Ροή
Έξι χρόνια έχουν περάσει από την 23η Απριλίου του 2010, την μέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου, με πένθιμο ύφος και πανομοιότυπη γραβάτα από την άγονη γραμμή της χώρας, ανακοίνωνε την υπαγωγή της Ελλάδας στον νεότευκτο μηχανισμό διάσωσης. Δυστυχώς η Ελλάδα υπήρξε η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που εισήχθη στην εντατική των μνημονίων και ακόμη δυστυχέστερα, είναι η τελευταία που θα πάρει εξιτήριο – αν εντέλει καταφέρει να θεραπευτεί.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, τα μέτρα λιτότητας διαδέχτηκαν το ένα το άλλο -με την αύξηση των φόρων να αποτελεί την εύκολη λύση για να γεμίσουν τα ταμεία. Από το λεξιλόγιο μας διαγράψαμε την έννοια του νεόπλουτου για να εισάγουμε εκείνη του νεοάστεγου ενώ μάθαμε να ζούμε με 300 ευρώ και να απασχολούμαστε, όταν απασχολούμαστε, σε περιβάλλοντας εργασιακής ασφυξίας.
Σε μια προσπάθεια αναδρομής στα χρόνια που πέρασαν συνειδητοποιεί κανείς ότι η χώρα άλλαξε άρδην, το ίδιο και οι κάτοικοί της. Ανεργία, φτώχεια, ανισότητα, σκληρές συνθήκες εργασίες, ανολοκλήρωτες υποσχέσεις, απέλπιδες διαμαρτυρίες, λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις, αμέτρητες εκλογικές διαδικασίες, δημοψηφίσματα που έγιναν κι άλλα που απλά ανακοινώθηκαν, πρώτη φορά αριστερά, μαραθώνιες διαπραγματεύσεις, κι όλα αυτά την ώρα που η καρδιά της χώρας συνεχίζει να χτυπά ασθενικά, ως λίγο πριν το χρεοκοπημένο θάνατο.
«Ένας σκάφος έτοιμο να βυθιστεί»... - 23 Απριλίου 2010
Αλήστου μνήμης στιγμή και μεγάλη αποτυχία από άποψη επικοινωνιακής στρατηγικής που σηματοδότησε την έναρξη της ελληνικής κρίσης ήταν η αναγγελία της υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο. Είχε προηγηθεί στα τέλη του προηγούμενου έτους η παραδοχή ελλείμματος στο 12% του ΑΕΠ, ήτοι διπλάσιο από τις προβλέψεις της προηγούμενης κυβέρνησης και η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από διεθνείς ξένους οίκους.
«Πήραμε δύσκολα μέτρα που πολλές φορές πόνεσαν» ανέφερε ο τότε πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, στο κάθε άλλο παρά χαρμόσυνο μηνυμά του πλάι στο κύμα, στο Καστελόριζο, αλλά κανείς Έλληνας εκείνη τη στιγμή δεν είχε συνειδητοποιήσει επακριβώς τι θα πει πόνος. «Μετά από έναν πραγματικό μαραθώνιο, όπως ισχυρίστηκε τότε, διεκδικήσαμε και καταφέραμε να οδηγηθούμε σε μια ισχυρή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την στήριξη της χώρας μας με έναν πρωτόγνωρο για την ιστορία της Ένωσης μηχανισμό».
«Το απάνεμο λιμάνι» που υποσχέθηκε πως είχαμε βρει πριν έξι χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου για να «χτίσουμε το νέο σκάφος της Ελλάδας», δάρθηκε από πολλούς ανέμους κι «ο δρόμος για την Ιθάκη» που ισχυρίστηκε ότι «έχει χαρτογραφηθεί» αποδείχτηκε λανθασμένος. Αποτέλεσμα: έξι χρόνια μετά οι πολίτες εξακολουθούν να βυθίζονται, όλο και πιο βαθιά, σε αχαρτογράφητα νερά.
