Ροή
Στην Ελλάδα είναι γνωστό πως όλοι οι πρωθυπουργοί βρίσκουν κάποιον σοβαρό λόγο να προκηρύξουν εκλογές τη στιγμή που θεωρούν οι ίδιοι ότι τους συμφέρει.
Στην παρούσα συγκυρία έχουμε την διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης να εξαντλήσει την τετραετία και, άρα, να προκηρυχθούν εκλογές το φθινόπωρο του 2019. Όλοι όμως γνωρίζουν ότι η ημερομηνία των επόμενων εκλογών εξαρτάται από δύο κυρίως παράγοντες: την πορεία κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών και το ζήτημα της μείωσης των συντάξεων από τον Ιανουάριο του επόμενου έτους. Ως προς το πρώτο, θα ξέρουμε ήδη την επόμενη Δευτέρα, με βάση τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στα Σκόπια, αν το πράγμα μπορεί να δρομολογηθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, πράγμα που θα σημαίνει ότι η συμφωνία θα μπορούσε να έρθει προς κύρωση στην Ελληνική Βουλή γύρω στον Φεβρουάριο. Ως προς το δεύτερο, γνωρίζουμε ήδη ότι η σχετική απόφαση θα ληφθεί στην Ευρωομάδα του Δεκεμβρίου. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι κυβερνητικοί εταίροι, που διαφωνούν κάθετα ως προς το ονοματολογικό, αποφάσισαν να μην διασαλευθεί η κυβερνητική σταθερότητα μέχρι τον Μάρτιο.
Με βάση τα δεδομένα αυτά, μπορούμε να διατυπώσουμε τα εξής σενάρια:
Σενάριο 1: Το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ είναι αρνητικό, η διαδικασία στα Σκόπια περιπλέκεται, και παρά τον συμβουλευτικό του χαρακτήρα, σίγουρα καθυστερεί, πράγμα που διευκολύνει τους κυβερνητικούς εταίρους. Η αίσθησή μου είναι ότι στην περίπτωση αυτή θα κινηθούν προς την εξάντληση της τετραετίας, ασχέτως της έκβασης του ζητήματος των συντάξεων, που –στη χειρότερη περίπτωση- θα προσπαθήσουν να εξισορροπήσουν με τα λεγόμενα αντίμετρα και με την προσμονή βελτίωσης του οικονομικού κλίματος μέχρι το επόμενο φθινόπωρο.
Σενάριο 2: Το δημοψήφισμα είναι θετικό. Στην περίπτωση αυτή τα πράγματα περιπλέκονται. Αν οι ΑΝΕΛ πιστεύουν τα όσα λένε –πράγμα όχι απολύτως βέβαιο αν κρίνουμε την εν γένει αξιοπιστία του κόμματος- η κυβέρνηση θα μπορούσε να πέσει τον Φεβρουάριο, παρά τις πρόσφατες τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ περί της δυνατότητας εξεύρεσης εναλλακτικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Πλειοψηφία όμως για την κύρωση της συμφωνίας φαίνεται πως υπάρχει. Πιστεύω ότι στο βωμό της κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών και από την Ελλάδα, οι εταίροι και ο διεθνής παράγοντας, για τους οποίους η είσοδος της ΠΓΔΜ στους ευρωατλαντικούς θεσμούς αποτελεί θέμα ύψιστης στρατηγικής σημασίας, θα βρουν τρόπο να απαλλάξουν (προσωρινά;) τον πρωθυπουργό από το άγος της μείωσης των συντάξεων, ώστε να του επιτρέψουν να πάει σε εκλογές τον Μάιο (μαζί με τις ευρωεκλογές, ενδεχομένως και με τις δημοτικές) ισχυριζόμενος ότι κέρδισε και τις δύο μάχες.
Σενάριο 3: Πρόκειται για την δυσκολότερη συγκυρία, όπου και η συμφωνία των Πρεσπών θα βρίσκεται στα χέρια της Ελληνικής Βουλής και οι εταίροι δεν θα συναινούν στην μη εφαρμογή της ήδη ψηφισμένης μείωσης των συντάξεων, ειδικά αν τα δημοσιονομικά δεδομένα δεν εξελιχθούν θετικά μέχρι το τέλος του έτους και την κατάθεση του προϋπολογισμού. Στην περίπτωση αυτή, δεν αποκλείω την επιλογή από τους κυβερνώντες του ολοκαυτώματος. Εξηγούμαι: θα δηλώσουν υπερήφανα ότι αρνούνται να μειώσουν τις συντάξεις και προσφεύγουν στην ετυμηγορία του λαού ήδη τον Ιανουάριο μην έχοντας κυρώσει ούτε την συμφωνία, η οποία δεν αναμένεται να φθάσει εδώ πριν από τον Φεβρουάριο. Με τον τρόπο αυτό θα περάσουν και τις δύο καυτές πατάτες στην επόμενη κυβέρνηση, η οποία –αν επικρατήσει κατά τα φαινόμενα η ΝΔ- έχει ήδη δηλώσει ότι και την συμφωνία δεν προτίθεται να κυρώσει και τον νόμο Κατρούγκαλου θα καταργήσει.
Αφήνω στον καθένα σας να αναλογιστεί ποια θα είναι τα συμπεράσματα που θα βγάλουν οι αγορές από μια τέτοια κατάσταση.
Φυσικά, δεν ξέρω τι θα συμβεί. Επειδή όμως θέλω να πιστεύω ότι έχει μείνει σε όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες ένα ψήγμα ορθολογισμού, ελπίζω ότι το τελευταίο τουλάχιστον σενάριο θα αποφευχθεί. Αν όχι….
