Ροή
To περασμένο καλοκαίρι ο – τότε – Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi και ένας από τους ισχυρότερους τραπεζίτες του πλανήτη, ο Jamie Dimon της JP Morgan, κατά τη διάρκεια γεύματος στη Ρώμη, κατέληξαν σε ένα σχέδιο διάσωσης της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας της Ιταλίας και της αρχαιότερης του πλανήτη, της Monte dei Paschi di Siena, με στόχο να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας νέας τραπεζικής κρίσης στην Ιταλία και κατ’ επέκταση στην Ευρώπη.
Πέντε μήνες αργότερα, ο Renzi δεν είναι πια πρωθυπουργός της Ιταλίας, ενώ το μεγαλεπήβολο σχέδιο του ισχυρού άντρα της JP Morgan για τη διάσωση της Monte dei Paschi, μέσω ιδιωτικών κεφαλαίων, κατέρρευσε. Πλέον, η νέα ιταλική κυβέρνηση είναι έτοιμη να «ρίξει» κεφάλαια ύψους 20 δισ. ευρώ στις τράπεζές της, προκειμένου να σωθεί το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας.
Αυτό ήταν αρκετό για να ξεκινήσουν οι αντεγκλήσεις στα «πηγαδάκια» των τραπεζιτών. Πλέον, όλοι αναζητούν τον υπεύθυνο για την αποτυχία προσέλκυσης ιδιωτικών κεφαλαίων για την κάλυψη της κεφαλαιακής «τρύπας» των 5 δισ. ευρώ της Monte dei Paschi, γεγονός που κατέστησε αναπόφευκτη την κρατική διάσωση της τράπεζας. Δεν είναι λίγοι οι Ιταλοί τραπεζίτες που «δείχνουν» τον Jamie Dimon ως τον απόλυτο υπεύθυνο για την κατάρρευση του σχεδίου ανακεφαλαιοποίησης της γηραιότερης τράπεζας του κόσμου. Οι ίδιοι κύκλοι καταλογίζουν σοβαρά λάθη και εσφαλμένες κρίσεις στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της JP Morgan, κατά την πορεία ανάπτυξης του σχεδίου διάσωσης της ιταλικής τράπεζας.
Τα σχέδια του ισχυρού άντρα της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας – η οποία είχε ρόλο συμβούλου στις προσπάθειες ανακεφαλαιοποίησης της Monte dei Paschi – αποδείχθηκαν τελικά πολύ κοστοβόρα, αφού δεν κατόρθωσαν να προσελκύσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Εξαιρετικά πολύτιμος αποδείχθηκε και ο χρόνος που χάθηκε…
Άνθρωποι που ανήκουν στο στενό περιβάλλον της JP Morgan και του ίδιου του Jamie Dimon απορρίπτουν τις κατηγορίες αυτές, αποδίδοντας στην όξυνση της πολιτικής αβεβαιότητας την αποτυχία της ανακεφαλαιοποίησης, μέσω ιδιωτικών κεφαλαίων, της τρίτης μεγαλύτερης ιταλικής τράπεζας.
Η Monte dei Paschi ήταν το «προβληματικό παιδί» του ιταλικού τραπεζικού κλάδου – και ο Ιταλός «ασθενής» της Ευρώπης – πριν καν πραγματοποιηθεί εκείνο το γεύμα των Renzi και Dimon το περασμένο καλοκαίρι. Η απαρχή της κρίσης για την ιταλική τράπεζα μπορεί να αναζητηθεί το 2008, όταν αποφάσισε να αποκτήσει έναντι τιμήματος ύψους 9 δισ. ευρώ τη Banca Antonveneta.
Η συμφωνία για την απόκτηση της Antonveneta υπογράφηκε τότε από τον Μario Draghi, νυν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πρώην διοικητή της ιταλικής κεντρικής τράπεζας. Τότε ήταν που άρχισαν τα προβλήματα για την αρχαιότερη τράπεζα του πλανήτη, η οποία βρισκόταν χρόνο με το χρόνο αντιμέτωπη με ένα διαρκώς αυξανόμενο «βουνό» από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Δεν είναι τυχαίο ότι η χρηματιστηριακή αξία της ιταλικής τράπεζας «βυθίστηκε» σε λιγότερα από 500 εκατ. ευρώ σήμερα από 10 δισ. ευρώ το 2008.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια της ιταλικής τράπεζας ανέρχονται στο ένα τρίτο επί του συνόλου των δανείων που διαθέτει στα χαρτοφυλάκιά της. Για μια σημαντική μερίδα αναλυτών και παραγόντων της αγοράς, η κρίση που υποβόσκει – πολύ καιρό τώρα – στα θεμέλια του ιταλικού τραπεζικού συστήματος διαδραμάτισε τον δικό της, καθοριστικό ρόλο στην «ήττα» του Μatteo Renzi στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση στην Ιταλία.
«Οι κ. κ. Dimon και Renzi ήταν οι τελευταίοι καπετάνιοι στη δεκάχρονη σχεδόν προσπάθεια τραπεζιτών και πολιτικών να ξεπεράσουν τη φουρτούνα και να αποφύγουν την κρατική διάσωση της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας του πλανήτη. Τώρα που η νέα κυβέρνηση ετοιμάζεται πυρετωδώς για την κρατικοποίηση της τράπεζας, όλοι ελπίζουν πως έφτασε η ώρα για σταθερότητα στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα», καταλήγουν οι Financial Times.