Τραγωδία στη Marfin - Μάιος 2010
Λίγες ώρες πριν υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο, στις 06 Μαϊου, με το έλλειμμα και το χρέος εκτός ελέγχου και τις αγορές να σπρώχνουν τη χώρα στο γκρεμό της χρεοκοπίας, η οργή του λαού άρχισε να ξεσπά και εκφράστηκε με μεγάλες διαδηλώσεις. Διαμαρτυρόμενοι πολλοί πολίτες προπηλάκισαν, πέταξαν γιαούρτια και κυνήγησαν με άγριες διαθέσεις εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος και του επιχειρηματικού κόσμου. Το «ηφαίστειο» εξερράγη στις 5 Μαΐου, με μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων, η «λάβα» του οποίου όμως έκαψε και αθώους.
Εν μέσω επεισοδίων, 3 άτομα με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους έσπασαν το τζάμι της εισόδου στη Marfin Bank στην οδό Σταδίου, πέταξαν μέσα μία μολότωφ και αμέσως μετά ένα μπουκάλι με βενζίνη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει φωτιά στο κτίριο. Οκτώ εργαζόμενοι βρίσκονταν εκείνη την ώρα μέσα στο κατάστημα της τράπεζας. Οι πέντε κατάφεραν να βγουν σώοι, αλλά με αναπνευστικά προβλήματα, ενώ τρία άτομα, η Παρασκευή Ζούλια (35 ετών), η Αγγελική Παπαθανασοπούλου (32 ετών και εγκυμονούσα) και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης (36 ετών), εγκλωβίστηκαν μέσα και πέθαναν από ασφυξία που προκλήθηκε από τις αναθυμιάσεις και τον πυκνό καπνό που είχε τυλίξει όλο το κτίριο.
Η Αθήνα αγανακτεί - Ιούνιος 2010
Απογοήτευση, αγανάκτηση, απαξίωση ήταν οι λέξεις που χαρακτήρισαντα συναισθήμα τα των Ελλήνων κατά την εφαρμογή των επώδεινων μέτρων. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, ανταποκρινόμενοι στα καλέσματα των συνδικάτων φώναζαν με πρόσωπο προς τη Βουλή «φτάνει πια» κάνοντας «like» στο κίνημα των Αγανακτισμένων που έκανε την εμφάνισή του στα τέλη Μαΐου. Το συλλαλητήριο των δικών μας indignados, στις 5 Ιουνίου, εξελίχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχει γνωρίσει η Αθήνα.
6 μήνες, 3 πρωθυπουργοί
Το «δημοψήφισμα» του Γιώργου - Νοέμβριος 2011
Μερικούς μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2011, τα πράγματα δεν φάνηκε να πηγαίνουν καλύτερα. Ο τότε πρωθυπουργός ανέφερε πως «δεν υπάρχει άλλος δρόμος» ζητώντας κατανόηση για τις επιπλέον θυσίες που προβλεπόταν να λάβουν χώρα με το μεσοπρόθεσμο. Η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος επί της παραμονής ή μη της Ελλάδας στην ευρωζώνη που ακολούθησε ήταν η θρυαλλίδα για σαρωτικές εξελίξεις στη χώρα. Η πρότασή του έφερε την άμεση παρέμβαση των ηγετών της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίοι κάλεσαν αμέσως τον κ. Παπανδρέου στις Κάννες, όπου διεξαγόταν η Σύνοδος G20, για εξηγήσεις. Το κακό κλιμα στην Ευρώπη έφερε και την κορύφωση της κριτικής στο πρόσωπο του τότε πρωθυπουργού. Μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης και πολυήμερες διαπραγματεύσεις, ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε εντέλει την παραίτησή του από την πρωθυπουργία της χώρας.
