Ροή
Η ορθολογική διαμόρφωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, η προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων (ΓΕ) και η αντιμετώπιση της λαθραίας διακίνησης χύμα και εισαγομένων προϊόντων, αποτελούν τα τρία βασικά πεδία στα οποία εστιάζει τις προσπάθειές του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Παραγωγών Αποσταγμάτων Αλκοολούχων Ποτών (ΣΕΑΟΠ), σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη χθεσινή ανοιχτή συνέλευση των μελών του.
«Η αύξηση του 120% του 2010 στον ΕΦΚ οδήγησε τα έσοδα στο επίπεδο του 2009. Το 20% της αγοράς πήγε σε κρασί και λαθραία» τόνισε ο κ. Χ. Μαυράκης Γ.Γ. του ΣΕΑΟΠ και συμπλήρωσε: «Κατά 4,5 φορές έχουμε επιβάρυνση μεγαλύτερη από ότι η Γερμανία στα ποτά. Αυτό οδηγεί σε παραγωγή και διακίνηση λαθραίων προϊόντων. Είμαστε σε δυσμενή θέση έναντι των όμορων χωρών ειδικά και λόγω του τουρισμού. Είναι μύθος ότι η φορολογία αύξησε τα έσοδα. Αντίθετα μείωσε την προστιθέμενη εγχώρια αξία. Τα έσοδα έπεσαν κάτω από το επίπεδο του 2009. Ζητάμε να μας επιτρέψετε να γυρίσουμε στην ανάπτυξη, να αναπτύξουμε συνέργειες για τον τουρισμό, να εκσυγχρονίσουμε το υφιστάμενο καθεστώς και να ελεγχθεί η παραγωγή ανεξέλεγκτων προϊόντων. Δεν ωφελούνται οι αμπελουργοί. Σταδιακά να δούμε τι θα κάνουμε με την εξομάλυνση του ΕΦΚ με τον μέσο όρο της ΕΕ και να είμαστε συγκρίσιμοι με γειτονικές χώρες» τόνισε ο κ. Μαυράκης.
Σύμφωνα με όσα επεσήμανε ο κ. Νίκος Καλογιάννης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Παραγωγών Αποσταγμάτων Αλκοολούχων Ποτών (ΣΕΑΟΠ), σημαντικό πρόβλημα για τον κλάδο είναι η λαθρεμπορία. Σημειώνεται ότι στην αγορά αυτήν την ώρα καταγράφεται μια στρέβλωση που κατά το ΙΟΒΕ κοστίζει στο δημόσιο ταμείο κοντά στα 300 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση από διαφυγόντες φόρους από όλη την εφοδιαστική αλυσίδα. Αναλυτικά σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΑΟΠ και του ΙΟΒΕ, μόνο το 2014 διακινήθηκαν λαθραία 8,2 εκατ. φιάλες με τα διαφυγόντα έσοδα από ΕΦΚ και ΦΠΑ να φθάνουν τα 130 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Επίσης, διακινήθηκαν 24 εκατ. λίτρα χύμα «τσίπουρου διημέρων», με τις απώλειες φορολογικών εσόδων να υπολογίζονται σε 300 εκατ. ετησίως και τις δηλωμένες ποσότητες να ανέρχονται περίπου στα 7 εκατομ. λίτρα.
Όπως τόνισε ο Κ. Ράπτης Αντιπρόεδρος ΣΕΑΟΠ «το νομοθετικό πλαίσιο αντί να ρυθμίζει δημιουργεί συγχύσεις. Το σημερινό περιβάλλον της Ελλάδα απέχει από τον κανονισμό της ΕΕ που οδήγησε στο νόμο του 1997 κι έδινε τη δυνατότητα στους διήμερους να εμπορεύονται την παραγωγή τους με μικρό ΕΦΚ χωρίς περιορισμούς.
Το νομοθετικό πλαίσιο Ν446/22.12.2016 ευνοεί την εισαγωγή χύμα τσίπουρου. Εντείνει στρεβλώσεις» τόνισε και υπογράμμισε ότι «σήμερα δεν ξέρουμε την πραγματική έκταση της αγοράς του χύμα τσίπουρου. Αφήνουμε έτσι τον καταναλωτή στην τύχη του. Κάποιοι προσέχουν όσοι δηλαδή το προορίζουν για προσωπική κατανάλωση. Ωστόσο δεν είναι αυτό το μέτρο.Εμείς προτείνουμε την απαγόρευση της δυνατότητας εμπορικής διάθεσης χύμα αποσταγμάτων διημέρων.»
Ακόμα μια πρόκληση για τα ελληνικά αποστάγματα σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Σ. Σάμιος Διευθυντής της Διεύθυνσης Αλκοόλης και Τροφίμων στο Γενικό Χημείο του Κράτους έρχεται από τις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Ευρωπαϊκού Κανονισμού των αλκοολούχων πoτών. Η διαδικασία αλλαγών ειδικά στο καθεστώς εμφιάλωσης δημιουργεί απειλές στην προστασία της γεωγραφικής ένδειξης του ούζου, τσίπουρου κτλ. Όπως τόνισε ο κ. Σάμιος στο πλαίσιο της αντικατάστασης του Ε.Κ. 110/2008 πέρα από τις όποιες αλλαγές αφορούν τις νέες εντάξεις Γεωγραφικών Ενδείξεων, στον νέο κανονισμό δεν υφίσταται το σχετικό Παράρτημα όπου είναι καταχωρημένες οι υφιστάμενες Γεωγραφικές Ενδείξεις.
Παράλληλα, δρομολογείται και η άρση του περιορισμού της υποχρέωσης εμφιάλωσης των Γεωγραφικών Ενδείξεων εντός της γεωγραφικής ζώνης προέλευσης, γεγονός που εμπεριέχει τον κίνδυνο ελληνικά αποστάγματα όπως ούζο, τσίπουρο να διακινούνται χύμα προς τις ξένες αγορές και εκεί να εμφιαλώνονται. Να σημειωθεί ότι η αναθεώρηση του κανονισμού έχει στόχο την ευθυγράμμιση με τα άρθρα 290 και 291 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) σχετικά με τις κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικές αρμοδιότητές της, με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποκτά αυξημένες αρμοδιότητες περιορίζοντας τη δυνατότητα παρέμβασης των κρατών-μελών.
