το κύμα εθνικιστικών αναδιπλώσεων που είδαμε στην Ευρώπη αυτά τα χρόνια».
Ο Πρωθυπουργός πρόσθεσε πως «πάνω στο έδαφος της κρίσης σε αρκετές χώρες, η ακροδεξιά πέτυχε να εκφράζει τον θυμό και την απογοήτευση των λαϊκών μαζών από τις κραυγαλέες αποτυχίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και της διαχείρισης της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Παρουσιάζεται ως αντισυστημική δύναμη, αλλά ούτε στο ελάχιστο δεν εναντιώνεται στο οικονομικό κατεστημένο. Ούτε στο ελάχιστο δεν αποπειράται να μετριάσει την κυριαρχία του κεφαλαίου επί των δυνάμεων της εργασίας. Το αντίθετο».
Όπως είπε, η ακροδεξιά αναλαμβάνει κυβερνητικές ευθύνες και επιχειρεί τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις μεταρρυθμίσεις του Βίκτορ Όρμπαν με την ασυδοσία στις απολύσεις και τις αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις που προωθούν οι ομοιδεάτες του στην Αυστρία και άλλες χώρες.
«Και μην ξεχνάμε ότι η ακροδεξιά μοιράζεται με τον νεοφιλελευθερισμό την ίδια κοινωνική φιλοσοφία. Την ίδια περιφρόνηση των αδύναμων, των νικημένων, την ίδια επιθυμία για τη συντριβή και την εκκαθάριση των μη προσαρμόσιμων. Βλέπουμε ότι αυτό το κυρίαρχο δόγμα μετατοπίζεται από το κομμάτι της μετριοπαθούς κεντροδεξιάς στο όχημα της ακροδεξιάς» είπε χαρακτηρίζοντας εξαιρετικά επικίνδυνο το φαινόμενο.
