Ροή
O Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πολλές φορές περιγράψει και αναφερθεί στην πρόταση εξόδου από το ευρώ που του παρουσίασε ο Wolfgang Schaeuble τον Σεπτέμβριο του 2011 στο Βρότσλαβ της Πολωνίας με αντάλλαγμα τη χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας από τους εταίρους.
Η συνάντηση αυτή έγινε τον Σεπτέμβριο του 2011, την παραμονή του άτυπου ECOFIN της πολωνικής προεδρίας, στο άδειο υπόγειο μπαρ -εστιατόριο του ξενοδοχείου «Μόνοπολ» και σε αυτή εκτός των κ. Schaeuble και Βενιζέλου μετείχαν ο Jörg Asmussen και ο Γιώργος Ζανιάς.
Στη εν λόγω συνάντηση προτάθηκε από τη γερμανική πλευρά το σενάριο μιας «φιλικής» εξόδου από το ευρώ με χρηματοδοτική στήριξη των εταίρων και με την εφαρμογή μιας δέσμης χρηματοπιστωτικών περιορισμών, έως ότου ολοκληρωθεί η νομισματική αλλαγή.
Η απάντηση του κ. Βενιζέλου στον Γερμανό τότε ομόλογο του ήταν κατηγορηματική: «Αυτό είναι αδιανόητο και επικίνδυνο. Αφού ζήσαμε την εσωτερική υποτίμηση μας προτείνετε να ζήσουμε αθροιστικά και τη νομισματική εξωτερική υποτίμηση», αντίτεινε στον Βόλφγκανγκ Schaeuble.
Μετά από πέντε χρόνια ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble θυμήθηκε εκ νέου το Βρότσλαβ της Πολωνίας. Μιλώντας χθες σε εκδήλωση στο Αμβούργο σημείωσε ότι το 2011 είχε πει στον Ευάγγελο Βενιζέλο ότι θα έπρεπε να εξετάσει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ για κάποια χρόνια, με αντάλλαγμα τεράστια βοήθεια εκ μέρους της ΕΕ.
«Είναι δύσκολο για την Ελλάδα να λύσει τα προβλήματα της οικονομίας της χωρίς το εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος», τόνισε και προσέθεσε: «Η έξοδος από το ευρώ θα έπληττε τη χώρα άπαξ και θα είχε αποφευχθεί η ατελείωτη διαδικασία των σκληρών μέτρων για τους Έλληνες πολίτες».
Η δήλωση περί Grexit ερμηνεύθηκε ως νέα έμμεση απειλή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, σε μια περίοδο που οι συζητήσεις για την πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος βρίσκονται στο ζενίθ τους και ζητούνται από την Ελλάδα μεγάλες υποχωρήσεις.
Τι δεν είπε ο κ. Schaeuble
Ωστόσο, η συσχέτιση του Grexit με την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και η επ’ αυτού επίκληση της νομισματικής υποτίμησης είναι μάλλον ατυχής. Από τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 2011 που επικαλέσθηκε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έως και σήμερα η σωρευτική απώλεια διεθνούς ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας με βάση το σχετικό κόστος εργασίας μηδενίσθηκε, λόγω των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και της παρατεταμένης ύφεσης.
Η ελληνική οικονομία την περίοδο 2000-2009 είχε σωρευτική απώλεια ανταγωνιστικότητας κατά 21,7%. Σύμφωνα µε τον ευρύτερο δείκτη πραγματικής σταθμισμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας µε βάση το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος της Τράπεζας της Ελλάδος, η σωρευτική απώλεια ανταγωνιστικότητας έναντι των κύριων εμπορικών εταίρων της Ελλάδος έχει πλέον εξαλειφτεί. Είναι δε χαρακτηριστικό πως η Ελλάδα πλέον έχει την τέταρτη καλύτερη επίδοση μετά τη Γερμανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία στην εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας κόστους εργασίας μετά το 2000.
Αλλά και από την πλευρά της νομισματικής υποτίμησης οι συνθήκες σήμερα είναι εντελώς διαφορετικές από εκείνες του 2011. Το Σεπτέμβριο του 2011 η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου ήταν στο 1,36, ενώ σήμερα είναι στο 1,11. Αυτό αυτομάτως καθιστά τα ελληνικά προϊόντα σήμερα 25% πιο φθηνά από ότι πριν πέντε χρόνια και το ελληνικό τουριστικό προϊόν πιο προσιτό σε σχέση με το 2011 που η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου είχε σκαρφαλώσει ακόμη και στο 1,48!
Αυτό που δεν είπε ο κ. Σόιμπλε χθες στο Αμβούργο είναι πως το ύψος του ελληνικού χρέους (318 δισ. ευρώ)– το οποίο κατά 96,1% είναι εκπεφρασμένο σε ευρώ- αποτελεί το μεγαλύτερο πρόσκομμα στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδος και στη προσέλκυση επενδύσεων που θα καταστήσουν ακόμη πιο ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία.
Τέλος, δεδομένων των ευθυνών της Γερμανίας στη μη έγκαιρη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2010 -όταν πίεσε για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με την εισαγωγή της «συστημικής εξαίρεσης» για να μην απομειωθεί η αξία των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι γερμανικές τράπεζες- η αναφορά σε «δισεπίλυτα προβλήματα» της ελληνικής οικονομίας ακούγεται προκλητική.
