Ροή
Σελόντα, Νηρέας και Ανδρομέδα έσσονται εις σάρκαν μία, δημιουργώντας τον εθνικό πρωταθλητή στις ιχθυοκαλλιέργειες ο οποίος θα δώσε μάχη να ανακτήσει το χαμένος έδαφος των τελευταίων χρόνων, όπου η Τουρκία «πήρε κεφάλι» στην ευρωπαϊκή αγορά παραγωγής ψαριών.
Όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Ανδρομέδα Δημήτρης Βαλαχής, «στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια νέα πολυεθνική εταιρεία που θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας.
Οι προοπτικές για το νέο σχήμα που δημιουργείται στον κλάδο, σε αυτή την φάση είναι θετικές καθώς το 2017 ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας έκλεισε με αύξηση κατά 4,7% της παραγωγής σηματοδοτώντας την επιστροφή στην ανάπτυξη μετά από 4 χρόνια διαρκούς ύφεσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Θαλλασοκαλλιεργειών, τα αποτελέσματα του 2017 είναι θετικά καθώς η αξία πωλήσεων ανήλθε στα 555 εκ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 2% σε σχέση με το 2016.
Αντιστοίχως, σχεδόν κατά 10% αυξήθηκε και ο όγκος των εξαγωγών προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια χρονιά τον εξωστρεφή χαρακτήρα του κλάδου και την συνεισφορά του στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας και στο ΑΕΠ.
Ωστόσο, μεγάλη ανησυχία προκαλεί στον κλάδο η σημαντική καθυστέρηση που παρατηρείται στην υλοποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού για την υδατοκαλλιέργεια, δηλαδή η καθυστέρηση θέσπισης οργανωμένων θαλάσσιων εκτάσεων εντός των οποίων χωροθετούνται μονάδες υδατοκαλλιέργειας (ΠΟΑΥ). Υπενθυμίζεται πως το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες θεσπίστηκε το 2011 και η καταληκτική ημερομηνία ίδρυσης των ΠΟΑΥ είναι τον Νοέμβριο 2019. Αν και έχουν περάσει 7 χρόνια από την υποβολή των πρώτων αιτήσεων για την ίδρυση ΠΟΑΥ, δεν έχει ιδρυθεί ούτε μια.
Αυτή την στιγμή ο κλάδος παράγει συνολικά στο 95% της αδειοδητημένης δυναμικότητας του και παρόλη την αυξανόμενη ζήτηση για τα προϊόντα ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας, αλλά και το επενδυτικό ενδιαφέρον, είναι εγκλωβισμένος στα γρανάζια της ελληνικής διοίκησης.
Στην Ελλάδα καταγράφεται ένα από τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης επί του συνόλου των απασχολούμενων στον κλάδο της υδατοκαλλιέργειας στην Ε.Ε. Συνολικά απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περίπου 12.000 εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων προσωπικό). Το σημαντικότερο όλων είναι ότι μεγάλος αριθμόςαυτών των θέσεων απασχόλησης δημιουργούνται σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελληνικής επικράτειας, κυρίως νησιωτικές, γεγονός το οποίο συμβάλει σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
To 2016 εκτιμάται ότι εξήχθησαν συνολικά περίπου 82.000 τόνοι τσιπούρας και λαβρακιού, εκ των οποίων το 58% ήταν τσιπούρα και το 42% λαβράκι. Το 2016 οι εξαγωγές ανήλθαν στο 78% της παραγωγής. Όσον αφορά στην κατανομή των εξαγωγών το 98% πωλήθηκε σε χώρες της Ευρώπης και το 2% στη Β. Αμερική και σε τρίτες χώρες. Παρ΄όλα αυτά, δημιουργεί έντονο προβληματισμό η αύξηση των μεριδίων αγοράς της Τουρκίας, κύριου ανταγωνιστή της Ελλάδας σε όλες τις παραδοσιακές και νέες αγορές, καθώς οι κρατικές ενισχύσεις που λάμβαναν μέχρι πρόσφατα οι Τούρκοι παραγωγοί, τους επιτρέπουν να διαθέτουν το προϊόν τους σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Σε ορισμένες αγορές η διαφορά μπορεί να πλησιάσει και το 1 ευρώ/ κιλό γεγονός που δημιουργεί συνθήκες άνισου ανταγωνισμού έναντι των ευρωπαίων παραγωγών.
