Ροή
Το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα κέρδισε τις εκλογές στην Ισπανία χθες, λαμβάνοντας συνολικά 137 έδρες, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μετά την καταμέτρηση 100% των ψήφων, αλλά υστερεί στην απόλυτη πλειοψηφία εδρών στο κοινοβούλιο.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα εκλέγει 85 βουλευτές και αναδεικνύεται δεύτερη δύναμη.
Ο συνασπισμός Unidos Podemos λαμβάνει 71 έδρες και ακολουθούν στην τέταρτη θέση οι φιλελεύθεροι Ciudadanos με 32 έδρες.
Ενώ το Λαϊκό Κόμμα (PP) του απερχόμενου πρωθυπουργού Μ. Rajoy ανέβασε τις έδρες του σε 137 έναντι 123 το Δεκέμβριο, απέχει μακράν από την απόλυτη πλειοψηφία των 176 εδρών στο κοινοβούλιο των 350 εδρών.
Το χθεσινό αποτέλεσμα προσεγγίζει αυτό των εκλογών του Δεκεμβρίου, όταν ο κατακερματισμός των ψήφων μεταξύ των τεσσάρων κομμάτων οδήγησε σε πολιτικό αδιέξοδο και στην προκήρυξη νέων εκλογών σε έξι μήνες.
Η συμμετοχή στις εκλογές κυμάνθηκε στο 69,84%.
Ciudadanos: Θα αρχίσουμε συνομιλίες με το Λαϊκό Κόμμα
Το νεόκοπο φιλελεύθερο κόμμα Ciudadanos είναι έτοιμο να αρχίσει αμέσως συνομιλίες με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι για τον σχηματισμό κυβέρνησης, δήλωσε ο ηγέτης των Ciudadanos Αλμπερτ Ριβέρα.
Το PP κέρδισε τις εκλογές με 137 έδρες, ενώ οι Ciudadanos έλαβαν 32 έδρες. Μια συνεργασία των δύο κομμάτων δεν εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία των 176 εδρών, καθώς λείπουν ακόμη επτά έδρες. Ωστόσο, τα δύο κόμματα θα μπορούσαν έπειτα από διεργασίες να εξασφαλίσουν άλλες έξι έδρες από περιφερειακά κόμματα από τη Χώρα των Βάσκων και τα Κανάρια Νησιά.
Νωρίτερα πάντως τα exit polls «έβγαζαν» το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα της Ισπανίας πρώτο στις εκλογές, με δεύτερο το Podemos, τους Σοσιαλιστές να κατρακυλούν στην τρίτη θέση και στην τέταρτη θέση το Ciudadanos.
Ειδικότερα το Λαϊκό Κόμμα (PP), σύμφωνα με τα exit polls συγκέντρωνε το 28,5% και 117 - 121 έδρες, οι αριστεροί Unidos Podemos το25,6% και 91-95 έδρες.
Το πάλαι ποτέ κραταιό, κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας (PSOE) το 22% και 81-85 έδρες, ενώ οι κεντρώοι φιλελεύθεροι Ciudadanos, το 11,8% και 26-30 έδρες.
Αξίζει να σημειωθεί πως η προσέλευση στις κάλπες διαμορφώθηκε σε ιστορικό χαμηλό, καθώς πήγε να ψηφίσει μόλις το 51,2% των ψηφοφόρων.
Πάντως, η νύκτα αναμένεται να είναι μακρά, καθώς τα τελικά αποτελέσματα που θα καθορίσουν επακριβώς πως θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί δυνάμεων, με βάση τους οποίους θα κινηθούν οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης και θα δώσουν το στίγμα για το ποιές μετεκλογικές συμμαχίες μπορούν να εξασφαλίσουν μία στιβαρή κυβέρνηση.
