Ροή
Ο συνδιευθυντής της εφημερίδας Il Manifesto, Τομάζο Ντι Φραντσέσκο, μιλά στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τη φάση στην οποία βρίσκεται η διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης με τους θεσμούς, για την ανάγκη να τύχουν ευρείας υποστήριξης οι θέσεις της χώρας μας και ειδικότερα για το ότι θα πρέπει να επιτραπεί άμεσα στην Ελλάδα να ενταχθεί στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. «Η αναμέτρηση είναι ανοικτή και θα κριθεί, σε μεγάλο βαθμό, από το εργασιακό», δηλώνει ο Ιταλός δημοσιογράφος και ποιητής.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει «το τελευταίο Eurogroup, αλλά και η συνάντηση της Κριστίν Λαγκάρντ με την Άγγελα Μέρκελ θα μπορούσε να πει κανείς ότι αφήνουν να διαφανεί πως θα δοθεί μια κάποια ανάσα. Στην πραγματικότητα, όμως, η ένταση είναι ακόμη μεγάλη. Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με τρομακτικές αντιφάσεις και το Brexit υπογράμμισε τη ρήξη με τη Μεγάλη Βρετανία, ενισχύοντας το βάρος της Άγγελας Μέρκελ. Παραδόξως, την ίδια στιγμή, αυξάνεται η παραγωγικότητα και το οικονομικό βάρος της Γαλλίας.
Η Ευρώπη αυτή, πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων και η αστάθειά της είναι εντυπωσιακή: οι ρατσιστικές, ξενοφοβικές και εθνικιστικές δεξιές κινούνται εκβιαστικά και δεν αποκλείεται, στη φάση αυτή, η Ευρώπη που τίθεται υπό πίεση να μπορέσει να καταλάβει ότι πρέπει να αφήσει την Ελλάδα να αναπνεύσει κάπως περισσότερο».
Ακόμη, όπως σημειώνει, «αυτό που δεν καταλαβαίνει ο Σόιμπλε -με την παραφροσύνη του- είναι ότι όσα ισχύουν για την κεντρική Ευρώπη, πρέπει να ισχύσουν και για την Ελλάδα- και για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που με την σειρά της πρέπει να αντιμετωπίσει, μέσα στην χώρα τόσο ρατσιστικές δυνάμεις, όσο και λαϊκιστικές. Εμείς, ως εφημερίδα, επιμένουμε στην υπεράσπιση της ελληνικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ως μιας δημοκρατικής διαδικασίας που κρατά ανοικτό τον δρόμο για την Δημοκρατία σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τη δυνατότητα της ηπείρου μας να μπορέσει να συνεχίσει, ενωμένη, την πορεία της.
Μια αποτυχία της προσπάθειας αυτής στην Ελλάδα θα ήταν μοιραία για όλη την Ευρώπη. Νομίζω ότι επιτέλους, αυτό άρχισε να γίνεται κατανοητό. Αλλά τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έως τώρα, φαίνεται σχεδόν σαν να τις έχει κληρονομήσει από το ΔΝΤ. Στην ατζέντα των πιστωτών υπάρχουν ακόμη όροι τους οποίους θέλουν να επιβάλουν και προσπαθούν να αναβάλουν την ευελιξία για μετά το 2018. Και η Αθήνα, με το δίκιο της, ζητά τα μέτρα που οι δανειστές ονομάζουν μεταρρυθμίσεις να μην υπερβούν το 1,5% του ΑΕΠ της. Διότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να στηρίξει τους μισθούς και τις συντάξεις, για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας. Η αναμέτρηση, δηλαδή, παραμένει ανοικτή -είναι απόλυτα σαφές- και θα κριθεί, σε μεγάλο βαθμό, και από το εργασιακό. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα του Ταμείου, διότι αυτό θα σήμαινε την εκμηδένιση της δημοκρατικής και συνδικαλιστικής πραγματικότητας της Ελλάδας. Είναι βασικό, αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη να απαντήσει θετικά στο αίτημα του Αλέξη Τσίπρα, όπως και πολλών άλλων διεθνών προσωπικοτήτων, να επισπευσθεί η δυνατότητα της Ελλάδας να έχει πρόσβαση στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είναι ακατανόητο να μην μπορεί να δοθεί πράσινο φως, όσο γίνεται πιο σύντομα».