Κυβέρνηση Παπαδήμου - 11 Νοεμβρίου 2011
Το ευρωπαϊκό ζητούμενο για συναίνεση στην Ελλάδα άρχισε να υλοποιείται στις 6 Νοεμβρίου, όταν ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς έβαλαν τα θεμέλια για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Η συμφωνία προέβλεπε ότι η κυβέρνηση αυτή θα είχε ως αποστολή την υλοποίηση της απόφασης της 26ης Οκτωβρίου και χρονικό ορίζοντα την 19η Φεβρουαρίου. Μετά από ένα σύντομο πολιτικό θρίλερ, η συναίνεση πραγματώθηκε στην επιλογή του πρώην αντιπρόεδρου της ΕΚΤ και πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμου, για τον πρωθυπουργικό θώκο. Το κυβερνητικό παζλ συμπληρώθηκε από την πλειονότητα των μελών της κυβέρνησης Παπανδρέου, έξι εξωκοινοβουλευτικών στελέχων της ΝΔ και τεσσάρων του ΛΑΟΣ. Το δεύτερο μνημόνιο ψηφίζεται και από τους γαλάζιους βουλευτές και τον Αντώνη Σαμαρά και υπογράφεται την 12 Φεβρουαρίου 2012
«Η σημερινή ψηφοφορία είναι από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία αυτού του Κοινοβουλίου κι από τις πιο δύσκολες, πολιτικά και συνειδησιακά, για όλους μας. Η χώρα βρέθηκε δεμένη χειροπόδαρα. Αυτό που ψηφίζουμε σήμερα, περιέχει ασφαλώς και τη λάθος συνταγή. Δεν είμαι μύωψ. Πρέπει να σας πω, όμως, ότι, αν κάνουμε το άλμα στον γκρεμό, τότε πάμε άμεσα σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα οδηγήσει στη λεηλασία της χώρας, του λαού και του τόπου. Δεν σας ζητώ να υπερψηφίσετε τη λάθος συνταγή. Πρώτος εγώ την αποδοκίμασα κι επιμένω. Σας ζητώ όμως να απομακρυνθούμε από το χείλος του γκρεμού και να παλέψουμε μαζί στη συνέχεια για να απομακρυνθούμε τελείως από το γκρεμό και να βρούμε το δρόμο της ομαλότητας και της ανάπτυξης» ήταν τα λόγια του τότε επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά. Τα μέτρα ήρθαν αλλά η χώρα παρέμεινε στο χείλος του γκρεμού χωρίς να ανακαλύψει και πάλι τον δρόμο της ομαλότητας.
Ο πρώτος πρωθυπουργός αμισθί - Μάιος 2012
Στις 11 Απριλίου 2012 η Βουλή διαλύεται εκ νέου και προκηρύσσονται και πάλι βουλευτικές εκλογές για την 6η Μαΐου. Οι διερευνητικές εντολές δεν αποδίδουν καρπούς κι έτσι σχηματίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση με στόχο να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Πρωθυπουργός ορίζεται ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης Πικραμμένος. Το βράδυ της ίδιας ημέρας ορκίζεται πρωθυπουργός, ενώ στις 9 Ιουνίου 2012, γίνεται ο πρώτος πολιτικός που διατελεί τα καθήκοντά του αμισθί, αφότου δηλώνει με επιστολή του ότι παραιτείται από τη λήψη των μηνιαίων αποδοχών του ως Πρωθυπουργός για τη διάρκεια της θητείας του. Εντέλει στις 17 Ιουνίου, η Νέα Δημοκρατία τερματίζει πρώτη, παρά την ενδυνάμωση του Αλέξη Τσίπρα, και ο Αντώνης Σαμαράς γίνεται πρωθυπoυργός με την στήριξη των δύο άλλων «φιλοευρωπαϊκών» κομμάτων που μπήκαν στη Βουλή, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, ενώ για πρώτη φορά μπαίνει στη βουλή με ποσοστό 6,92% και η Χρυσή Αυγή.
Δημόσια αυτοκτονία στην πλατεία Συντάγματος - 4 Απριλίου του 2012
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου. Δεν μπορώ να βρω άλλον τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και πριν γίνω βάρος στο παιδί μου» έγραψε στο σημείωμά του ένας 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός πριν πάρει το πιστόλι του κι αυτοκτονήσει στην κεντρικότερη πλατεία της πρωτεύουσας, στην πλατεία Συντάγματος ένα πρωινό του Απριλίου. Όπως έγινε γνωστό, ο ηλικιωμένος, Δημήτρης Χριστούλας, κατέβηκε τα σκαλιά του Συντάγματος, πήγε στο γκαζόν στην αριστερή πλευρά της πλατείας, έξω από την είσοδο του μετρό, και αυτοπυροβολήθηκε.
