Ροή
Η επέκταση του δημοσιονομικού κόφτη πέραν του 2018 είναι η «σολομώντειος λύση» που προτείνει η κυβέρνηση σε ΔΝΤ και Ευρώπη, ώστε να γεφυρωθούν οι διαφορές για το πώς θα καλυφθούν πιθανές αποκλίσεις από το στόχο για τα μεσοπρόθεσμα πρωτογενή πλεονάσματα.
Αν και Ευρωζώνη και Ελλάδα είναι κοντά σε μια συμφωνία για τη μείωση των στόχων για τα πλεονάσματα από το 3,5% στα επίπεδα του 2,5%, το ΔΝΤ από την πλευρά του θεωρεί πως η διαφορά του 1% θα πρέπει να καλυφθεί με «ρεαλιστικά μέτρα», καθώς οι παρεμβάσεις που έχουν έως σήμερα νομοθετηθεί οδηγούν σε πλεόνασμα της τάξης του 1,5% του ΑΕΠ.
«Μεγαλύτερο πλεόνασμα σημαίνει μικρότερη ελάφρυνση χρέους εκ μέρους των Ευρωπαίων. Η Ευρώπη ρίχνει το βάρος στην Ελλάδα και όχι το ΔΝΤ», ξεκαθαρίζουν για το θέμα των μέτρων πηγές από την Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευστεί από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για να διασφαλιστεί το Ταμείο , χωρίς η ελληνική κυβέρνηση να είναι αναγκασμένη να ψηφίσει προκαταβολικά νέα μέτρα προτείνεται ο «δημοσιονομικός κόφτης» που λήγει μαζί με το πρόγραμμα να επεκταθεί χρονικά και να κουμπώσει με τους μεσοπρόθεσμους στόχους.
Αν και αυτό θα είχε πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, αυτό θα ήταν μικρό και σε κάθε περίπτωση δεν θα συγκρινόταν με την προκαταβολική θέσπιση μέτρων εκτιμώμενου ύψους 8 δισ. ευρώ έως το 2022.
Πως λειτούργει ο κόφτης
Σύμφωνα με το ψηφισμένο πλαίσιο για το δημοσιονομικό κόφτη την 30ή Απριλίου κάθε έτους, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών συντάσσει μία έκθεση, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και κοινοποιείται στη Βουλή και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σε αυτή την έκθεση αναφέρεται οποιαδήποτε απόκλιση μεταξύ του δημοσιονομικού στόχου που είχε οριστεί το παρελθόν έτος και του πραγματικού αποτελέσματος του έτους. Στην περίπτωση αποκλίσεων έως τις 31 Μαΐου θα πρέπει να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα με τα μέτρα που θα εφαρμόζονται από 1η Ιουνίου.
Αυτά τα μέτρα αφορούν σε οριζόντιες περικοπές σε κωδικούς του προϋπολογισμού, περιλαμβανομένων μισθών και συντάξεων. Πρέπει να τονιστεί πως ο υπουργός Οικονομικών δεν έχει τη δυνατότητα να εξαιρεί κατηγορίες δαπανών από τις αυτόματες περικοπές στη βάση ισοδύναμων μέτρων. Μπορεί όμως εν συνεχεία να διαπραγματεύεται - για το επόμενο έτος- τον περιορισμό των περικοπών και την αντικατάστασή τους με άλλο μείγμα μέτρων.
