Ροή
Τα εργασιακά αποτελούν το μεγάλο «αγκάθι» στη σημερινή κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup, καθώς η πιθανότητα της συμφωνίας απομακρύνεται σαν ενδεχόμενο και η προοπτική μιας πολιτικής λύσης είναι η μόνη που φαντάζει ικανή να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση, όμως όχι «αναίμακτα».
Οι προθέσεις των Θεσμών και ειδικά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχουν φανεί από τις πρόσφατες επαφές που είχαν στην Αθήνα με τη νέα υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου και η διαπραγμάτευση μάλλον οδηγείται σε μια γενναία υποχώρηση της ελληνικής πλευράς στα ζητήματα των ομαδικών απολύσεων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του συνδικαλιστικού νόμου, προκειμένου να υπάρξει μια συμφωνία.
Το σκηνικό της διαφωνίας φάνηκε στις τηλεδιασκέψεις των τεχνικών κλιμακίων τις προηγούμενες εβδομάδες, ενώ η πρόσφατη δήλωση της κας Αχτσιόγλου από τις Βρυξέλλες ότι απαιτείται πολιτική λύση για τα εργασιακά, «φωτογράφιζε» το μέγεθος της εμπλοκής που έχει δημιουργηθεί.
Θεσμοί και ΔΝΤ επιμένουν να ζητούν διπλασιασμό στο επιτρεπόμενο όριο των ομαδικών απολύσεων από 5% στο 10%, ζήτημα που η ελληνική πλευρά θεωρεί μείζονος σημασίας, ενώ επιθυμούν την κατάργηση της διοικητικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων που διατηρεί ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας.
Η κα Αχτσιόγλου έχει αντιπροτείνει τη συμβιβαστική λύση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, ώστε να ελέγχει τη νομιμότητα των διαδικασιών και να διατηρεί τη δυνατότητα ενός πιο ουσιαστικού ελέγχου των αποφάσεων των επιχειρήσεων.
Σε ότι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι δανειστές ζητούν να παραμείνει σε αναστολή η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και η δυνατότητα επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων, ενώ η κυβέρνηση υποστηρίζει σθεναρά ότι στην Ελλάδα, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις έχουν καταρρεύσει και απαιτείται η επαναφορά τους στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο.
Τέλος, σε επίπεδο συνδικαλιστικού νόμου, οι δανειστές ζητούν να αλλάξει ο τρόπος προκήρυξης απεργιών και να επιτρέπεται στους εργοδότες να μην πληρώνουν τους εργαζόμενους που συνεχίζουν να δουλεύουν, κατά τη διάρκεια μιας απεργιακής κινητοποίησης.
