Ροή
Ούτε η κρίση στην Κίνα ούτε η παγκόσμια ύφεση και ο αντίκτυπος που έχει στα είδη πολυτελείας δείχνουν να τρομάζουν τον γνωστό οίκο μόδας Christian Dior ο οποίος άνοιξε πριν από λίγες ημέρες το μεγαλύτερο κατάστημά του στην Κίνα. Έτσι, παρά την ύφεση στη χώρα και τα μέτρα λιτότητας, και μετά το πρόσφατο κλείσιμο ενός μεγάλου καταστήματος της Louis Vuitton στο νότιο τμήμα της χώρας, ο οίκος άνοιξε στην κινεζική πρωτεύουσα ένα από τα μεγαλύτερα καταστήματά του στον κόσμο. Η κίνηση αυτή της επιχείρησης αποτελεί συνέχεια μιας μακράς πορείας δυναμικών κινήσεων οι οποίες αψήφησαν ακόμη και τον πόλεμο, καθώς δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο οίκος άνοιξε το 1946 όταν ήταν ακόμη νωπές οι μνήμες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έχοντας να αντιμετωπίσει την οικονομική ύφεση που δημιουργεί μια τέτοια διεθνής αναταραχή.
Το κατάστημα βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο της πόλης, έχει δύο επίπεδα και σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Peter Marino. Αυτό είναι το τέταρτο κατάστημα που ανοίγει ο οίκος στο Πεκίνο ενώ διαθέτει ήδη άλλα 20 καταστήματα στην υπόλοιπη χώρα.
Κίνηση στρατηγικής σημασίας
Η εταιρεία σχεδιάζει να ανοίξει άλλα δύο καταστήματα στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας ενώ προχωρά και σε ανακαινίσεις και επεκτάσεις καταστημάτων. Όπως σημειώνει η εκπρόσωπος του οίκου, Sidney Toledano, αυτές οι ενέργειες είναι απαραίτητες καθώς αναπτύσσονται συνεχώς νέες συλλογές προϊόντων κυρίως στον τομέα των prêt-à-porter.
Το 2015 κλείνει με πτώση της τάξης του 4% για τον κλάδο στην Κίνα αλλά αυτό δεν δείχνει να «πτοεί» τη διοίκηση της εταιρείας. «Εξακολουθούμε να θεωρούμε σημαντική τη συγκεκριμένη αγορά και αναπτυσσόμαστε σε αυτήν. Δεν στεκόμαστε στα νούμερα», σημειώνει η Toledano.
Στη στρατηγική του ομίλου υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος σχεδιασμός: να στοχεύσουν σε μια πελατεία η οποία εξαιτίας της κρίσης έχει γίνει πιο απαιτητική και πιο «εφήμερη». Μπροστά σε αυτή την προοπτική η διοίκηση του ομίλου δεν υπολόγισε τις αντίθετες «φωνές» οι οποίες «έβλεπαν» σε αυτή την επέκταση ένα παράτολμο εγχείρημα.
Οι άγνωστες πτυχές του διάσημου μόδιστρου
Σίγουρα ελάχιστοι γνωρίζουν την «αχίλλειο πτέρνα» του διάσημου μόδιστρου: ήταν υπερβολικά προληπτικός και αυτή η εμμονή του μεγάλωνε με την πάροδο των χρόνων. Ενδεικτικό είναι ότι σε κάθε επίδειξη μόδας τουλάχιστον ένα μοντέλο είχε ένα μπουκέτο με το αγαπημένα του λουλούδια ενώ όλες οι συλλογές του είχαν πάντα ένα παλτό που είχε το όνομα της γενέτειράς του (Granville).
Κάτι ακόμη που πολλοί μπορεί να αγνοούν είναι ότι ο Christian Dior πριν γίνει σχεδιαστής μόδας είχε ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση υποκινούμενος από την επιθυμία των γονιών του να γίνει διπλωμάτης. Έτσι αντί να γίνει αρχιτέκτονας, που ήταν η αρχική του επιθυμία όταν ήταν 20 ετών, σπούδασε στο École des Sciences Politiques. Γρήγορα όμως κατάφερε να ξεφύγει από τον τομέα αυτό και μπόρεσε να κάνει ένα από τα ταλέντα του επάγγελμα.
Το 1928 μαζί με τον φίλο του Jacques Bonjean και την οικονομική υποστήριξη του πατέρα του άνοιξε μια μικρή αίθουσα τέχνης με την επωνυμία Galerie Jacques Bonjean. Η τύχη όμως της γκαλερί δεν κράτησε για πάνω από τρία χρόνια καθώς μια οικογενειακή οικονομική καταστροφή τον αναγκάζει να την κλείσει.
Η ουσιαστική επαφή του με την μόδα άρχισε τη δεκαετία του 1930 όταν αποφάσισε μετά από παρότρυνση ενός φίλου του να πουλήσει σχέδιά του σε διάφορους οίκους μόδας υψηλής ραπτικής. Κάποια από τα σχέδια του αγοράστηκαν και από την γνωστή κατασκευάστρια καπέλων Agnes.
Το διάστημα εκείνο γνωρίστηκε με τον Robert Piguet, ο οποίος αγοράζει μερικά σχέδιά του Dior και κάποια δημοσιεύονται στην εφημερίδα Le Figaro. Κατόπιν, ο Piguet άνοιξε δικό του οίκο υψηλής ραπτικής και τον προσέλαβε ως σχεδιαστή. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τη συνεργασία τους καθώς ο Christian Dior αναγκάστηκε να καταταχτεί.
Τελικά, το 1946 και αφού επέστρεψε από τον πόλεμο, ο Dior κατάφερε να ανοίξει τον δικό του οίκο μόδας στο Παρίσι με την υποστήριξη του Marcel Boussac, του γνωστού «Βασιλιά του Βαμβακιού», ο οποίος ήταν και ιδιοκτήτης του οίκου Philippe et Gaston.
Ο οίκος Dior στεγάστηκε σε ένα εντυπωσιακό κτίριο της Avenue Montaigne, απασχολούσε 85 άτομα και ο χώρος ήταν διακοσμημένος με τα αγαπημένα χρώματα του δημιουργού του, το λευκό και το γκρι.
Το 1947 παρουσιάζεται η πρώτη συλλογή, η οποία περιελάμβανε 90 δημιουργίες. Η δραστηριότητα του οίκου συνέπεσε με μια εποχή όπου οι γυναίκες είχαν αρχίσει να απελευθερώνονται από τους περιορισμούς του πολέμου και η μόδα που λάνσαρε ήταν το «new look» της εποχής.
Το 1949 τα τρία τέταρτα των εξαγωγών της Γαλλίας έφεραν το όνομά του. Ο Christian Dior ήταν επίσης που συνέλαβε την ιδέα του «τέλους αδείας», που σήμαινε ότι έπαιρνε αμοιβή για καθένα από τα σχέδιά του.