Σε μία χώρα που ποτέ δεν είχε αυξημένο δείκτη αυτοκτονιών, ο αριθμός των ανθρώπων που θα επέλεξαν στα χρόνια της κρίσης να προχωρήσουν στο απονενοημένο διάβημα έχει προκαλέσει ισχυρό σοκ στην ελληνική κοινωνία. Επίσημα, οι τελεσθείσες αυτοκτονίες και μαζί οι απόπειρες τα χρόνια της κρίσης αυξήθηκαν κατά 35% με τον δείκτη αυτοκτονιών να εκτινάσσεται από 3,37 ανά 100.000 κατοίκους το 2010 σε 4,56 ανά 100.000 μόλις το 2012.
Η πρώτη on air χειροδικία από βουλευτή σε βουλευτή - 07 Ιουνίου 2012
Στις 7 Ιουνίου όλη η Ελλάδα παρακολουθεί με το στόμα ανοιχτό την πρώτη on-air χειροδικία ανάμεσα σε 2 εκλεγμένους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης επιτίθεται στη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και στην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του ΑΝΤ1. Οι χαρακτηρισμοί «Άντε βρε νούμερο με τους ρουφιάνους από το κόμμα σου που μας τρέχουν στα δικαστήρια» και «Άντε βρε παλιοκουμμούνι που δεν ασχολείσαι με τα φασισταριά» κατάφεραν εν τέλει να μετατρέψουν το τηλεοπτικό πλατό σε πεδίο μάχης με τον κύριο Κασιδιάρη να πετά αρχικά ένα ποτήρι με νερό στην κ. Δούρου και έπειτα να χαστουκίζει με ορμή την κ. Κανέλλη.
Μαύρο στην ΕΡΤ - 11 Ιουνίου 2013
Στις 11 Ιουνίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκογλου ανακοινώνει το αιφνίδιο κλείσιμο της ΕΡΤ, χαρακτηρίζοντας τη δημόσια τηλεόραση «μοναδική περίπτωση αδιαφάνειας». Η απόφαση προκαλεί θύελλα τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Οι εργαζόμενοι από το μέγαρο της Αγίας Παρασκευής εκπέμπουν πρόγραμμα, και απ’ έξω συγκεντρώνονται χιλιάδες πολίτες που διαμαρτύρονται για την απόφαση. Η κυβερνητική συνοχή τρίζει, καθώς ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ εκφράζουν αντιρρήσεις για τις επιλογές του πρωθυπουργού που περιλαμβάνουν και το κλείσιμο των πομπών με επέμβαση των ΜΑΤ. Ακολουθούν συναντήσεις μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών που μέχρι εκείνη τη στιγμή στήριζαν την κυβέρνηση, δίχως όμως να επιτευχθεί συμφωνία. Οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης που είχε προτείνει η ΔΗΜΑΡ υποβάλουν τις παραιτήσεις τους και αποχωρούν, σφραγίζοντας έτσι το νέο σχήμα της δικομματικής κυβέρνησης.
Δολοφονία Παύλου Φύσσα - 18 Σεπτεμβρίου 2013
Ένα από τα πιο γεγονότα του 2013 που κατέλαβε τους πηχυαίους τίτλους των εφημερίδων και που πυροδότησε πολιτικές εξελίξεις και οργισμένες κοινωνικές αντιδράσεις στη χώρα μας, ήταν η δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από το μέλος της Χρυσής Αυγής, Γιώργο Ρουπακιά. Το μέλος της Χρυσής Αυγής συνελήφθη αμέσως μετά τη δολοφονία και ομολόγησε ότι μαχαίρωσε τον 34χρονο. Στις 28 Σεπτεμβρίου και μετά από συντονισμένη επιχείρηση των αρχών, συλλαμβάνονται και στη συνέχεια φυλακίζονται, με την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος, ο φερόμενος ως υπαρχηγός του Χρήστος Παπάς και ο βουλευτής Γιάννης Λαγός. Νωρίτερα είχαν διαβεί την πόρτα ανακριτή και εισαγγελέα και άλλοι βουλευτές του κόμματος, που όμως αφέθηκαν ελεύθεροι.
