Ροή
Η αδύναμη κουλτούρα πληρωμών των ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, είτε πρόκειται για τραπεζικά δάνεια, είτε για οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι κάτι που απασχολεί τους θεσμούς. Άλλωστε η αδυναμία αυτή είναι η βασική αιτία που οι διαβουλεύσεις κυβέρνησης – θεσμών για το νέο καθεστώς προστασίας της πρώτης κατοικίας έχουν τραβήξεις σε βάθος, αλλά και ο λόγος που οι θεσμοί είναι αρνητικοί στις νέες ρυθμίσεις για τις 120 δόσεις.
Δεν είναι τυχαίο πως οι Εκτελεστικοί Διευθυντές του ΔΝΤ σχολιάζοντας την έκθεση του Ταμείου για την μεταμνημονιακή πορεία της Ελλάδος, υποστήριξαν πως θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω ενίσχυση του θεσμικού οπλοστασίου και η αποφυγή μέτρων που θα μπορούσαν να διαταράξουν περαιτέρω την πειθαρχία πληρωμών στην Ελλάδα.
Αλλά και η ΕΚΤ στη γνωμοδότηση που είχε δημοσιεύσει προ εβδομάδων αναφορικά με την προστασία της κύριας κατοικίας στην Ελλάδα είχε προειδοποιήσει πως το σχέδιο νόμου «εγείρει κινδύνους επιδείνωσης της νοοτροπίας των πληρωμών, ηθικούς κινδύνους και κινδύνους καταστρατήγησης από πρόσωπα που στρατηγικά αθετούν τις υποχρεώσεις εξυπηρέτησης των οφειλών τους».
Σήμερα περίπου 78 δισ. ευρώ επιχειρηματικών, στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων δεν εξυπηρετούνται, ενώ το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος των φορολογούμενων προς τη φορολογική διοίκηση έχει ξεπεράσει τα 105 δισ. ευρώ.
Τα στοιχεία των τραπεζών δείχνουν πως τα 27 δισ. ευρώ, από τα συνολικά 78 δισ. ευρώ «κόκκινων» δανείων αφορούν σε περιπτώσεις δανειοληπτών που μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ωστόσο, η εικόνα για τα χρέη προς την εφορία δεν είναι η ίδια, καθώς ένα πολύ μικρό ποσοστό από τα 4,2 εκατομμύρια οφειλέτες του Δημοσίου εντάσσεται στην κατηγορία των «στρατηγικών κακοπληρωτών».
