Ροή
Σε έκταση μεγαλύτερη των 100 σελίδων, δίχως όμως πρωτοτυπίες και ξεκάθαρες πρωτοβουλίες εκτείνεται το κυβερνητικό σχέδιο για την ανάπτυξη το οποίο παρουσιάστηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο και το οποίο θα συζητηθεί αύριο στη Βουλή.
Το σχέδιο έχει τίτλο «Ελλάδα: Μία στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον» και με αυτό η Ελλάδα ελπίζει να πείσει τους δανειστές ότι διαθέτει πλάνο για τη μεταμνημονιακή εποχή.
Το εκτενές κείμενο χωρίζεται σε πέντε ενότητες: Δημοσιονομική βιωσιμότητα, Βιώσιμη Ανάπτυξη, Διαρθρωτικές συνθήκες για την ανάπτυξη, Δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, Χρηματοδότηση της ανάπτυξης.
«Μια ολιστική στρατηγική ανάπτυξης είναι μια στρατηγική στην οποία το σύνολο είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών. Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ μια τέτοια στρατηγική με αποτέλεσμα το μοντέλο της άναρχης ανάπτυξης να καταρρεύσει με την κρίση που ξεκίνησε το 2009» αναφέρει εισαγωγικά το σχέδιο, προσθέτοντας πως «η παρούσα ολιστική στρατηγική επιδιώκει να αντιμετωπίσει ορισμένες από αυτές τις ελλείψεις και ενσωματώνει τον ολιστικό και βιώσιμο τρόπο σχεδιασμού που ορίζεται στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) του ΟΗΕ».
Η ίδια στρατηγική «αποσκοπεί στην αντιστροφή της αποβιομηχάνισης της Ελλάδας και, με βάση πρόσφατες μεταρρυθμίσεις, στην αποκατάσταση της αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας» σε «ισχυρά κοινωνικά και περιβαλλοντικά θεμέλια» και παρουσιάζει «τις πρωτοβουλίες που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να πετύχει μια επιτυχημένη έξοδο από την εποχή της προσαρμογής».
Κομβική η μείωση της φορολογίας
Βασικό ρόλο στο Αναπτυξιακό Σχέδιο παίζει η μείωση της φορολογίας τόσο για τους ιδιώτες όσο και τις επιχειρήσεις. Στόχο το οποίο η κυβέρνηση σκοπεύει να «πιάσει» φιλοδοξώντας ότι θα πετύχει εκεί που έχουν αποτύχει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις: Με την διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής.
Σε ένα κείμενο που δεν κρύβει εκπλήξεις και ακολουθεί την πεπατημένη τουλάχιστον για την φορολογική πολιτική η κυβέρνηση αναφέρει ότι «στο πλαίσιο της στρατηγικής για την ανάπτυξη, η φορολογική πολιτική θα συμβάλει στην προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων και στην αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της σταδιακής μείωσης της φορολογικής επιβάρυνσης τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για την εργασία, καθώς και μέσω της καθιέρωσης σταθερού φορολογικού καθεστώτος για την ενίσχυση των ξένων και των εγχώριων επενδύσεων».
Και προσθέτει ότι «η μεγαλύτερη πρόκληση κατά τα προσεχή έτη είναι να δημιουργηθεί ένα φορολογικό σύστημα σταθερό, φιλικό προς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, το οποίο θα είναι δίκαιο, απλό και αποτελεσματικό».
Αναγνωρίζοντας ότι ο «συνολικός φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα είναι σχετικά υψηλός σε σύγκριση με χώρες με παρόμοια επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αν και όχι υπερβολικά σε ευρωπαϊκή κλίμακα» σημειώνει ότι «η σταδιακή μείωσή της αποτελεί βασικό στόχο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων».
Για να επιτευχθεί αυτή η σταδιακή μείωση το Αναπτυξιακό Σχέδιο στηρίζεται στις παρακάτω δράσεις:
- Αξιοποίηση του περιουσιολογίου, το οποίο όπως αναφέρει το κείμενο «θα επιτρέψει την κατανομή του φορολογικού βάρους στη βάση αντικειμενικών εισοδηματικών, ιδιοκτησιακών και κοινωνικών κριτήριων, σε συνδυασμό με τα αφορολόγητα όρια».
- Επέκταση της χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών μέσω κανονιστικών αποφάσεων και κινήτρων για τους φορολογούμενους (π.χ. λοταρία), καθώς η «χρήση των ψηφιακών πληρωμών αυξάνει τα δημόσια έσοδα (ΦΠΑ και φόρος εισοδήματος) και βελτιώνει την φορολογική συμμόρφωση».
- Διεύρυνση της φορολογικής βάσης και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για παράδειγμα μέσω της φορολόγησης των βραχυπρόθεσμων μισθώσεων ακινήτων μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών όπως η Airbnb.
- Διασταύρωση φορολογικών δηλώσεων και τραπεζικών λογαριασμών για την αντιμετώπιση μεγάλων περιπτώσεων φοροδιαφυγής.
- Καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων και καπνού
- Ενσωμάτωση των μέτρων του ΟΟΣΑ για τη διάβρωση της βάσης και τη μετατόπιση των κερδών (BEPS) στην ελληνική νομοθεσία για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μεγάλων επιχειρήσεων.
- Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις μέσω του νέου αναπτυξιακού νόμου και του νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις.
- Εξασφάλιση δίκαιων ρυθμίσεων για τους οφειλέτες του δημοσίου μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού (OCW), ο οποίος συμβάλλει σημαντικά στην εδραίωση βιώσιμων επιχειρήσεων.
- Προσαρμογή του ΕΝΦΙΑ μέσω της εξίσωσης των εμπορικών αντικειμενικών αξιών. Θα δημιουργηθεί ένας μόνιμος μηχανισμός αποτίμησης για την τακτική ενημέρωση των φορολογικών αξιών (συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματικών ακινήτων) και για περαιτέρω βελτιώσεις του φόρου ακίνητης περιουσίας ώστε οι αξίες αυτές να συγκλίνουν με τις πραγματικές αγοραίες αξίες των ακινήτων.
Φορολογική διοίκηση
Πέρα όμως από την απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας και τη βελτίωση των διαδικασιών επιβολής φορολογικών κυρώσεων το Αναπτυξιακό Σχέδιο αναφέρει ότι είναι απαραίτητη μια «ισχυρή και επαρκώς στελεχωμένη φορολογική διοίκηση».
Υπ’ αυτό το πλαίσιο οι νέες διαδικασίες για τη διεξαγωγή φορολογικών ελέγχων έχουν αρχίσει όπως για παράδειγμα η διασταύρωση των δηλώσεων και καταθέσεων η οποία αντικαθιστά την γραφειοκρατική εργασία. Το νέο φορολογικό σύστημα βασίζεται σε καθολικό ηλεκτρονικό έλεγχο, ο οποίος προσδιορίζει ένα δείγμα περιπτώσεων για τα οποία υπάρχει υποψία φοροδιαφυγής, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων. Π
αράλληλα, δρομολογήθηκαν ενέργειες για την ενίσχυση των ενδιάμεσων διαδικασιών διαιτησίας και διακανονισμού, με σαφείς διαδικασίες για την τιμωρία αδικημάτων όπως τα πρόστιμα και οι αυξημένοι φορολογικοί συντελεστές.
«Τα παραπάνω θα συμβάλουν στον περιορισμό των προσφυγών στα δικαστήρια και στην οικοδόμηση ενός σταθερού και φιλικού προς τις επενδύσεις δημοσιονομικού περιβάλλοντος», αναφέρει το κείμενο.
