Ροή
Διθυραμβικά σχόλια για την Αθήνα, τη γαστρονομία, τα μπαρ της και τους χώρους πολιτισμού, γράφει στους New York Times η δημοσιογράφος Τσάρλι Γουάιλντερ, σε ένα εκτενές αφιέρωμα – ύμνο στην πόλη.
«Επέστρεφα από τις Κυκλάδες και είπα να μείνω για μερικές ημέρες και στην Αθήνα. Μου την είχαν περιγράψει ως άσχημη και συνωστισμένη πόλη, γεμάτη νεραντζιές, αγέλες αδέσποτων σκύλων, γάτες που βγαίνουν από εγκαταλειμμένα κτίρια και άρωμα... δέρματος», γράφει. Η ίδια είχε να επισκεφτεί την Ελλάδα 12 χρόνια, δηλαδή από το 2006. Μετολυμπιακή Αθήνα που έψαχνε τους επισκέπτες της με το μικροσκόπιο. Και μετά ήρθε η κρίση και η καταστροφή της πόλης ακολούθησε.
Ωστόσο, όπως η ίδια είδε, η Αθήνα έχει αλλάξει και είναι πλέον μία υπέροχη πόλη για τους επισκέπτες της. «Κανένα άλλο μέρος δεν έχει τέτοια επιρροή πάνω μου όσο η Αθήνα, μία πόλη που έχω δει να αλλάζει και να εξελίσσεται, να υπομένει την κρίση και το χάος και την οικονομική κατάρρευση. Κι όμως να καταφέρνει να αναδυθεί μέσα από τα συντρίμμια ως ένας από τους πιο ζωντανούς και σημαντικούς πολιτιστικούς προορισμούς της Ευρώπης» γράφει με ενθουσιασμό η ρεπόρτερ, συμπληρώνοντας ότι «πέρυσι η Αθήνα σημείωσε ρεκόρ επισκεπτών, καλωσορίζοντας 5 εκατομμύρια τουρίστες, διπλασιάζοντας τις επιδόσεις του 2012».
Επιστρέφοντας σήμερα στον τόπο που αγάπησε και με τον οποίο έχει κρατήσει επαφή χάρη σε μερικούς καλούς φίλους που έχει κάνει στην Αθήνα, είδε με μεγάλη της χαρά, μια άλλη πόλη, ακόμη καλύτερη από εκείνη που είχε γνωρίσει και αγαπήσει προ κρίσης. Ισως επειδή ισχύει τελικά πως ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.
Στο ρεπορτάζ της ακολουθεί μια λεπτομερής καταγραφή σε δημοφιλή στέκια και εστιατόρια στο κέντρο της πόλης, όπως είναι τα εστιατόρια Nolan και Sushi mou, τα μπαρ Booze, Baba au Rum και Clumsies, αλλά δεν μένει ασυγκίνητη και από τους νέους και δραστήριους χώρους πολιτισμού, όπως τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, κ.ά.