Οι κάλπες ξαναστήθηκαν μετά από έξι μήνες στη χώρα, καθώς οι προηγούμενες βουλευτικές εκλογές δεν κατόρθωσαν να αναδείξουν αδιαμφισβήτητο νικητή, στερώντας την αυτοδυναμία από τα υποψήφια κόμματα. Τον Δεκέμβριο οι Ισπανοί είχαν ήδη ταχθεί υπέρ μιας αλλαγής, τιμωρώντας τα δύο μεγάλα κόμματα που δίνουν τον τόνο στη δημοκρατική ζωή της χώρας εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια.
Το Λαϊκό Κόμμα (PP) του απερχόμενου πρωθυπουργού Mariano Rajoy έχασε την απόλυτη πλειοψηφία στις προηγούμενες εκλογές, εξασφαλίζοντας μόνον το 28,7% των ψήφων, μολονότι ήρθε πρώτο. Ωστόσο και γι' αυτές τις εκλογές είναι το φαβορί. Την ίδια ώρα το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE) έφερε τα χειρότερα εκλογικά αποτελέσματα στην ιστορία του τον περασμένο Δεκέμβριο, παραμένοντας ωστόσο στη δεύτερη θέση.
Τις έδρες που έχασαν στις εκλογές αυτές τα δύο μεγάλα κόμματα, τις πήραν δύο νέα κινήματα, το Podemos και το φιλελεύθερο Ciudadanos. Στη συνέχεια, για έξι μήνες, δεν κατέστη δυνατός ο σχηματισμός μιας νέας κυβέρνησης. Κανένας δεν ήθελε τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης του συντηρητικού κόμματος του Μαριάνο Ραχόι, το οποίο κατηγορείται σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς, ενώ οι Σοσιαλιστές και το Podemos δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για τον σχηματισμό ενός συνασπισμού, ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει αυτός τα ηνία της χώρας.
Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης κυβερνάται ως εκ τούτου από τον Δεκέμβριο από μια απερχόμενη κυβέρνηση, η οποία μπορεί να διεκπεραιώσει μόνον τις τρέχουσες υποθέσεις και δεν έχει δικαιοδοσία να προχωρήσει σε καμία νέα δαπάνη ή μεταρρύθμιση. Ως αποτέλεσμα ο βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ΄ της Ισπανίας προκήρυξε νέες εκλογές.
Μερικοί ψηφοφόροι μπορεί απογοητευμένοι από τις έριδες μεταξύ των κομμάτων να μην πάνε να ψηφίσουν σήμερα, ενώ ήδη για ορισμένους έχουν αρχίσει οι διακοπές. Αν και πολλοί θα προτιμούσαν τις ακτές, αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει το Λαϊκό Κόμμα, καθώς, σύμφωνα με τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων, στην Ισπανία αυτοί που απέχουν από τις εκλογές πρόσκεινται ως επί το πλείστον στην αριστερά, σε μια στιγμή μάλιστα που ακόμη και η προεκλογική εκστρατεία είχε πάρει τη μορφή μιας αντιπαράθεσης κυρίως ανάμεσα στους συντηρητικούς και το Podemos, παραμερίζοντας ντε φάκτο τους Σοσιαλιστές.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το Podemos (Μπορούμε) είναι πιθανό να περάσει από την τρίτη θέση που είχε στις προηγούμενες εκλογές στη δεύτερη, ακριβώς μετά το Λαϊκό Κόμμα, ξεπερνώντας τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι αντιμετωπίζουν κρίση ταυτότητας. Στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης, οι υποστηρικτές του Podemos υποστήριζαν χθες το βράδυ το #Breyxit, αναφερόμενοι στο δεύτερο επώνυμο του Mariano Rajoy που είναι Brey.
