Ροή
Με έντονο ύφος απάντησε ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Νίκος Παππάς στην ανακοίνωση της ΕΙΤΗΣΕΕ, και κάνει λόγο για «συστηματικές, χυδαίες και ανήθικες επιθέσεις» στο πρόσωπό του από συγκεκριμένα συμφέροντα.
«Είναι τουλάχιστον θράσος της κλειστής λέσχης των καναλαρχών να ζητούν και τα ρέστα. Αντί να ζητούν τα ρέστα πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη: Για την παράνομη, άνευ αδείας και συνεπώς αντισυνταγματική κατά το ΣτΕ τριαντακοετή λειτουργία. Για τα χρήματα που όφειλαν και δεν κατέβαλαν στο Δημόσιο. Για το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν κατηγορίες φοροδιαφυγής. Για τις άθλιες και χυδαίες επιθέσεις σε δικαστικούς λειτουργούς. Για τις συνθήκες εργασίες και τις καθυστερήσεις στους μισθούς των εργαζομένων. Για την ενθουσιώδη στήριξη σε όσους έκλεισαν την ΕΡΤ. Για την ενθουσιώδη στήριξη των πολιτικών που κατέστρεψαν τη χώρα. Για την αεροπειρατεία των συχνοτήτων μέσω της DIGEA, μετά από ένα διαγωνισμό παρωδία με έναν συμμετέχοντα», τονίζει ο Νίκος Παππάς στις αιτιάσεις της ΕΙΤΗΣΕΕ ότι «το ελληνικό δημόσιο παρακρατεί παρανόμως τα χρήματα που έλαβε από τους οριστικούς υπερθεματιστές του άκυρου διαγωνισμού».
«Ας το πάρουν χαμπάρι. Τα πράγματα άλλαξαν. Δεν αποφασίζουν οι καναλάρχες ποιος θα λειτουργεί και ποιος όχι. Αποφασίζει η Πολιτεία και τα αρμόδια όργανά της. Τέλος, τις συστηματικές, χυδαίες και ανήθικες επιθέσεις στο πρόσωπό μου από τα συγκεκριμένα συμφέροντα, τις καλωσορίζω», καταλήγει ο υπουργός.
Η ανακοίνωση της ΕΙΤΗΣΕΕ:
Ανακοίνωση εξέδωσε την Πέμπτη η Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας, επισημαίνοντας ότι με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει παράνομο το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες θα είναι «αεροπειρατές» όσοι πάρουν άδεια προσωρινής λειτουργίας χωρίς την έγκριση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.
«Τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες ο δημόσιος λόγος επιβαρύνεται και συχνά δηλητηριάζεται από μία άνευ περιεχομένου ρητορική που ως άξονά της έχει μία πολλαπλώς εξαγγελθείσα δήθεν εξυγιαντική προσπάθεια στον χώρο των ΜΜΕ. Απεδείχθη περίτρανα ότι η όλη προσπάθεια έπεσε στο κενό.
Και τούτο γιατί η ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική την υφαρπαγή των αρμοδιοτήτων του ΕΣΡ και την ανάληψή τους από τον Υπουργό Επικρατείας. Με αυτήν την κρίση το ανώτατο δικαστήριο, ακύρωσε τον άνισο διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το καλοκαίρι, και κατέδειξε ποιος προσπάθησε με μεθόδους αεροπειρατή να ελέγξει την ενημέρωση στη χώρα. Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι οι πάροχοι τηλεοπτικού περιεχομένου που προσέφυγαν για δικαστική προστασία είχαν ενεργό, ενεστώς και άμεσο έννομο συμφέρον για την προσφυγή τους.
Μετά ταύτα "ενεργοί συνεργοί στην αεροπειρατεία" επιχειρούν να δημιουργήσουν στρεβλές εντυπώσεις για ίδιο συμφέρον. Ωστόσο η ίδια κρίση του ΣτΕ οδηγεί και στον αποκλεισμό κάθε μικροπολιτικής απόπειρας να αδειοδοτηθούν «προσωρινά» τηλεοπτικοί πάροχοι με την παράκαμψη του ΕΣΡ. Ούτε με νόμο ούτε με υπουργικές αποφάσεις μπορούν να αδειοδοτηθούν πάροχοι τηλεοπτικού περιεχομένου.
Να υπογραμμίσουμε άλλωστε ότι στις 6/12/2016, παρήλθε η 90η ημέρα, οπότε σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού της αεροπειρατείας, ο αρμόδιος υπουργός όφειλε να εκδώσει τις 4 άδειες υπέρ των 4 υπερθεματιστών. Ο διαγωνισμός κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι προκηρύχθηκε και υλοποιήθηκε από αναρμόδιο όργανο. Άρα το ελληνικό δημόσιο δεν είναι σε θέση να χορηγήσει τις «άδειες» που το ίδιο υποσχέθηκε.
Αντίθετα, όμως, το ελληνικό δημόσιο παρακρατεί παρανόμως τα χρήματα που έλαβε από τους οριστικούς υπερθεματιστές του άκυρου διαγωνισμού, οι οποίοι κατέβαλαν το τίμημα που τους ζητήθηκε εμπροθέσμως.
Γιατί άραγε συνεχίζεται αυτή η παρακράτηση του τιμήματος, που συνιστά αδικαιολόγητο πλουτισμό εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου; Ποιος ωφελείται από αυτήν την κατάσταση; Μήπως, έτσι, γίνεται απόπειρα να εγγραφούν ανύπαρκτα δικαιώματα ως υπαρκτά; Και να χορηγηθούν προσωρινές άδειες σε ανύπαρκτους σταθμούς; Εάν έτσι είναι τα πράγματα, πρόκειται πλέον για «αεροπειρατεία των αυθαιρέτων».
Συνεπώς η όλη συζήτηση είναι και άνευ αντικειμένου και εξυπηρετεί μόνο σκοπιμότητες και τελικά η επίκληση της δήθεν νομιμότητας και της ισονομίας έχει ως απώτατο στόχο την κατάλυση των νόμων και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων».