Οι σφαίρες όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Το βράδυ της 1ης Νοεμβρίου δύο νεαρά μέλη της Χρυσής Αυγής, οι Μανώλης Καπελώνης και Γιώργος Φουντούλης πέφτουν νεκροί από σφαίρες αγνώστων έξω από τα γραφεία του κόμματος στο Νέο Ηράκλειο. Ανατριχιαστικά βίντεο από τη στιγμή της εκτέλεσης βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ενώ την ευθύνη αναλαμβάνει με προκήρυξη η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Μαχόμενες Λαϊκές Ομάδες».
Η Οδύσσεια μιας σκούπας - Μάιος 2014
Ο αγώνας τους έκανε το γύρο του κόσμου για όσους μήνες τα κόκκινα γάντια παρέμειναν στη θέση τους, στην Καραγεώργη Σερβίας, διεκδικώντας την επαναπρόσληψή τους. Ο λόγος τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Στις 15 Μαΐου δικαιώθηκαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ωστόσο το ΥΠΟΙΚ «πάγωσε» την επανατοποθέτησή τους μέχρι τις 12 Ιουνίου, οπότε το ζήτημα εξετάστηκε στον Άρειο Πάγο. Η εισήγηση του Άρειου Πάγου όμως ήταν αρνητική για τις καθαρίστριες. Τα γεγονότα της ίδιας μέρας έγιναν πρωτοσέλιδο ακόμα και σε ξένα ΜΜΕ, καθώς οι άνδρες των ΜΑΤ απώθησαν με βία τις καθαρίστριες που έσπευσαν μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης να διαμαρτυρηθούν στην είσοδο του υπουργείου Οικονομικών.
Βγήκαμε στις αγορές - 9 Απριλίου του 2014
Μετά από τέσσερα χρόνια η Ελλάδα βγαίνει και πάλι στις αγορές και προχωρά στην έκδοση πενταετών τίτλων αξίας 2 δισ. ευρώ. Η επιστροφή της χώρας στις αγορές έπειτα από τέσσερα χρόνια αποκλεισμού, συνδυάζεται με την επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου, Angela Merkel, στην Αθήνα, εξέλιξη που αποτελεί ενα ηχηρό μήνυμα ότι η χώρα έχει σταματήσει να αντιμετωπίζεται ως ένα χρεοκοπημένο κράτος, μάλλον όμως μόνο στα χαρτιά.
Πρώτη φορά Αριστερά - 25 Ιανουαρίου του 2015
Η αδυναμία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας λίγο πριν εκπνεύσει το 2014 οδηγεί σε βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται τον πρώτο μήνα του νέου έτους. Ο Ιανουάριος είναι η πρώτη φορά που ο ελληνικός λαός θα προσέλθει στις κάλπες μέσα στο ίδιο έτος- θα ακολουθήσουν άλλες δυο. Από αυτή την αναμέτρηση προκύπτει η «πρώτη φορά Αριστερά» με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, να συγκεντρώνει ποσοστό 36,34% και να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του, και τα μνημόνια, πως θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο.
ΝΑΙ ή ΟΧΙ- 27 Ιουνίου 2015
Τις πρώτες ώρες του Σαββάτου 27 Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει αιφνιδίως τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος επί της πρότασης συμφωνίας των δανειστών μετά την αποτυχία να συμφωνήσουν κατά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις. Το δημοψήφισμα το οποίο ήταν το πρώτο από το 1974 και το μοναδικό στην σύγχρονη ελληνική ιστορία που δεν αφορούσε τη μορφή του πολιτεύματος, κατάφερε να διχάσει την ελληνική κοινωνία. Στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν στην πλατεία Συντάγματος υπέρ του «Όχι» και υπέρ του «Ναι» συμμετείχαν χιλιάδες πολίτες ενώ όλη η Ευρώπη είχε στραμμένο το βλέμμα στην ελληνική ενδοχώρα. Στο ερώτημα αν πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας των τριών θεσμών, Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ε.Ε.), Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας(Ε.Κ.Τ.) και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.) η οποία προτάθηκε στις 25 Ιουνίου 2015, το 61,3% του ελληνικού λαού απαντά «ΟΧΙ» χαρίζοντας στον Αλέξη Τσίπρα τη δεύτερη συνεχόμενη εκλογική νίκη στις 5 Ιουλίου.
