Ροή
Η ταχύτητα με την οποία κατέρρευσε πολιτικά η Τερέζα Μέι δεν έχει προηγούμενο. Όταν η συντηρητική πρωθυπουργός της Βρετανίας προκήρυξε τελείως εθελοντικά εκλογές πριν από επτά εβδομάδες το δημοσκοπικό της προβάδισμα ξεπερνούσε το ποσοστό που λάμβαναν οι Εργατικοί. Τότε το ερώτημα ήταν αν η νίκη της στις εκλογές θα είναι συντριπτική ή απλά… άνετη.
Αυτό που συνέβη τελικά είναι μια περίπλοκη ιστορία που έχει να κάνει με τις δικές της περιορισμένες ηγετικές δυνατότητες, με τα ξαφνικό σθένος που έδειξε ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν και της αφύπνισης των νεαρών ψηφοφόρων που βλέπουν την έξοδο από την ΕΕ ως απειλή για το μέλλον τους. Σημαντική ήταν η κόπωση του εκλογικού σώματος από την συνεχιζόμενη σφικτή δημοσιονομική πολιτική, καθώς και η τάση για πολιτική αναταραχή που ανατρέπει όλα τα βρετανικά στερεότυπα. Η πιο σταθερή δημοκρατία έγινε το κουτί των εκπλήξεων του δυτικού κόσμου.
Η Βρετανία παραμένει εκτεθειμένη. Δέκα ημέρες πριν από τη προγραμματισμένη έναρξη των διαπραγματεύσεων για το έξοδο από την ΕΕ, η Βρετανία δεν έχει σταθερή κυβέρνηση και καμιά διαπραγματευτική θέση που να έχει εγκριθεί από την Βουλή πόσο μάλλον από το εκλογικό σώμα. Το να προχωρήσει κανείς υπό αυτές τις περιστάσεις στο Brexit θα ήταν παράξενο, ωστόσο ένας από τους εσφαλμένους χειρισμούς της κυρίας Μέι ήταν η ενεργοποίηση του άρθρου 50 πριν από τις εκλογές. Η διορία των δύο ετών για να ολοκληρωθεί το Brexit μικραίνει μέρα με την ημέρα.
Υπάρχει μια πιθανή διέξοδος αλλά αυτή περιλαμβάνει γενικές εκλογές. Ναι εκλογές για άλλη μια φορά. Ούτε οι Συντηρητικοί ούτε οι Εργατικοί φαίνονται ικανοί να δημιουργήσουν μια σταθερή κυβέρνηση μέσω αυτής της Βουλής. Ακόμα και αν οι Τόρις τα καταφέρουν, η νέα κυβέρνηση πιθανότατα θα απαιτήσει έναν νέο ηγέτη, ο οποίος θα χρειαστεί και πάλι λαϊκή εντολή. Μια εκλογική αναμέτρηση του νέου πρωθυπουργού των Συντηρητικών (κάποιοι λένε ότι θα είναι ο Μπόρις Τζόνσον αν και θα αντιμετωπίσει ανταγωνισμό) και του ενδυναμωμένου Τζέρεμι Κόρμπιν μπορεί να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.
Το πρόβλημα είναι ότι για να γίνουν νέες εκλογές θα πρέπει να τις εγκρίνει το κοινοβούλιο και οι Εργατικοί δύσκολα θα διακινδυνεύσουν τα κέρδη που αποκόμισαν από τις χθεσινές εκλογές. Λόγω αυτής της κατάστασης η Βρετανία μπορεί να μείνει κολλημένη στο «καθαρτήριο» με μια αδύναμη κυβέρνηση μειοψηφίας που θα πρέπει να ολοκληρώσει με επιτυχία την πιο σημαντική διπλωματική διαδικασία στην μεταπολεμική ιστορία της Βρετανίας.
Το πολιτικό αδιέξοδο είναι η νέα πραγματικότητα. Το 2010 δεν υπήρχε καθαρή πλειοψηφία στη Βουλή. Το 2015 οι Συντηρητικοί είχαν μικρή πλειοψηφία. Και τώρα έχουμε πάλι κοινοβούλιο χωρίς πλειοψηφία. Ακόμη και το 2005 ο Τόνι Μπλερ κέρδισε μια μεγάλη πλειοψηφία με μικρό κομμάτι των ψήφων. Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι Βρετανοί ενθουσιαζόντουσαν με οποιονδήποτε πήγαινε να τους κυβερνήσει.
Ανάμεσα σε αυτό χάος, οι αγορές, που τιμώρησαν την στερλίνα όταν βγήκαν τα exit polls, μπορούν να παρηγορηθούν από την διαφαινόμενη αναβολή δύο σοκ που απειλούν την οικονομία. Το πρώτο είναι η διάσπαση του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Ρουθ Ντέιβιντσον οδήγησε τους σκωτσέζους Συντηρητικούς σε νίκη έναντι των Εθνικιστών και έτσι η πιθανότητα διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την αυτονόμηση της Σκωτίας απομακρύνεται.
Οι εκλογές φέρνουν ένα ακόμη μεγαλύτερο βραβείο: Μια πιο μετριοπαθής εκδοχή της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ από αυτή που οραματιζόταν η κυρία Μέι. Τα αποτελέσματα της Παρασκευής μπορούν να ερμηνευθούν ως αντίδραση στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την Ευρώπη. Οι θέσεις των δύο βασικών κομμάτων δεν διαφέρουν σημαντικά στο θέμα, και οι δύο έχουν δηλώσει ότι το Brexit θα προχωρήσει. Ωστόσο, η πρωθυπουργός προκήρυξε τις εκλογές για να εξασφαλίσει ισχυρή εντολή προκειμένου να προχωρήσει σε σκληρή διαπραγμάτευση για το Brexit, κάτι το οποίο δεν κατάφερε να κάνει.
Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο λάθος της κυρίας Μέι, η οποία διάλεξε την πιο ακραία προσέγγιση ενός πολύ οριακού δημοψηφίσματος. Και έτσι οδήγησε πολλούς πολίτες, και κυρίως αυτούς που ζουν στις μεγάλες πόλεις, να αναρωτιούνται αν έχουν θέση σε αυτή τη Βρετανία.