Μακρινό όνειρο η αυτοδυναμία
Οι 176 έδρες της απόλυτης πλειοψηφίας στη Βουλή των 350 αντιπροσώπων φαντάζει μακρινό όνειρο για όλα τα κόμματα. Πολύ περισσότερο για το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Mariano Rajoy, που μολονότι αναμένεται να έλθει στην πρώτη θέση κι ακόμη κι εάν ξεπεράσει το 30%, δεν φαίνεται να κατορθώνει να συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών, ώστε και σε μία ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας να έχει την πολυτέλεια να επιλέξει κυβερνητικούς εταίρους από τα περιφερειακά κόμματα, με μικρό αριθμό εδρών.
Οι μόνες προοπτικές που ανοίγονται στον Rajoy, δεδομένου ότι κι ο εκλογικός νόμος που λαμβάνει υπ’ όψη όχι τα εθνικά ποσοστά, αλλά τις επιδόσεις των κομμάτων σε περιφερειακό επίπεδο, είναι είτε η «μεγάλη συμμαχία» με το Psoe, είτε η συνεργασία με τους κεντροδεξιούς Ciudadanos, των οποίων όμως ο επικεφαλής Albert Rivera έχει βάλει απαγορευτικούς όρους, επιμένοντας σε μεταρρυθμίσεις που η δεξιά παράταξη είναι σχεδόν αδύνατον ν’ αποδεχθεί.
Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η απόδοση των Σοσιαλιστών του Pedro Sanchez, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φαίνονται να χάνουν τις 90 έδρες και τη δεύτερη θέση στις προηγούμενες εκλογές. Η αποτυχία του Sanchez να σχηματίσει κυβέρνηση, προσδίδοντάς του την απευκτέα τούτη ιστορική πρωτιά, βαραίνει πάνω στις προοπτικές του κόμματος.
Οι Podemos, από την πλευρά τους θέλουν να κεφαλαιοποιήσουν– χάρις και στην ιδιαιτερότητα του εκλογικού νόμου για τις περιφέρειες— τις έδρες και τη δυναμική της συνεργασίας τους με την IU και ν’ αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της Ισπανίας, για πρώτη φορά μετά πριν τον Εμφύλιο του 1936 και την τότε νίκη των ρεπουμπλικανικών δυνάμεων. Για τον σκοπό αυτό, ο Iglesias δεν επέλεξε να αντιπαρατεθεί σκληρά με τους Σοσιαλιστές, διότι γνωρίζει καλά πως μόνον με αυτούς έχει τη δυνατότητα μετεκλογικά να συνεργασθεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης, καθώς στις διερευνητικές εντολές είχε αρνηθεί οποιαδήποτε συμφωνία θα περιλάμβανε τους Ciudadanos.
Οι Ciudadanos από την πλευρά τους, πασχίζουν ν’ αποδείξουν ότι θα είναι η καθοριστική δύναμη για τον σχηματισμό κυβέρνησης και ότι, παράλληλα, σε κάθε περίπτωση θα αποδειχθούν ικανοί να προωθήσουν τις μεταρρυθμιστικές πολιτικές που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά τους. Για τον λόγο τούτο, κύριο μέλημά τους στην προεκλογική εκστρατεία ήταν να χτυπήσουν τον διπολισμό, που η ευθεία αντιπαράθεση ΡΡ –Podemos επέβαλε στην εκλογική μάχη, συμπιέζοντας τα άλλα δύο κόμματα κι αποσπώντας τους ψηφοφόρους, με όπλο το επιχείρημα της «χρήσιμης ψήφου».
Όποιο κόμμα και να έλθει πρώτο, όποια κι εάν είναι η καλή, ή κακή, επίδοση καθενός από τα μεγάλα κόμματα, το ουσιαστικό αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών είναι λίγο ως πολύ γνωστό: κανένα κόμμα δεν θα κατορθώσει να συγκεντρώσει αυτοδυναμία. Συνεπώς, το διακύβευμα των σημερινών εκλογών είναι να προκύψουν τέτοιοι συσχετισμοί ώστε να επιτρέπουν τον σχηματισμό μίας, σταθερής, κυβέρνησης συνεργασίας και σύντομα.
