Ροή
Η αλήθεια είναι πως το Hollywood τρελαίνεται να μετατρέπει τις σελίδες της πραγματικής ζωής σε ταινία. Όταν μάλιστα πρόκειται για εταιρικά ή πολιτικά σκάνδαλα, όσο πιο πικάντικα είναι τόσο μεγαλύτερα υπολογίζονται τα κέρδη…
Τρανό παράδειγμα η ταινία The Big Short, (Το μεγάλο σορτάρισμα), με τον Brad Pitt, η οποία κυκλοφόρησε μόλις τον Δεκέμβριο του 2015 και κατάφερε να κερδίσει τo Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου ενώ είχε προταθεί συνολικά για 5 όσκαρ.
Τα παραδείγματα βέβαια της έβδομης τέχνης η οποία μιμείται με μεγάλη επιτυχία τις «κίτρινες σελίδες» του επιχειρηματικού κόσμου είναι πολλά. Εμείς συγκεντρώσαμε πέντε από τα πιο επιτυχημένα τα οποία αξίζει να δείτε.
The Big Short
Στα τέλη του 2008 έσκασε η φούσκα της αμερικανικής κτηματαγοράς. Οι τιμές των σπιτιών, που είχαν εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη, κατέρρευσαν μέσα σε ελάχιστους μήνες. Μαζί τους συμπαρέσυραν και την παγκόσμια οικονομία, οδηγώντας στη χειρότερη κρίση των τελευταίων 80 ετών που παρέσυρε στο διάβα της, κυβερνήσεις και υπόγειες διασυνδέσεις.
Τέσσερις outsiders μικροεπενδυτές (ένας αθυρόστομος αναλυτής, ένας αντικοινωνικός γιατρός με ταλέντο στα μακροοικονομικά, δυο πιτσιρικάδες μικροεπενδυτές που έστησαν επενδυτικό κεφάλαιο στο γκαράζ του σπιτιού τους κι ένας τραπεζίτης που απλά αξιοποίησε προς ίδιον όφελος μια πληροφορία), διαπιστώνουν αυτό που οι τράπεζες, τα ΜΜΕ και η αμερικανική κυβέρνηση αρνούνταν να δουν, δηλαδή… την επικείμενη κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι, στο γενικευμένο αυτό, παγκόσμιο «κραχ» υπήρχαν και άτομα που ωφελήθηκαν από αυτό και θησαύρισαν.
Κι αν η λίστα τελειώσει ας έχετε κατά νου ότι αναμένεται να ανανεωθεί με νέες παραγωγές από τις πιο πρόσφατες δικογραφίες που απασχόλησαν τον διεθνή επιχειρηματικό κόσμο, το σκάνδαλο της Wolgswagen και της Fifa.
Truth (2015)
Η ταινία The Truth, η οποία κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2015.σε σκηνοθεσία James Vanderbilt, βασίζεται στα γεγονότα του 2004 όταν το CBS η εκπομπή του Dan Rather “60 Minutes ΙΙ» εξέθεσε τις «ανακρίβειες» του πρώην αμερικανού προέδρου George Bush όσο βρισκόταν στην υπηρεσία Εναέριας Εθνικής Ασφάλειας του Τέξας
Βέβαια, η διαμάχη που ακολούθησε την δημοσιοποίηση των σκανδαλοθηρικών εγγράφων είχε ως απατέλεσμα να τα απαξιώσει αφού κατέστη αδύνατο να πιστοποιηθούν.
Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Robert Redford σαν Dan Rather και η Cate Blanchett ως πρώην παραγωγός της εκπομπής «60 Λεπτά» Mary Mapes, η οποία απολύθηκε κατά τη διάρκεια της διαμάχης. Ο Rather μάλιστα άφησε το δελτίο ειδήσεων του CBS αλλά στη συνέχεια μήνυσε το τηλεοπτικό δίκτυο για παραβίαση της σύμβασης. Η υπόθεση του απορρίφθηκε.
Τhe Wolf of Wall Street (2013)
Βασισμένη στο αυτοβιογραφικό best - seller του Τζόρνταν Μπέλφορτ «The Wolf of Wall Street», η ταινία μας «ξεναγεί» στις φανταχτερές sex, drugs & greed ζωές των χρηματιστών της Νέας Υόρκης στις δεκαετίες του 80 και του 90 -τότε που η Wall Street χρηματοδοτούσε το αδηφάγο αμερικανικό όνειρο με σύνθημα το «More is Never Enough».
Για όσοι δεν γνωρίζουν ο Ο Τζόρνταν Μπέλφορντ ήταν μια άρρωστη διάνοια, που με το παρατσούκλι «ο λύκος της Γουόλ Στριτ» πετύχαινε σε κάθε απάτη που έβαζε μπρος. Ενας ενεχυροδανειστής που δεν μπορούσε να κρατήσει όρθια την οικογένεια του, αλλά αντιπροσώπευε το αμερικανικό όνειρο τη χρυσή εποχή του χρηματιστηρίου. Οταν, όμως, πήγαν να τον εμπλέξουν σε μια τεράστια απάτη με ασφάλειες, στην οποία εμπλέκονταν και η μαφία, η άρνηση του να συνεργαστεί με τις αρχές, τον οδήγησε σε είκοσι μήνες φυλάκισης...
