Ροή
Η «εισαγωγή» υψηλόβαθμων στελεχών από το εξωτερικό, προς αντικατάσταση των σημερινών διοικήσεων των συστημικών τραπεζών, φαίνεται πως αποτελεί μονόδρομο για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), μετά και την ολοκλήρωση της συνάντησης με την Daniele Nouy την Τρίτη.
Όπως ανέφεραν στο insider.gr κύκλοι του ΤΧΣ, η επικεφαλής του Ενιαίου Μηχανισμού Εποπτείας (SSM) δεν υποχώρησε «ούτε χιλιοστό» όσον αφορά στις προϋποθέσεις επιλογής των μελών των διοικητικών συμβουλίων των συστημικών τραπεζών, ζητώντας «κάθαρση» των τραπεζικών διοικήσεων εδώ και τώρα.
Σε αντίθεση με την αίσθηση που επικρατούσε στη διοίκηση του Ταμείου, η «σιδηρά κυρία» του SSM δεν άφησε περιθώρια χαλάρωσης των αυστηρών κριτηρίων εκλεξιμότητας που προβλέπει ο νόμος 4340/15, «δένοντας» τα χέρια του Ταμείου που σαφώς προτιμά εγχώρια στελέχη για το ανώτατο μάνατζμεντ των τραπεζών.
Η κ. Nouy επέμεινε στην τήρηση των διατάξεων όπως αυτές έχουν ψηφιστεί ούτως ώστε η αξιολόγηση των τραπεζικών διοικήσεων να προχωρήσει σύμφωνα με τα όσα έχουν ήδη αποφασιστεί.
Όπως εκτιμούν οι κύκλοι του Ταμείου που μίλησαν στο insider.gr, τα εγχώρια τραπεζικά στελέχη δεν επαρκούν για να καλύψουν τις θέσεις που θα δημιουργηθούν μετά την αξιολόγηση, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με ανεξάρτητο σύμβουλο διεθνούς εμβέλειας, γεγονός που καθιστά αναγκαία την τοποθέτηση ξένων έμπειρων στελεχών στο «τιμόνι» των συστημικών τραπεζών.
Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος 4340/15 προβλέπει τρία τουλάχιστον από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να διαθέτουν τουλάχιστον δεκαετή διεθνή εμπειρία, εκ των οποίων τουλάχιστον τα τρία έτη ως μέλη διοικητικού συμβουλίου πιστωτικού ιδρύματος ή εταιρείας του χρηματοπιστωτικού τομέα. Επίσης, θέτει ασυμβίβαστο στην περίπτωση που μέλος του δ.σ. κατείχε τα τελευταία τρία έτη ανώτατη θέση στο Δημόσιο.
Οι δύο πλευρές δεν φάνηκαν να στάθηκαν ιδιαίτερα στο ζήτημα των αμοιβών των μη εκτελεστικών προέδρων, τις οποίες τόσο η Κομισιόν όσο και ο SSM χαρακτηρίζουν «μη συμβατές» με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των ελληνικών τραπεζών, καθώς η συζήτηση επικεντρώθηκε κυρίως στο ακανθώδες ζήτημα της στελέχωσης των διοικήσεων.