Επιβολή Capital controls - 28 Ιουνίου 2015
Την 28η Ιουνίου η κυβέρνηση αποφασίζει να παραμείνουν κλειστές οι τράπεζες και ταυτόχρονα να επιβληθούν κεφαλαιακοί έλεγχοι σε μια απέλπιδα προσπάθεια να περισώσει ό,τι απέμεινε. Οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων μέσω τραπεζών και η επιβολή ορίου αναλήψεων λειτουργεί στην αγορά σαν έμφραγμα, με τις εισαγωγές, τις διεταιρικές συναλλαγές αλλά και τις μεταφορές να παγώνουν. Ο κόσμος συρρέει στα ΑΤΜ και ο φόβος για το φημολογούμενο κούρεμα καταθέσεων απλώνεται παντού. Προβλήματα στην τροφοδοσία των ΑΤΜ λόγω αυξημένων εκροών παρατηρούνται ήδη από την επομένη της ανακοίνωσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος.
«Τρίτη φορα Αριστερά» - 20 Σεπτεμβρίου 2015
Μια ακόμα εκλογική νίκη για τον πρωθυπουργό ακολουθεί τον Σεπτέμβριο του 2015. Ο Αλέξης Τσίπρας επανεκλέγεται με ποσοστό 35,46%. Ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία, αρκετά αποδυναμωμένη, με 28,10% ενώ με μικρότερα ποσοστά κάτω από 7%, ακολουθούν η Χρυσή Αυγή, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το ΚΚΕ, το Ποτάμι, και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Εκτός από την αποχή που κατέγραψε νέο ρεκόρ - φτάνοντας στο 43,4% - μεγάλος κερδισμένος της συγκεκριμένης εκλογικής αναμέτρησης αναδεικνύεται ο Βασίλης Λεβέντης, πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων αφού το κόμμα του πέτυχε για πρώτη φορά στην ιστορία του την είσοδο στο Κοινοβούλιο, με ποσοστό 3,43% και εννέα βουλευτές. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος συνεχίζουν την κυβερνητική τους συνεργασία. Μεγάλοι ηττημένοι, η τέως πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο πρώην υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής πια της Λαϊκής Ενότητας, οι οποίοι μένουν εκτός κοινοβουλίου.
Ασφυξια στην Ειδομένη κι όχι μόνο - Μάρτιος 2016
Πριν προλάβει να στεγνώσει η «μελάνη» της αισιοδοξίας για την συμφωνία της Συνόδου που προέβλεπε ότι μέχρι τις 6 Μαρτίου, καμία χώρα δεν θα έκλεινε τα σύνορα της, Σκόπια και Σερβία κατέβασαν τη «μπάρα» εισόδου σε Ειδομένη και Ταμπάνοβτσε, εγκλωβίζοντας χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες εντός ελληνικών συνόρων. Το κλείσιμο των συνόρων στην Ειδομένη, προκαλεί ένα δραματικό «ντόμινο» εξελίξεων σε όλη την Ελλάδαμε τους Ευρωπαίους να προσπαθούν εν μέρει να βρουν συμβιβαστική λύση με την Τουρκία την ώρα που στη χώρα συνέχιζαν να συρρέουν οι προσφυγικές ροές. Από την Ειδομένη, μέχρι το Καστελόριζο και το λιμάνι του Πειραιά, μέσα σε λίγες ώρες, αποβιβάζοναι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, στους οποίους δεν επιτρέπεται η μεταβίβαση σε λεωφορεία για την Ειδομένη.
Στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας – Σκοπίων προκαλείται επικίνδυνη ασφυξία. Την ίδια ώρα ασφυκτική παραμένει και η κατάσταση σε ολόκληρη την επικράτεια με την κρίση χρέους να διογκώνεται μαζί με την απελπισία των κατοίκων ενόψει των νέων μέτρων που πρέπει να παρθούν για μια συμφωνία που όλο κοντεύει αλλά εντέλει δε λέει να συμφωνηθεί...
