Ροή
Αν στην ερώτηση «θέλουμε επενδυτές στην Ελλάδα;» η απάντηση είναι προφανής, κάτι τέτοιο δεν –θα πρέπει να- ισχύει για την ερώτηση «τι είδους επενδυτές θέλουμε;». Γιατί δεν είναι όλοι οι επενδυτές ίδιοι και δεν είναι όλες οι επενδύσεις καλές για μια οικονομία.
Είναι άλλο να προσελκύεις distress funds τα οποία χτυπάνε και φεύγουν, αγοράζοντας μπιτ-παρά περιουσιακά στοιχεία από υπερχρεωμένους ιδιοκτήτες με στόχο να πουλήσουν γρήγορα και να βγάλουν κέρδος. Και άλλο να αποτελείς πόλο έλξης μακροχρόνιων και θεσμικών επενδυτών που τοποθετούνται μακροπρόθεσμα και θέλουν να κερδίσουν από την «προστιθέμενη αξία» της επένδυσής τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δεύτερης ομάδας επενδυτών είναι ο Prem Watsa και η εταιρεία που διευθύνει, η Fairfax Financial Holdings.
Από το 2012, όταν η καναδική επενδυτική εταιρεία έκανε την πρώτη της επένδυση στην –τότε- Eurobank Properties μέχρι σήμερα που είναι βασικός μέτοχος της Eurobank, μέτοχος με ποσοστό 5% στον όμιλο Μυτιληναίου, ιδιοκτήτης των Praktiker Hellas και αγοραστής της Eurolife, οι ζημιές φαίνονται τεράστιες. Και όμως ο ισχυρός άντρας της Fairfax, δεν φαίνεται να ανησυχεί ούτε -ακόμη και αν ανησυχεί- φαίνεται έτοιμος να φύγει από την Ελλάδα.
«Οι επενδύσεις μας έχουν μακροπρόθεσμο ορίζοντα», σημειώνει συνήθως ο ινδοκαναδός επιχειρηματίας. Πέρσι μιλώντας σε στελέχη της Eurobank και της Grivalia Properties είχε δηλώσει ότι «οι βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις, είτε στις τιμές των μετοχών είτε στην οικονομία, δεν αποτελούν λόγο ανησυχίας. Τα πράγματα θα “γυρίσουν”».
Δεν είναι όμως το μακροπρόθεσμο του πράγματος το μοναδικό κριτήριο για έναν επιθυμητό επενδυτή.
Πριν από λίγες ημέρες, εν μέσω γιορτών, το όνομα Καρέλιας κυριάρχησε σε όλα τα ειδησεογραφικά μέσα. Και όχι άδικα, καθώς η ελληνική καπνοβιομηχανία αποφάσισε να μοιράσει επιπλέον bonus 3 εκατ. ευρώ στους εργαζομένους της. Σε μια εποχή που οι περικοπές θέσεων εργασίας και οι μειώσεις μισθών είναι ο κανόνας, οποιαδήποτε παροχή πέρα από τα «προβλεπόμενα» σίγουρα αποτελεί είδηση.
Ο Καρέλιας, όμως, δεν είναι «άγιος» ούτε «ελεήμων». Μια κερδοφόρος επιχείρηση είναι που αναγνωρίζει τη σημασία του ανθρώπινου κεφαλαίου αλλά –ας μην γελιόμαστε- και της δωρεάν διαφήμισης. Δεν είναι μάλιστα ο μόνος, υπάρχουν και άλλες εταιρείες που προχωρούν σε τέτοιες κινήσεις. Είναι ελάχιστες στην Ελλάδα της κρίσης αλλά υπάρχουν.
Ας βάλουμε τώρα σε αντιπαράθεση μια εταιρεία, η οποία απασχολεί το προσωπικό της με καθεστώς μειωμένης απασχόλησης και με μηνιαίες συμβάσεις, χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Εννοείται με τον μειωμένο βασικό μισθό. Η εταιρεία αυτή μάλιστα ανακυκλώνει το προσωπικό της, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς υπάλληλο που να δουλεύει εκεί για πάνω από ένα χρόνο.
Σίγουρα η απάντηση στο ερώτημα «τι επενδυτές θέλουμε;» γίνεται λίγο πιο ξεκάθαρη.
Θα πρέπει να επιδιώκουμε σε περισσότερους θεσμικούς επενδυτές και σε λιγότερα «κοράκια». Η Ελλάδα δεν προσελκύει πολύ συχνά επενδυτές και όταν εντέλει το κάνει έχει μια… έφεση προς τα κοράκια. Και τα κοράκια μαζεύονται συνήθως εκεί που υπάρχουν πτώματα.
