Ροή
Για τον κίνδυνο του ευρωσκεπτικισμού και την απώλειας της πίστης στο ενιαίο νόμισμα προειδοποιεί το ΔΝΤ τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης σε έκθεσή του που παρουσιάσθηκε στο Eurogroup από την ίδια την Γενική Διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.
«Τα κληροδοτήματα της κρίσης όπως τα υψηλά μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs) σε ορισμένα τραπεζικά συστήματα, τα αυξημένα επίπεδα του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και η υψηλή ανεργία συγκρατούν το αναπτυξιακό δυναμικό και διαιωνίζουν της ανισορροπίες», αναφέρει η έκθεση και προσθέτει πως «παρά τη σταθεροποίηση των τιμών του πετρελαίου, ο πληθωρισμός αναμένεται να παραμείνει κάτω από το στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για αρκετά χρόνια, γεγονός που αντικατοπτρίζει τον αργό ρυθμό με τον οποίο κλείνει το παραγωγικό κενό».
Το Ταμείο εστιάζει και στην έλλειψη συλλογικής απάντησης στην προσφυγή κρίση, λέγοντας πως έχει αναδείξει έντονα πολιτικά ρήγματα. «Εάν οι συνοριακοί έλεγχοι εξακολουθήσουν να υφίστανται ή εκκινήσουν και πάλι οι εισροές προσφύγων, αυτές οι διαιρέσεις θα μπορούσε να εμβαθύνουν και να θέσουν σε κίνδυνο την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ενιαίας αγοράς», τονίζεται στην έκθεση.
Το ΔΝΤ υπογραμμίζει πως η τόνωση της ανάπτυξης και η ενίσχυση της νομισματικής ένωσης απαιτεί ένα πιο ισορροπημένο μίγμα πολιτικής που να συνδυάζει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με τη δημοσιονομική στήριξη με «κεντρικές πρωτοβουλίες» και τη συνέχιση της προσαρμογής στις χώρες με υψηλά επίπεδα χρέους.
«Τα κράτη μέλη πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες για να κάνουν λειτουργική τη νομισματική ένωση, αλλά την ίδια στιγμή να υποστηρίζουν τον επιμερισμό του κινδύνου για να κάνουν την ένταξη σε αυτή περισσότερο ελκυστική», σημειώνει το Ταμείο.
Στη βάση αυτή το ΔΝΤ συστήνει συνέχιση της χαλαρής νομισματικής πολιτικής εκ μέρους της ΕΚΤ και ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης με παράλληλη εξυγίανση των τραπεζικών ισολογισμών προκειμένου να τονωθεί η πιστωτική επέκταση και οι αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων.
Το ΔΝΤ αναφέρει πως αν και τα αρνητική επιτόκια έχουν βοηθήσει στο κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών και στη βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού τους, ωστόσο έχουν αυξήσει το κόστος για τις τράπεζες με πλεόνασμα αποθεματικών.
Στην ίδια βάση υπογραμμίζει πως η χαμηλή απόδοση των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών καθιστά δύσκολο για τις τράπεζες να αντλήσουν νέα κεφάλαια και τάσσεται υπέρ ενός κοινού συστήματος ασφάλισης των καταθέσεων και της ολοκλήρωσης της τραπεζικής ένωσης προκειμένου να υπάρξει εμπέδωση της εμπιστοσύνης.