Το φιλμ το οποίο αποτέλεσε την 5η συνεργασία του Μάρτιν Σκορσέζε με τον Λεονάρντο Ντι Καπριο βραβεύτηκε με τη Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου - ΚωμωδίαΜιούζικαλ για την ερμηνεία του Di Caprio και έλαβε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσά τους και για Καλύτερη Ταινία.
Με προϋπολογισμό 100.000.000 δολάρια, η ταινία Ο Λύκος της Wall Street έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 5η θέση με 18,5 εκατομμύρια δολάρια.
Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 116,9 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 275,1 εκατομμύρια δολάρια. Παγκοσμίως απέφερε 392 εκατομμύρια δολάρια.
The Insider (2009)
Όταν ο Jeffrey Wigand, πρώην στέλεχος καπνοβιομηχανίας, πείσθηκε να εμφανιστεί σε τηλεοπτική εκπομπή του CBS για να καταγγείλει ότι η νικοτίνη στα τσιγάρα υφίσταται ειδική επεξεργασία ώστε να οδηγεί σε εξάρτηση, δεν φαντάστηκε ότι θα έρθει αντιμετωπος με τους «μεγαλους» του κυκλωματος ούτε φυσικά πως η κοινωνικη και οικογενειακη ζωη του θα καταρρεύσει υπό το βάρος της πίεσης των διαπλεκόμενων συμφερόντων.
Τη στιγμή όμως που το επίμαχο επεισόδιο αποφασίστηκε να μην προβληθεί ποτέ ήταν αρκετή για να οδηγήσει στην ψυχική του διάλυση...
Η ταινία, έμπνευση για την οποία αποτέλεσε το άρθρο «Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά» γραμμένο στο Vanity Fair από την δημοσιογράφο Marie Brenner, προτάθηκε για 7 βραβεία αλλά δεν σημείωσε την αναμενόμενη εισπρακτική επιτυχία
Erin Brockovich (2000)
Μια άνεργης, διαζευγμένης μητέρας τριών παιδιών που πιάνει δουλειά σε δικηγορικό γραφείο. Η πρωταγωνίστρια ξεκινά να ερευνά μια υπόθεση που πέφτει κατά λάθος υπόψη της, όταν ανακαλύπτει πως πρόκειται για συγκάλυψη βιομηχανικής δηλητηρίασης στο νερό της πόλης Χίνκλεϊ που απειλεί την υγεία όλων των κατοίκων.
Η PG&E(Pacific Gas and Electric Company) είναι υπεύθυνη για τα μακροχρόνια προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν οι κάτοικοι του Χίνκλεϊ και αποφασίζει να φέρει την υπόθεση στα δικαστήρια. Τα έγγραφα που πέφτουν στα χέρια της υποδεικνύουν ότι υψηλόβαθμο στέλεχος των κεντρικών γραφείων της PG&E στο Σαν Φρανσίσκο ήταν ενήμερο για τη μόλυνση του νερού αλλά συμβούλευε τους κατοίκους να το κρατήσουν μυστικό.
Ο δικαστικός αγώνας της Brockovich και των κατοίκων δικαιώνεται και η PG&E αναγκάστηκε να συμβιβαστεί και να πληρώσει το ποσό των 333 εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία μοιράστηκαν στους 634 κατοίκους.
Και αυτή η σκανδαλώδης εταιρική υπόθεση έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία με συνολικά έσοδα 256,2 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως ενώ έλαβε 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, κερδίζοντας εκείνο στην κατηγορία Α' Γυναικείου Ρόλου. Η Roberts βραβεύτηκε επίσης με Screen Actors Guild Award, BAFTA και Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου.
All the President's Men (1976)
Η εισβολή μιας ομάδας ανδρών στα γραφεία των δημοκρατικών παραμονές των εκλογών του 1972 στις Ηνωμένες Πολιτειες της Αμερικής νικητής των οποίων ήταν ο Richard Nixon αποτέλεσε την αρχή του περίφημου σκανδάλου Watergate.
Οι άνδρες πέρασαν από δίκη αλλά αθωώθηκαν αφήνοντας πολλά ερωτηματικά στην κοινή γνώμη. Δύο ρεπόρτερς της εφημερίδας Washington Post, ο Καρλ Μπέρνσταϊν (Ντάστιν Χόφμαν) και ο Μπομπ Γούντγουορντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ), αρχίζουν τις έρευνες πάνω στην υπόθεση και πολύ γρήγορα ανακαλύπτουν ότι πίσω από την υπόθεση κρύβονταν η επιτροπή που ήταν υπεύθυνη για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον. Τα θεμέλια της νεοσύστατης κυβέρνησης αρχίζουν να τρίζουν καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια κι άλλα σκάνδαλα, ενώ οι δύο ρεπόρτερς συνεχίζουν τις έρευνες βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή.
Η ταινία προτάθηκε για 8 βραβεία όσκαρ εκ των οποίων κέρδισε τα 4 και το 2007 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την ταινία στην 77η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και όπως ήταν αναμενόμενο καταγράφηκε και ως εισπρακτική επιτυχία της εποχής.
