Ροή
Το ζαχαροκάλαμο (πετιμέζι), το οποίο στην Ελλάδα εισάγεται αποκλειστικά και από ό,τι φαίνεται χωρίς λόγο, από τις ΗΠΑ, καλλιεργείται στη χώρα μας και μάλιστα από ελληνικά, γυναικεία χέρια. Η καλλιέργειά του αναβιώνει μετά από 50 χρόνια παύσης από το Σύλλογο Γυναικών Ξάνθης, οι οποίες κατασκεύασαν τη μηχανή για την επεξεργασία και ξόδεψαν πολλές ώρες εργασίας για να καλύψουν την διαδρομή από την σπορά ως και την παρασκευή του προϊόντος
Το ιστορικό της παραγωγής στην Ελλάδα
Το 2006 ξεκινήσαμε την αναβίωση καλλιέργειας του ζαχαροκάλαμου παίρνοντας πληροφορίες από βιώματα των γηραιότερων του χωριού που αναπολούσαν την γεύση του πετμεζιού από ζαχαροκάλαμο. Τη δεκαετία 1950-1960 όλοι οι κάτοικοι του χωριού καλλιεργούσαν αυτό το φυτό. Μαζευόταν σε δύο σημεία του χωριού που τα ονόμαζαν στέκια και το αποχύμωναν. Στο σιρόπι του ζαχαροκάλαμου με την προσθήκη κολοκύθας γέμιζαν τενεκέδες για να περάσει η οικογένεια τη χρονιά. Ήταν απαραίτητη γλυκαντική ουσία στα χρόνια της φτώχειας.
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος «από το 2006 μέχρι σήμερα το σπέρνουμε κάθε χρόνο και πειραματιζόμαστε ώστε να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Από αναφορές παλιών καλλιεργητών καταφέραμε να δημιουργήσουμε ανοξείδωτη μηχανή αποχύμωσης.
Η σπορά του φυτού γίνεται την άνοιξη. Φροντίζουμε, ποτίζουμε, ξεβοτανίζουμε τα φυτά σύμφωνα με τις οδηγίες του γεωπόνου. Όταν ωριμάσει το φυτό και αποκτήσει τα απαιτούμενα σάκχαρα, κόβουμε ένα-ένα τα καλάμια με το χέρι. Τα μεταφέρουμε σε στεγασμένο χώρο όπου γίνεται η αποψίλωση στην πρότυπη ανοξείδωτη μηχανή. Συλλέγουμε τον χυμό, τον φιλτράρουμε σε δύο στάδια. Το ψήνουμε όσο χρειάζεται για να φτάσει στην σωστή πυκνότητα. Εναλλακτικά προσθέτουμε κομμάτια κολοκύθας ή κυδωνιού. Αυτές οι γεύσεις στο σιρόπι του ζαχαροκάλαμου είναι που ξυπνούν τις μνήμες στους ηλικιωμένους πλέον κάτοικους και τος μεταφέρει νοερά πενήντα και πλέον χρόνια πριν. Ζωηρεύει το βλέμμα και φωτίζεται το πρόσωπο τους και μας περιγράφουν τις βραδιές πετμεζιού στην βάλτα έξω από την Γενισέα όπου ξενυχτούσαν με γέλια και τραγούδια ώσπου να γευτούν το πετμέζι.
Όλα τα μέλη του Συλλόγου νιώθουμε υπερηφάνεια και χαρά που μετά από πολλές προσπάθειες φτάσαμε στο σημείο να παράγουμε ένα παραδοσιακό υγιεινό προϊόν με απόλυτα οικολογικό τρόπο».
Η Ελλάδα μπορεί να απεξαρτηθεί από τις εισαγωγές
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος «Θέλοντας να γνωρίσουν το προϊόν μας οι γύρω Νομοί, απευθυνθήκαμε και θα συνεχίσουμε να απευθυνόμαστε, σε αυτούς με σκοπό να ξεκινήσει η νέα καλλιέργεια αυτή προσφέροντας νέες θέσεις εργασίας. Κατόπιν μελέτης μας διαπιστώσαμε πως το προϊόν μας υπάρχει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αλλά εισάγεται αποκλειστικά από την Αμερική. Αντιμετωπίζοντας εμπόδια όπως η ποιότητα του σπόρου, που μας οδήγησε να πάμε στον Πόντο και να φέρουμε σπόρο από εκεί, δεν μας πτόησαν και σήμερα έχουμε σαν αποτέλεσμα το προϊόν μας να έχει κατοχυρωθεί, να έχει πάρει έγκριση από το Χημείο του Κράτους καθώς και πιστοποιήσεις, βάση χημικών αναλύσεων, από Πανεπιστήμια.Πιστεύουμε πως έχουμε ξεκινήσει δυναμικά, το προϊόν μας παράγετε 100% παραδοσιακά και αυτό θα είναι και η δύναμη μας για καταφέρουμε να το εντάξουμε ως μια νέα καλλιέργεια. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους εργάστηκαν , υποστήριξαν και προσπάθησαν για τον σκοπό αυτό».
Πίσω στο Άρθρο
